DOMITII ULPIANI INSTITUTIONUM FRAGMENTA VINDOBONENSIA
   
Fragments of Ulpian's Institutes discovered at Vienna
  
( AD 3rd century )
 
 
( P. F. Girard & F. Senn, Textes de droit romain, I, Paris, 1967, pp. 450-451, n. 14 ).
  
 
Fr. I.
1. Precarium est, quod precibus petenti utendum conceditur tamdiu, quamdiu is qui concessit patitur. Quod genus liberalitatis ex iure gentium descendit. Et distat a donatione eo, quod qui donat sic dat, ne recipiat, at qui precario concedit, sic dat, quasi tunc recepturus, cum sibi libuerit precarium soluere. Et est simile commodato : nam et qui commodat rem, sic commodat, ut non faciat rem accipientis, sed ut ei uti re commodata permittat.
2. Locatum quoque et conductum ius gentium induxit. Nam ex quo coepimus possessiones proprias et res habere, et locandi ius nancti sumus et conducendi res alienas ; et is, qui conduxit, iure gentium tenetur ad mercedem exsoluendam.
Fr. II.
1. ...<non eadem nummorum corpora> reddis, quae accepisti, sed aliam pecuniam eiusdem quantitatis. Mutuae autem dari possunt res non aliae, quam quae pondere numero mensura continentur.
2. Depositi quoque utilitatem ius gentium prodidit, ut quis custodiendam rem suam animalem uel...
Fr. III.
1. ... comparatum est interdictum uelut cui initium est...
Fr. IV.
1. ...quae<dam etiam interdicta sunt tam> adipiscendae quam reciperandae possessionis, qualis sunt interdicta QVEM FVNDVM et QVAM HEREDITATEM. Nam si fundum uel hereditatem ab aliquo petam nec lis defendatur, cogitur ad me transferre possessionem, siue numquam possedi siue ante possedi, deinde amisi possessionem.
Fr. V.
1. ... <Restitutoria et exhibitoria interdicta aut per formulam> arbitrariam explicantur aut per sponsionem, prohibitoria uero semper per sponsionem explicantur.
2. Restitutorio uel exhibitorio interdicto reddito si quidem arbitrum postulauerit is cum quo agitur, formulam accipit arbitrariam, per quam arbiter, nisi <arbitratu suo restituatur uel exhibeatur, quanti ea res est condemnare iubetur>.
 


►  Bibliography
  
 
Endlicher, De Ulpiani institutionum fragmento in bibliotheca Palatina Vindobonensi nuper reperto, Vienna, 1835 ; Krueger, Kritische Versuche im Gebiete des römischen Rechts, Berlin, 1870, pp. 140-172 ; Huschke, Iurisprudentiae anteiustinianae quae supersunt, 5th ed., Leipzig, 1886, pp. 620-622 ; Lenel, Palingenesia Iuris Civilis, II, Leipzig, 1889, c. 926-930 ; Seckel & Kuebler, Iurisprudentiae anteiustinianae reliquias, I, Leipzig, 1911, pp. 492-495 ; Berger, ZSS, 36, 1915, pp. 227-228 ; Girard, Textes de droit romain, 6th ed., Paris, 1937, pp. 492-493 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, p. 526 b ; Girard & Senn, Textes de droit romain, I, Paris, 1967, pp. 450-451, n. 14 ; Baviera, FIRA II, Firenze, 1968, pp. 305-306 ; Betancourt Serna, El libro anónimo "De interdictis" : Codex Vaticanus Latinus, N. 5766, Sevilla, 1997, p. 670.
 
 
►  Source : Papyrus discovered by Endlicher at Vienna, Austria, in 1835.