TABULA POSSESSIONUM
     
AD CIVEM QUENDAM OXYRHYNCHOPOLITANUM SPECTANTIUM
     
CUM MUTATIONUM ADNOTATIONIBUS
     
Register of property
  
( August 28, AD 97 )
 
 
( V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani antejustiniani, III, Firenze, 1943, pp. 333-338, n. 104 ).
  
 
Latin translation
  
 
     (Adnotatio VII.ae manus :) Translata est.
      Et in eadem regione aliam domum et impluuium, quae erant antea solum ad aedificandum, quorum dimidia quidem pars patris erat, ex diuisione autem cum amita Demetrone Sarapionis facta accesserunt insuper centesimae nouem alteriusque centesimae quarta et octaua pars, quarum etiam tributum statutum est.
      Habet idem in eadem regione sibi obligatam nomine Dii Ptollionis filii (Dii nepotis ?) ex matre Thermute Sarapionis filia domum in qua (peristylium ?) et atrium et impluuium, secundum quas eidem Sarapioni scripserunt idem (Deius) eiusque uxor Dionysia Pausiris filia Sarapionis neptis ex matre Saraeute Heraclidis filia mutui syngraphas tres per eiusdem ciuitatis notarios, primam anno VII Domitiani imperatoris mense Caesareo, alteram superiore anno, eiusdem IX, mense Phaophi, tertiam eodem superiore anno mense Mechir.
      Suprascriptorum bonorum quae paterna esse dicuntur ad eum peruenerunt post patris eius mortem.
      (Adnotatio I, II.a manu scripta) : Anno XII intercalarium dierum V per stationem mutationis tributorum idem Sarapion suprascriptus renouandorum temporum tributum suprascriptae hypothecae nomine soluit.
      (Adn. II, III.a m. scr.) : Anno XIII intercalarium dierum V per stationem mutationis tributorum, uolumine III, idem Sarapion commissi pignoris nomine tributum soluit.
      (Adn. III, IV.a m. scr.) : Anno I Neruae imperatoris mense Tybi XV Sarapion qui et Diogenes missionis in possessionem decretum obtulit ad suprascriptam hypothecam spectans.
      (Adn. IV, V.a m. scr.) : . . . . Dii, Ptollionis filii, qui est . . . . , per Heraidam Pausiris filiam, uxoris eius Dionysiae sororem germanam, quae inscripta est in regione . . . . . . , domum et impluuium et atrium.
      (Adn. V, VI.a m. scr.) : Anno I Neruae imperatoris mense Caesareo die intercalari V per ciuitatis tabelliones Sarapion qui et Diogenes insinuatus est cum uendiderit . . . . . . (et N.o N.o) liberto Heraclidis Diogenis qui et Heraclides filii ex matre Tausiri quae et Thallutis in aliam professionem in communi ex aequis partibus.
      Pertinet autem ad eundem in rupe ab occidentali parte ciuitatis dimidia pars sepulcri communis cum eadem eius amita Demetrone.
      (Adn. IV.ae manus) : Anno I Neruae imperatoris mense Choiak XX per stationem tributorum mutationis idem Sarapion tributum et pro sepulcro soluit et pro solo ad aedificandum quod est in communi loco.
      (Adn. VI.ae m.) : Declaratum est coactoribus (antequam ?) professio (fieret ?).
 
 
Greek text  ( Duke Data Bank of Documentary Papyri ).
  
