DONATIO
PRO ANIMA IN TESTAMENTO FL. PHOEBAMMONIS Will of Flavius Phoebammon ( November 15, AD 570 ) |
( V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani antejustiniani, III, Firenze, 1943, pp. 193-198, n. 66 ). Latin translation |
— — — Volo
autem et iubeo sanctum et uenerabile monasterium quod nomen fert apa
Ieremiae beatae memoriae simul ac mortuus ero in dominium et potestatem
suam sumere unam liberam aruram uitiferae terrae, in sexaginta quattuor
ammatibus consistentem, modulo publico mensurandam, tributorum et munerum
uacuam, de omnibus uitiferis fundis eligendam qui mihi pro hereditate
et successione patris mei beatae memoriae Euprepii archiatrae obuenerunt,
apud uicum Ibionem Esembythem Hermopolitanae regionis et sub eiusdem
defensione constitutis, post uicum in occidua parte infra continentes
agros : ut sumat a quo uoluerit loco uel uertice earum uinearum
in qualibet extremi quadrati parte cum quanta parte ad discriptam terrae
uitiferae fertilis aruram pertinet et aquae haustuum et aedificiorum
et omnis instrumenti et hortorum et arearum et rotarum ad aquam hauriendam
et ligneorum utensilium et omnium quidem eius generis rerum : nec
ulli rei uel oneri uel causae obnoxia sit, sed libera omnino in perpetuum
et immutabiliter et cum omni auctoritate et indemnitate ad suprascriptum
monasterium spectet quasi perpetuum mnemosynon et praecipuum, pro redemptione
animae meae et pro sancta oblatione hominis ad Deum redeuntis. Hanc
enim praedictam unam uitiferam aruram pro animae meae salute per irreuocabilem
elargitionem et donationem legitime scriptam praedicto sancto monasterio
transmitto, cuius uis immutabilis sit et finis pariter immutabilis quolibet
modo et ratione et tempore et loco, cum satis firma sit praeter alia
etiam quasi ualida donatio inter uiuos secundum legem, ut nullo penitus
modo irrita fieri possit coram quolibet imperio et potestate et throno
et dominatione sub sole, nam in bona sinceraque intentione eam largitus
sum et donaui praedicto sancto monasterio pro sancta mea oblatione in
perpetuum. Et definio eius (arurae) quodlibet regium tributum excipiendum
et colligendum et exigendum esse de omni mea substantia, ideoque in
perpetuum comprehendendum esse in toto pro me debito a filiis heredibusque
meis publico tributo, siue ordinario siue extraordinario, siue in frumenti
datione consistat siue in auro siue in nautica uectura siue in quibuslibet
generibus, ipsis heredibus pro ea arura obnoxiis constitutis publicae
rationi eique pro illa in perpetuum satisfacientibus, ut imperturbatum
et indiscussum et immemoratum et indemne et inextortum et quietum omnino
custodiatur (quod pertinet) ad sanctum monasterium ; ei enim hanc
aruram donaui pro quiete animae meae et pro remissione pecatorum, ut
omnes pro tempore antistites et oeconomi et rerum administratores ipsius
sancti monasterii et in primis qui nunc ei praeest et administrat deo
gratus pater apa Besas, prudentissimus presbyter et coenobiarcha, iure
dominico secundum omne ex legibus spectans proprietatis ius possessores
fiant ipsius uitiferae arurae ut supra demonstraui, et totum eius reditum
annualiter percipiant inde a fructibus et ratione cum Deo futurae . . .
