RES IUDICATAE SECUNDUM RESCRIPTUM DE LONGI TEMPORIS PRAESCRIPTIONE
   
CUM EXEMPLIS RERUM IUDICATARUM
     
Decision of Tiberius Claudius Subatianus Aquila on usucapion
   
( April 8, AD 217 )
 
 
( C. G. Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 418-419, n. 192 ).
  
 
Latin translation
  
 
A.
      Divi Severus et Antoninus Iulianae filiae Sosthenis per Sosthenem maritum. Longae possessionis praescriptio eos qui iustam causam habuerunt et sine ulla controversia in possessione fuerunt adversus eos qui in alia civitate degunt post annos viginti adiuvat adversus eos autem qui in eadem, decem. Proposita Alexandriae a. 200 Pharmuthi 24.
B. I.
      Subatiano Aquila praefecto a. 207 die 13 m. Martii. Cum evocati erunt Sabinus et Maximus Dionysius et accessunt —
      Post alia ; — Aquila dixit : ‘ Quid respondes de tempore possessionis, quod aiunt esse post emptionem Pausorapidis annorum prope 14, et eius temporis silentium ’ ?
      Asclepiades rhetor dixit : ‘ Fuit. ’
      Aquila dixit : ‘ Constitutum est ab imperatoribus de eis qui in provinciis habitant : si alio possessio pervenit habente quodam initium vel breve iustum tamen possessionis, silente eo qui putat ad se pertinere, nec contradicente plus decem annis, habere firmitatem eos qui possederint. ’
B. II.
      Mettio Rufo praefecto a. 90 d. 20 m. Novembris. Vocato Sallustio Capitone contra Iuliam Pytharem et dicente Maecianum scribam actorum audivisse de ea causa etc. Post alia. Mettius Rufus Capitoni dixit : ‘ Obrepere non potes, mulier enim in possessione fuit per longum tempus. Apud nos autem, vide, annua possessio sufficit. ’
 
 
Greek text  ( Duke Data Bank of Documentary Papyri ).
  
 
A.
θεοὶ Σεουῆρος καὶ Ἀντωνῖνος Ἰου̣[λ]ιαν̣ῇ̣ | Σωσθένους διὰ Σω̣σ̣θ̣ένους ἀνδ̣ρός. | μακρᾶς νομῆς πα̣ρ̣αγραφὴ̣ τοῖς δι̣καί[αν] | αἰτίαν ἐσχηκόσι καὶ ἄνευ τινὸς ἀμφισβ̣[η]-|τήσεως ἐν τῇ νομῇ γενομένοις π̣ρὸς μ̣[ὲ]ν | τοὺς ἐν ἄλλῃ πόλει διατρίψαντας ἐτῶν εἴκοσι | ἀριθμῷ̣ βο̣ηθοῦνται, πρὸς δὲ τοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς | δέκα . προετέθη ἐν Ἀλεξ̣ανδ[ρ]είᾳ | η (ἔτει) Φαρμοῦθι κδ. |
B. I.
Σουβατιανοῦ Ἀκύλα ἡγεμονεύσαντος. | (ἔτους) ιε Φαμενὼθ ιζ κληθέν[τ]ω̣ν Σαβείνου | καὶ Μαξίμου Διονυσίου  καὶ  ὑπακο[υ]σάντων | μεθ᾽  ἕτερα·  Ἀκ̣ύλας̣  εἶπεν·  τί̣ ἀποκρίνῃ | πρὸς  τὸν  χρόνον  [τ]ῆ̣ς νο[μ]ῆς, ὥς φησι[ν] με-|τὰ τὴν̣ ὠ̣νὴν τῆς Ταυσοράπιος ἐ̣τῶ̣[ν] σ̣χ̣ε̣-|δὸν δέκα τεσσάρων , καὶ τῆν ἐν τούτῳ σιωπήν; | Ἀσκληπιάδης ῥήτωρ εἶπεν· γέγονεν. Ἀκύ-|λας εἶπεν· διατάξεις εἰσὶν τῶν κυρίω̣ν̣ περὶ | τῶν ἐν̣ τοῖς ἔθνεσιν οἰκούντων· ἂν ἀ̣λ̣λα-|χόσε νομὴ παρακολουθήσῃ ἔχοντός τινος | ἀφορμὴν καὶ ἂν βραχεῖαν δικαίαν κατοχῆς, | σιωπήσαντος τοῦ νομίζοντος αὑτῷ διαφέρειν | καὶ ἀνασχομένου ὑπὲρ δεκαετίαν, ἔχειν τ̣[ὸ] βέ-|βαιον τοὺς κατασχόντας. |
B. II.
Μετ’τίου Ῥούφου ἡγεμονεύσαντος. (ἔτους) ι | Ἁθὺρ κδ κληθέντος Σαλουστίου Καπί-|τωνος πρὸς Ἰουλίαν  Πυθαροῦν  καὶ  εἰπόντ̣ο[ς] | τὸ̣[ν  ὑ]π[ο]μ̣νημα̣τογρ[ά]φον  Μαικιανὸν  ἀκηκοέναι περὶ τοῦ | πρ[ά]γ̣μ[α]τος, μεθ᾽ ἕτερα· Μέτ’τιος Ῥο̣ῦ̣φος | Κ̣απ̣ίτω̣νι̣ εἶπε̣[ν]· οὐδεμιάν παρείσδυσιν ἔχεις, | ἡ γὰ̣ρ̣ γ̣[υν]ὴ̣ ἐν τῇ̣ νομῇ γέγονεν̣ πολλῷ χρόνῳ. παρ᾽ ἡ-|μῖν δ[ὲ ἰ]δοὺ ἡ̣ [δ]ι̣᾽ ἐνιαυτοῦ νομὴ αὐτάρκης | ἐστὶν̣ [εἰ]ς δε̣[σ]π̣ο̣τί̣αν.
 

