| SC.
ULTIMUM Ultimate decree of the Senate ( January 49 BC ) |
| Caesar, Bell. Civ., I, 5 ( Nisard, Paris, 1865 ). |
| ... 3. Decurritur
ad illud extremum atque ultimum senatus consultum, quo nisi paene
in ipso urbis incendio atque in desperatione omnium salutis sceleratorum
audacia numquam ante descensum est : dent operam consules, praetores,
tribuni plebis, quique pro consulibus sint ad urbem, ne quid res publica
detrimenti capiat. 4. Haec senatusconsulto
perscribuntur a.d. VII Id. Ian. ... |
| Cicero, Fam., XVI, 11 ( Wesenberg, Leipzig, 1885 ). |
| Etsi
opportunitatem operae tuae omnibus locis desidero, tamen non tam mea
quam tua causa doleo te non valere ; sed, quoniam in quartanam
conversa vis est morbi — sic enim scribit Curius —, spero
te diligentia adhibita iam firmiorem fore : modo fac, id quod est
humanitatis tuae, ne quid aliud cures hoc tempore, nisi ut quam commodissime
convalescas. Non ignoro, quantum ex desiderio labores ; sed erunt
omnia facilia, si valebis : festinare te nolo, ne nauseae molestiam
suscipias aeger et periculose hieme naviges. Ego ad urbem accessi pr.
Non. Ian. Obviam mihi sic est proditum, ut nihil possit fieri ornatius ;
sed incidi in ipsam flammam civilis discordiae vel potius belli, cui
quum cuperem mederi et, ut arbitror, possem, cupiditates certorum hominum — nam
ex utraque parte sunt, qui pugnare cupiant — impedimento mihi
fuerunt. Omnino et ipse Caesar, amicus noster, minaces ad senatum et
acerbas litteras miserat et erat adhuc impudens, qui exercitum et provinciam
invito senatu teneret, et Curio meus illum incitabat ; Antonius
quidem noster et Q. Cassius nulla vi expulsi ad Caesarem cum Curione
profecti erant, posteaquam senatus consulibus, praetoribus, tribunis
pl. et nobis, qui pro coss. sumus, negotium dederat, ut curaremus, ne
quid res publica detrimenti caperet : numquam maiore in periculo
civitas fuit, numquam improbi cives habuerunt paratiorem ducem. Omnino
ex hac quoque parte diligentissime comparatur : id fit auctoritate
et studio Pompeii nostri, qui Caesarem sero coepit timere. Nobis inter
has turbas senatus tamen frequens flagitavit triumphum ; sed Lentulus
consul, quo maius suum beneficium faceret, simul atque expedisset, quae
essent necessaria de re publica, dixit se relaturum. Nos agimus nihil
cupide eoque est nostra pluris auctoritas. Italiae regiones descriptae
sunt, quam quisque partem tueretur : nos Capuam sumpsimus. Haec
te scire volui. Tu etiam atque etiam cura, ut valeas litterasque ad
me mittas, quotiescumque habebis, cui des. Etiam atque etiam vale. D.
pr. Idus Ian. |
| Dion Cassius, XLI, 3 ( Gros, Paris, 1845-70 ). |
|
... Πάντες
γὰρ παραχρῆμα ἐξελθόντες ἐκ τοῦ συνεδρίου καὶ τὴν στολὴν μεταβαλόντες,
ἐσῆλθον αὖθις, καὶ περὶ τιμωρίας αὐτῶν ἐβουλεύοντο. Ἰδόντες δὲ τοῦτ'
ἐκεῖνοι, τὰ μὲν πρῶτα ἀντέπραττον, ἔπειτα δὲ φοβηθέντες, ἄλλως τε καὶ
ἐπειδὴ ὁ Λέντουλος ὑπεξελθεῖν σφισι, πρὶν τὰς ψήφους διενεχθῆναι, παρῄνεσεν,
εἶπόν τε πολλὰ καὶ ἐμαρτύραντο. Κἀκ τούτου μετὰ τοῦ Κουρίωνος καὶ μετὰ
τοῦ Κοιλίου ἀπῆραν πρὸς τὸν Καίσαρα, βραχὺ φροντίσαντες ὅτι ἐκ τοῦ βουλευτικοῦ
διεγράφησαν. Τότε μὲν οὖν τοῦτ' ἐγνώσθη· καὶ τοῖς ὑπάτοις ταῖς τε
ἄλλαις ἀρχαῖς ἡ φυλακὴ τῆς πόλεως (ὥσπερ που εἰώθει γίγνεσθαι) ἐπετράπη.
... |
| Livius, Per., CIX ( Nisard, Paris, 1864 ). |
| ... mandatum
est a senatu coss. et Cn. Pompeio, ut uiderent nequid res p. detrimenti
caperet. ... |
| |
 |