. . (indictionis) et ipsius et subsequentis temporis per omnia
et in perpetuum, et in eius administratione prout uelint sanctae meae
oblationis consilio proficiant : neue in omne tempus liceto hanc
aruram unquam alienare uel aliis transmittere, sed incommutabilis et
inalienabilis sit, sanctae meae oblationi inseruiens, cum ita mihi recte
et iuste uisum sit. |
Greek text ( Duke Data Bank of Documentary Papyri ). |
— — — βούλομαι
οὖ\ν/ καὶ κελεύω τὸ εὐαγὲς | καὶ πάνσεπτον μοναστήριον τὸ καλούμενον
Ἄπα Ἱερημίου | τοῦ ἐν ὁσίοις τῇ μ̣ν̣ή̣μῃ, μετὰ τὴ̣ν ἐμὴν ὡσαύτως τελευτήν,
| ἐπ᾽ αὐθεντείας πάσης καὶ ἐξου̣σίας παραλαβεῖν εὐθέως | μίαν καθ[α]ρὰν
ἀμπελοφορίμου γῆς ἄρουραν ἐκ πλήρους | ἀπὸ ἑ̣ξήκοντα τεσσάρων ἁμμάτων,
μεμετρημένην | τῷ δ̣ημο̣σίῳ σχο̣ι̣ν̣[ί]ῳ̣, [ἀτ]ε̣λ̣[οῦ]ς κ̣α̣ὶ̣ ἀ̣ν̣υ̣π̣ο̣τ̣ε̣λ̣ο̣ῦ̣ς
γ̣ῆ̣ς, ἀ̣ποκρινο̣μ̣έ̣νη̣ν | ἐκ τ̣ῶν ὅλων περιελθόντων εἰς ἐμὲ ἀμπελικῶν
χωρίων | ἀπὸ δια[δο]χ̣ῆ̣ς̣ καὶ κληρονομίας τοῦ ἐμοῦ πατρὸς καὶ ἐν μακαρίοις
| τῇ μνήμ[ῃ Ε]ὐ̣πρεπείου ἀρχ(ι)ιάτρο(υ), διακειμένων ἐπὶ κώμης | Ἰβιῶνος
Ἐσεμβύθεως τοῦ Ἑρμουπολίτου νομοῦ, ὑπὸ τὴν παραφυλακὴν | ὄντων τῆς αὐτῆς,
ἐξ ἀπηλιώτου ταύτης, κατὰ τὰς ἀγρογειτνίας, | ἀφ᾽ οὗ βούλεται τόπου
καὶ ἀκρογώνου τῶν αὐτῶν ἀμπελώνων | ἐκ τετραέντου κυκλόθεν, μετὰ παντὸς
τοῦ ἐπιβάλλοντος | τῇ προ̣σ̣ημανθείσῃ μιᾷ ἀμπέλου ἀρουρης γῆς φορίμου
| ἔκ τε ὑδρευμάτων καὶ μονῶν καὶ χρηστηρίων πάντων | καὶ ἐπαυλέων καὶ
ἀχυροβολώνων καὶ κυκλευτηρίων | κ̣α̣ὶ̣ [ξυλ]ί̣νω\ν/ ὀργ̣ά̣νων ἐξ̣ηρτισμένων
καὶ πάσης τῆς τούτων | κ̣αθ[ό]λου
πε[ρι]οχῆς, μὴ προϋποκειμένην οἵῳ δ̣ήποτε π[ρά]γματι | ἢ̣
βάρει ἢ̣ [σκήψ]ει μήτε
οἵᾳ δήποτε ἀφορμῇ, ἀλλὰ
καθαρὰν διόλου | α̣ἰ̣ώνιον̣ [ἄ]πτωτον ὑπα̣ρχθῆν̣αι ταύτην ἐν πάσῃ βεβαιώσει
| καὶ καθαροποιήσει τῷ προειρημένῳ μοναστηρίῳ, εἰς μνημόσυνον | αἰώνιον
καὶ πρεσβεῖον, ὑπὲρ ἱλασμοῦ ψυχῆς μου καὶ ἁγίας | προσφορᾶς, πρὸς Θεὸν
ἀπερχομένου. ταύτην γὰρ τὴν προειρημέ(νην) | μίαν ἄρουραν ἀμπελόφυτον
προσπορίζομαι κατὰ χάριν ἀναφαίρετον | καὶ δωρεὰν νόμιμον ἔγγραφον τῷ
προλεχθέντι εὐαγεῖ μοναστηρίῳ, | ἰάσεώς μου ψυχῆς χάριν, ἐπέχουσαν ταύτην
