|
|
| FRAGMENTA BEROLINENSIA Author uncertain, probably Paul ( AD 3rd century ? ) |
| ( P. F. Girard & F. Senn, Textes de droit romain, I, Paris, 1967, pp. 408-411, n. 11-I ). |
| 1. Habere
se... h(eredes) cum se ... filios n(on) haberet.
Et hodie ... Romana ... e in ciuitate. 2. Et
olim q(ui)d(em) filii qui post mortem patris in ciuitate probandi
erant non erant sui h(ere)des q(ui)a in potestate morientis
ciu(esque) n(on) erant, sed per s(enatus) c(onsultum) sui h(ere)des
efficiuntur. 3. Uxor a(u)t(em)
quae in manu mariti erat, olim q(ui)d(em) omnim(odo) sua h(eres)
e(ss)et ; hodie a(u)t(em) si ... n(on) efficitur sua
h(eres) p(r)op(ter) s(enatus) c(onsultum) Gaetulicianum.
4. ... qui
in eod(em) gradu sunt q(ui)q(ue)
sunt ex uno unius loco,
orti (?) cum omnes simul
admittantur, ex hac parte optinent h(ereditatem)
ex qua b(onorum) p(ossessionem)
accipient. 5. Nunquam is
cuius h(eredi)tas ... mortis tempore qui... (deficiunt
quaedam) ... nem secu... 6. Item
uxor quae liberos non habet licet in manu fuerit ex lege
caducaria nec ex liberis e(st) nec sua h(eres) nec ficticia actione
aget. Illud notandum e(st) q(uod) ea uxor, quae
usq(ue) in tempus mortis in
manu fuit, si ad decimas (com)pellitur,
eius partis etiam b(onorum) p(ossessionem)
accipiet – et inpar nullius, q(ui)a
nec h(eres) e(ss)e p(otest) – ; exemplo eni(m) (uer)ba
h(ere)ditatis e(t) (bonorum) p(ossessio) tribuitur.
6a. Nam etsi lib(ertus) maior c(entena)rio
fil(ium) et patronum habuerit, filius
p(artis) d(imidiae) b(onorum) p(ossessionem)
habebit, ex qua parte etiam h(eres) e(st). |
| 7. Et
quamuis p(ro)p(ter)
kapitis deminutionem iure ciuili deficiant
liberi qui primo kapite i(nter) suos h(ere)des
numerantur, tamen h(eredi)tatem
accipient q(ua)s(i) legitimi sic, ut ex edicto praetoris
ab intestato b(onorum) p(ossessionem) accipiant, cum, ut suo loco
dicetur, liberi parentium ex quacumqu(e) parte ueniant intra ann(um)
petant. 7a. Nam si scripti sint
h(ere)des, sec(undum) t(abulas) intra ann(um) petere p(ossunt).
7b. Et(si) sui
h(eredes) exierint inde exh(ere)d(es), qui
k(apite) primo i(nter) suos h(eredes) numerantur
d(ein)d(e), si nec h(ereditatem) inde
acceperint, quasi legitimi petent c(ontra)
tab(ulas) et ius habebunt ad b(onorum) p(ossessionem)
petendum. Et si nec ex hoc iure acceperint, quasi proximi cognati
intra aliud tempus c(entum) dierum b(onorum)
p(ossessionem) petent adu(er)sus
agnat(os). 8. Unde i(nter)dum
etiam solus habebit b(onorum) p(ossessionem)
em(an)cipa(tus) fil(ius)
praeteritus, quia praetor c(ontra)
tab(ulas) adu(er)sus scriptos
h(eredes) enim admittit ... (deficiunt
quaedam) ... inferior est ... praeteritus...m...m...e...
er ... sed uideamus, ne fil(ius) praeferendus sit, si adita
h(eredi)tate ex testam(ento) solus
c(ontra) tab(ulas) petiturus e(ss)et.
8a. Et in hac re sequimur
Mar(cellum ?). Ait e(ni)m, si fil(ius) exh(eredatus) sit, qui in
potestate [fuit] em(an)cipat(usque) praeteritus e(ss)et (?)
e(t) si (?) inde tab(ulae) n(on)
prolatae [sint], utro(que) petente
b(onorum) p(ossessionem) ab intestato, em(an)cipatum
solum tueri o(portere) totius h(eredi)tatis nomine. 9. Item
si ex ea parte h(eredi)tatis, ex
qua suus h(eres) fuit ab intestato b(onorum) p(ossessionem)
acceperit nepos ex filio emancipato praeterito in potestate retentus,
praeteritum praetor in reliqua (?) parte tuetur. |
|
|