| SC. IUVENTIANUM Decree of the Senate concerning the hereditatis petitio ( AD 129 ) |
|
|
|
|
|
|
| Theodor Mommsen ( 1817-1903 ) | |
| Digesta, V, 3 ( Mommsen & Krueger, Berlin, 1954 ). |
|
20 [ Ulpianus ] ... 6. Praeter haec
multa repperimus tractata et de petitione hereditatis, de distractis
rebus hereditariis, de dolo praeterito et de fructibus. De quibus cum
forma senatus consulto sit data, optimum est ipsius senatus consulti
interpretationem facere verbis eius relatis. ‘ Pridie
idus martias quintus Iulius Balbus et Publius Iuventius Celsus Titius
Aufidius Oenus Severianus consules verba fecerunt de his, quae imperator
Caesar Traiani Parthici filius divi Nervae nepos Hadrianus Augustus
imperator maximusque princeps proposuit quinto nonas martias quae proximae
fuerunt libello complexus esset, quid fieri placeat, de qua re ita censuerunt.
6a. Cum, antequam
partes caducae ex bonis rustici fisco peterentur, hi, qui se heredes
esse existimant, hereditatem distraxerint, placere redactae ex pretio
rerum venditarum pecuniae usuras non esse exigendas idemque in similibus
causis servandum. 6b. Item placere, a
quibus hereditas petita fuisset, si adversus eos iudicatum esset, pretia,
quae ad eos rerum ex hereditate venditarum pervenissent, etsi eae ante
petitam hereditatem deperissent deminutaeve fuissent, restituere debere.
6c. Item eos qui bona invasissent, cum
scirent ad se non pertinere, etiamsi ante litem contestatam fecerint,
quo minus possiderent, perinde condemnandos, quasi possiderent :
eos autem, qui iustas causas habuissent, quare bona ad se pertinere
existimassent, usque eo dumtaxat, quo locupletiores ex ea re facti essent.
6d. Petitam autem fisco hereditatem ex
eo tempore existimandum esse, quo primum scierit quisque eam a se peti,
id est cum primum aut denuntiatum esset ei aut litteris vel edicto evocatus
esset. Censuerunt. ’ Aptanda est igitur nobis singulis
verbis senatus consulti congruens interpretatio. |
|
|
|
|
|
 |