δύναμιν ἀμετάθετο\ν/ | σκοπόν τε καὶ ἀμετανόητον, καιθ’᾽ οἷον δήποτε
τρόπον καὶ λόγον | καὶ χρόνον καὶ τ̣ό̣πον, ἀλλὰ ἱκανῶς κρατοῦσαν βεβαίου
τρόπου | παντὸς καὶ τοῦ inter
vivos κα\τὰ/ τὸν νόμον, ὥστε μὴ
παντοίας | πώπο[τε ἀ]ν[α]τροπῆς τυχεῖν, ἐπὶ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας
καὶ | θρόνου κ̣[αὶ κ]υριότητος ὑφ᾽ ἡλίῳ, καθ᾽ ὅτι ἐπ᾽ ἀγαθῇ καὶ εἰλικρινεῖ
| προαιρέσε̣ι ταύτην ἐχαρισάμην καὶ ἐδωρησάμην τῷ προειρημέ(νῳ) | εὐαγεῖ
μον(αστηρίῳ) ὑπὲρ ἁγίας μου προσφορᾶς αἰωνίου. καὶ ὁρίζω τὸ ταύτης |
τέλος ἀεί ποτε βασιλικὸν ἐνέλκεσθαι καὶ ἐπισύρεσθ̣α̣ι̣ | καὶ ἐπαναστρέφεσθαι
τῇ ἐμῇ πάσῃ περιουσίᾳ, ἐπανειλημμ̣[έ(νον)] | εἶναι διηνεκῶς τῷ παντὶ
ἐποφειλομένῳ δίδοσθαι ὑπὲρ ἐμοῦ | παρὰ τῶν ἐμῶν υἱῶν καὶ κληρονόμων
δημοσίῳ τελέσματι, | κανονικῷ τε καὶ προσκαίρῳ, ἔν τε σίτῳ ἐμβολῆς καὶ
χρυσικῷ | καὶ ναύλῳ καὶ παντοίοις βάρεσι, ἀποκρινομένων αἰωνίως | ὑπὲρ
αὐτῆς τῷ δημοσίῳ λόγῳ καὶ τὸ ἱκανὸν ποιούντων | τούτῳ ὑπὲρ ταύτης διηνεκῶς,
καὶ τοῦ εἰς τοῦτο ἀταράχου | καὶ ἀστασιάστου καὶ ἀνϋπομνήστου καὶ ἀζημίου
καὶ ἀνεπισπάστο[υ] | καὶ ἀνεν[οχλ]ήτου φυλατ’τομένου πάντοτε τῷ εὐαγεῖ
μοναστηρίῳ, | ἀνθ᾽’ ὅτου ταύτην αὐτῷ ἐδωρησάμην ὑπὲρ ἀναπαύσεως ψυχῆς
μο(υ) | καὶ ἀφέσεως πλημμελημάτων, ἐφ᾽ ᾧ τοὺς κατὰ καιρὸν ἠγουμένο(υ)ς
τε | καὶ οἰκονόμους καὶ διοικητὰς πραγμάτων τοῦ αὐτοῦ ἁγίου μον(αστηρίου),
ἔπειτα δὲ | καὶ τὸν νῦν [δ]ιοικοῦντα προεστῶτα καὶ θεοφιλῆ πατέρα Ἄπα
Βησᾶ[ν] | τὸν εὐλαβ(έσ)τ(ατον) πρεβύτερον καὶ κοινοβιάρχην, δεσποτικῷ
δικαίῳ | κατὰ πᾶν ἐκ νόμων ἁρμόττον προπριαιταρίας δίκαιον | ἐγκρατεῖς
γένεσθαι τῆς αὐτῆς μιᾶς ἀμπέλου, ὡς προεσημηνάμην, | καὶ τὴν παντοίαν
ταύτης πρόσοδον κομίσασθαι καθ᾽ ἔτος ἀπὸ καρπ[ῶν] | καὶ κανόνος τῆς
σὺν Θεῷ μελλούσης vac. ? | καὶ αὐτῆς καὶ τοῦ ἑξῆς χρόνου
διὰ παντὸς εἰς τὸ παντελές, καὶ τὴν | ταύτης διοίκησιν καθάπερ βούλωνται
ἀναθέσθαι εἰς τὴν ἁγίαν μ̣ο̣(υ) | προσφοράν· μέντοι γε αὐτοὺς μὴ δύνασθαι
ταύτην πώποτε | ἐκποιῆσαι ἢ ἑτέρῳ μεταλλάξαι ἐπὶ τὸν παντελῆ χρόνον,
ἀλλ᾽ | αὐτὴν ἐπίμονον εἶναι καὶ παραμόνιμον, ἐξυπηρετοῦσαν | τῇ ἁγίᾳ
μου προσφορᾷ, διὰ τὸ ἐμοὶ οὕτως ὀρθῶς καὶ δικαίως | δεδόχθαι. |
|