 
      VII.a manus. μετηνέχθη. |
      I.a manus. καὶ ἐπὶ τοῦ α(ὐτοῦ) ἀμφόδου ἑτέραν οἰκίαν καὶ αὐλὴ(ν) | ἃ ἦν τὸ πρὶν ψιλὸς τόπος, ἀφ᾽ οὗ πατρικὸν μὲν | τὸ ἥμισυ, πρὸς ὧι κεκλήρωται ἐκ τῆς πρὸς τὴν | πρὸς πατρὸς α(ὐτοῦ) θείαν Δημητροῦν Σαραπίωνος | διαιρέσεως πλείω πήχεις ἐννέα τέταρτον | ὄγδοον , ὧν καὶ τὸ τέλος ἔταξαν.
      καὶ [..] ἔχει ἐπὶ τοῦ α(ὐτοῦ) ἀμφόδο[υ] ἐν ὑποθήκη[ι] | Δίου τοῦ Πτολλίωνος ..[...]ο̣υ μη(τρὸς) Θερμοῦτο(ς) τῆς | Σαραπίωνος οἰκίαν ἐν ἧι π.....λ̣ον̣ καὶ αἴθριον | καὶ αὐλή, ἀκολούθως αἷς ἔγραψε [τ]ῷ αὐτῶι Σαραπίωνι | [αὐτός τε] καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Διονυσία [......]. τοῦ | .[..]α̣[..]ω̣νος μη(τρὸς) \Σαρα/εῦτος   τῆς   Ἡρα̣κ̣λ̣[είδου]   |   δανείου   συνγραφαῖς   τρισὶ   διὰ   τοῦ   ἐν   τῆι α(ὐτῇ) π[ό]λει | μνημο(νείου), μιᾶι μὲν τῶι ζ (ἔτει) Δομιτιανοῦ τοῦ κυρίου | μη(νὶ) Καισαρείωι, τῇ δὲ \δε̣υ̣/τέρᾳ(?) τῶι διελθ(όντι) η (ἔτει) το.... μ̣η̣(νὶ) | Φαῶφι, τῇ δὲ τρίτῃ τῶ[ι] α(ὐτῷ) διελθ(όντι) (ἔτει) μ̣[η(νὶ) Μεχ]είρ, |
      τὰ δὲ προκείμενα αὐτοῦ πατρικ[ὰ δ]ηλωθέν̣[τα] | ὑπάρχοντα κατήντ(ησεν) εἰς α(ὐτὸν) μετὰ τὴν τ[ο]ῦ πατ(ρὸς) τελευ[τὴν]. |
      II.a manus. ιβ (ἔτους), ἐπαγο(μένων) ε, δι᾽ ἐνκυκλ(ίου) ὁ α(ὐτὸς) γε..( ) Σαραπίων τέτακται τ̣έ̣[λος] ἀνανεώ[σ]εως̣ | τῆς προκειμένης ὑποθήκης. |
      III.a manus. ιγ  (ἔτους(?)),  ἐπαγο(μένων)  ε, δι᾽ ἐνκυκλ(ίου) κο(λλήματος) γ ὁ Σαραπίων τέτακτ(αι) τ[έ]λος ἐπικαταβολ(ῆς) τῆς | ὑποθήκης. |
      IV.a manus. α (ἔτους) Νέρουα τοῦ κυρίου, Τῦβι ιε, ὁ Σαραπίων ὁ καὶ Διογένης ἐπήνεγκ(ε) [...] | ..ω̣ς ἄδειαν κατὰ τῆς προκ(ειμένης) ὑποθή[κ]ης. |
      V.a manus. [.......]....... Δί[ο]υ | [τοῦ Π]τολλίωνος ὄντος | [ἐν τ]ῷ δη(μοσίῳ(?)) διὰ Ἡ̣ρ̣[α]ί̣δο̣ς | [τῆς] Παυσίριος ὁμογνη(σίας) | [ἀδελ]φῆς γυναικὸς αὐτοῦ | [Διον]υσίας ἀναγρα(φομένης) ἐπ᾽ ἀμφόδ(ου) | [....].ε̣( ) πα( ) ο̣δ( ) οἰκίαν καὶ | [αὐλὴ]ν καὶ αἴθριον.
      VI.a manus. α (ἔτους)   Νέρουα   τοῦ   κ(υρίου),  |  μη(νὸς)   Καισ(αρείου)   ἐπαγο(μένων)ε, |  διὰ ἀγο(ρανόμων) μητ(ροπόλεως) | ὁ Σαραπίω(ν) ὁ καὶ Διογ(ένης) | ἐν̣τ̣έ̣τ̣α(κται) πωλή̣σ(ας) | [.]τ̣η.... ...α( )   |   .....( )   ....λη( )   | .......... | ἀπελευθέρῳ | Ἡρακλείδ(ου)   το(ῦ)   Διογ(ένους)   |   τ̣[ο(ῦ)]   καὶ Ἡρακλείδ(ου) | μητ(ρὸς) Ταυσίριος | τῆ(ς) κ(αὶ) Θαλλοῦ(τος) εἰς | ἀ̣λ̣λ̣ο̣( ) ἀπο..( ) ὁ̣μ̣(οίως) ἐξ ἴσου. |
       I.a manus. ὑπάρχει   δὲ   αὐτῶι   ἐπὶ   τοῦ   ἀπὸ   λιβὸς   μ̣[έρους   τοῦ] | ὄρους   ἥμισυ μέρος τάφου κ[ο]ινωνι[κοῦ πρὸς τὴν] | αὐτὴν πρὸς πατρὸς α(ὐτοῦ) θείαν Δη[μ]ητρ[οῦν]. |
      IV.a manus. α (ἔτους) Νέρουα τοῦ κυρίου, Χοίακ κ, δι᾽ ἐνκ(υκλίου) ὁ α(ὐτὸς) Σαρα[πίων τέτακτ(αι) τέλος] | τάφου̣ [καὶ] ψιλῶν τόπων ὄντων ἐν τῷ κ̣ονικ̣( ) ἐποι[κίῳ - ca. 9 - ] |
      VI.a manus (?) παρετέθ(η) | τοῖς π̣ράκ̣τ(ορσι) | ...μ( ) ἀπο̣γρ(αφ ).
 