 
►  Bibliography
 
 
Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 418-419, n. 192 ; Mitteis, Grundzüge und Chrestomathie der Papyruskunde, Leipzig-Berlin, 1912, Chrest., n. 374 ; Preisigke, Griechische Papyrus der Kaiserlichen Universitäts- und Landes-bibliothek zu Strassburg, I, Leipzig, 1912, n. 22 ; Meyer, Juristische Papyri : Erklärung von Urkunden zur Einführung in die juristische Papyruskunde, Berlin, 1920, n. 54 ; Hunt & Edgar, Select Papyri, II, London, 1934, n. 261 ; Girard, Textes de droit romain, 6th ed., Paris, 1937, pp. 905 ss. ; Riccobono, FIRA I, Firenze, 1941, pp. 439-442, n. 85 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, pp. 444 and 466 ; Braunert, Festschrift Oertel, Bonn, 1964, p. 75 ; Gaudemet, Le droit privé romain, Paris, 1974, n. 23 ; Wolff, Die Constitutio Antoniniana und Papyrus Gissensis 40 I, Köln, 1976 ; Katzoff, ANRW, II, 13, 1980, p. 840 ; Krause, Witwen und Waisen im Römischen Reich, II, Stuttgart, 1994, p. 229 ; Crook, Legal advocacy in the Roman world, London, 1995, p. 91 ; Pestman & Rupprecht, Berichtigungsliste der griechischen Papyrusurkunden aus Aegypten, IX, Leiden, 1995, p. 324 ; Kaser & Hackl, Das römisches Zivilprozessrecht, München, 1996, p. 489 ; Robinson, The sources of Roman law : Problems and methods for ancient historians, London-New York, 1997, p. 49 ; Wolff, Das Recht der griechischen Papyri Ägyptens in der Zeit der Ptolemaeer und des Prinzipats, I, München, 2002, pp. 184 and 192 ; Anagnostou-Canas, Droit et Cultures, 47, 2004, pp. 58-59 ; Kehoe, Law and the rural economy in the Roman Empire, Ann Arbor, 2007, p. 220.
 
 
►  Source : Papyrus from Hermopolis ( P. Strasb. I, 22 = M. Chr. 374 = Sel. Pap. II, 261 = Jur. Pap. 54 ).