ORATIO
CLAUDII DE AETATE RECUPERATORUM ET DE ACCUSATORIBUS COERCENDIS On the age of arbiters and on delays in prosecution ( AD 41-54 ) |
|
( S. Riccobono, Fontes iuris Romani antejustiniani, I, Firenze, 1941, pp. 285-287, n. 44 ). |
Col. I. |
[gr]aue uidetur
quinque decuriis iniungi. | [Illu]d certe faci[t]e
ut caueatis, ne quis | [qui est qu]attuor et uiginti
annorum reciperator | [detur] :
neque enim [i]nicum est,
ut puto, hos | [caussas] servitutis [li]ber[t]atisque
iudicare, | [qui ad] res suas age[n]das nihil legis
Laetoriae | [utantur au]xilio. |
. . . p]uto,
p(atres) c(onscripti), saepe quidem et alias sed hoc | [maxime tem]pore
ani[m]a aduertisse me mirificas | [agenti]um artes,
q[u]i subscripto iudicio cum | . . . . . . . . . .
iudicem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . |
sequuntur 10 uersus quorum postremae litterae tantum supersunt |
Col. II. |
tenuisse
caussam petitori expediat. | Hae ne pro cedant artes male
agentibus, si | uobis uidetur, p(atres) c(onscripti), decernamus ut
etiam | prolatis rebus iis iudicibus necessitas iudicandi | imponatur,
qui intra rerum agendarum dies | incohata iud[i]cia non peregerint.
Nec | defuturas ignoro fraudes monstrose agentibus | multas, aduersus
quas excogitauimus, sp[e]ro, | remedia. Interim hanc praeclusisse
| nimium uolgatam omnibus malas lites | habentibus satis est. Nam quidem
accu|satorum regnum ferre nullo modo possum, | qui, cum apud curiosum
consilium inimicos suos | reos fecerunt, relincunt eos in albo pendentes
| et ipsi tanquam nihil egerint peregrinantur, | cum rerum magis natura
quam leges ta[m] | accusatorem quam reum
[co]pulatum constr[ic]|tumque
h[a]beat. Adiuuan[t] quidem
hoc | . . . pro[po]situm
accusa[to]rum et reorum | del[i]ciae, q[uo]
min[u]s inuidio[s]um sit eorum | tale factum qui iam
sq[ua]lorem sumere | barbamque et capillum [s]ummittere,
| |
Col. III. |
sua
caussa quo magis miserab[i]lis ui[d]e[atur],
| fastidiunt. Sed [u]ide[a]nt [ipsi quid haec]
sibi a [natura] | data inst[r]umenta mise[rationis
prosint]. | Acc[u]sato[r]ib[u]s quide[m
nos ita adim]am[us] | hanc regni
impote[ntiam, ut pot]est[atem]
| faciam [u]s praetori pr[aeteriti]s inquisition[is]
| di[e]bus c[i]tandi acc[usatorem], et si
neq[ue a]|der[it] neque excusa[bitur pron]untiet
c[al(umniae)] | caussa negotium f[raude
fec]isse uideri [eum ?].
| Haec, p(atres) c(onscripti),
si uobis placen[t, st]a[t]im signi[ficate]
| simpl[i]citer et ex anim[i uestri] sententi[a :
sin] | displicent, alia reper[it]e sed hic in[tra]
| templum remedia, aut, si
ad cogitandum | uoltis
sumere tempus [fortass]e laxsius, [sumite], | dum
quoc[u]mque loci[uocati] fueritis
[propriam] | mem[ine]ritis
nobis di[cendam] esse sen[tentiam].
| Mini[me] enim dec[o]r[um] est, p(atres)
c(onscripti), ma[iestati] | huius or[di]nis hic un[um
ta]ntummodo | consule[m] designatum [de]scriptam
ex | relatio[n]e consulum a[d uer]bum dicere | senten[tia]m,
ceteros unu[m] uerbum dic[ere] : | “ adse[nti]or, ”
deinde c[um e]xierint “ di[ximus] ”. |
|