 
►  Bibliography
 
 
Grenfell & Hunt, The Oxyrhynchus Papyri, II, London, 1899, n. 274 ; Mitteis, ZSS, 23, 1902, p. 303 ; Wenger, Die Stellvertretung im Rechte der Papyri, Leipzig, 1906, p. 100 ; Koschaker, ZSS, 29, 1908, pp. 29 and 41 ; Frese, Aus dem gräko-ägyptischen rechtsleben, Halle, 1909, pp. 21 and 30 ; Hohmann, Zur Chronologie der Papyrusurkunden (Römische Kaiserzeit), Berlin, 1911, pp. 6 and 77 ; Schwarz, Hypothek und hypallagma, Leipzig-Berlin, 1911, pp. 61 and 118 ss. ; Mitteis, Grundzüge und Chrestomathie der Papyruskunde, Leipzig-Berlin, 1912, Chrest., n. 193 ; Kalinka, Aus der Werkstatt des Hörsaals, Innsbruck, 1914, pp. 18 ss. ; Luckhard, Das privathaus im ptolemäischen und römischen Ägypten, Diss., Giessen, 1914, pp. 17 and 48 ; Jörs, ZSS, 40, 1919, p. 66 ; Meyer, Juristische Papyri : Erklärung von Urkunden zur Einführung in die juristische Papyruskunde, Berlin, 1920, n. 60 ; Schönbauer, Beitrage zur Geschichte des Liegenschaftsrechtes im Altertum, Leipzig-Graz, 1924, pp. 99 ss. ; Woess, Untersuchungen über das Urkundenwesen und den Publizitätsschutz im römischen Ägypten, München, 1924, pp. 245 ss. ; Naber, Mnem, 53, 1925, pp. 440 ss. ; Meyer, ZSS, 46, 1926, p. 337 ; Wolff, Aegyptische Urkunden aus den Königlichen Museen zu Berlin, Griechische Urkunden, VII, Berlin, 1926, n. 1573 ; Moulton & Milligan, The vocabulary of the Greek Testament illustrated from the papyri and other non-literary sources, London, 1930, pp. 36, 517 and 626 ; Koschaker, Abh. sächs. Akad., 1931, pp. 65 ss. ; Rostovtzeff & Welles, Yale class. stud., 2, 1931, pp. 1 ss. ; Wenger, APF, 10, 1932, pp. 134 ss. ; Le Roy Wallace, Taxation in Egypt from Augustus to Diocletian, New York, 1938, pp. 227 ss. ; Arangio-Ruiz, FIRA III, Firenze, 1943, pp. 333-338, n. 104 ; Taubenschlag, The law of Greco-Roman Egypt in the light of the papyri, 332 B.C.-640 A.D., Warszawa, 1955, p. 243 ; Borkowski, Une description topographique des immeubles à Panopolis, Warszawa, 1975, p. 22 ; Wolff, Das Recht der griechischen Papyri Ägyptens in der Zeit der Ptolemaeer und des Prinzipats, II, München, 1978, p. 237 ; von Zabern, Das römisch-byzantinische Ägypten, Mainz am Rhein, 1983, p. 120 ; Pestman & Rupprecht, Berichtigungsliste der griechischen Papyrusurkunden aus Aegypten, VIII, Leiden, 1992, p. 234 ; Rupprecht, Kleine Einführung in die Papyruskunde, Darmstadt, 1994, p. 141 ; Messeri & Pintaudi, ZPE, 122, 1998, p. 125 ; Evans & Obbink, The language of the papyri, Oxford, 2010, p. 130.
 
 
►  Source : Papyrus from Oxyrhynchus ( P. Oxy. II, 274 ).