DE NOMINATIONE MAGISTRATUUM
   
Election to municipal offices
     
( AD 192 )
 
 
P. Ryl. II, 77, ll. 32-52 = : Sel. Pap. II, 241 ( Duke Data Bank of Documentary Papyri ).
  
 
καὶ ἀντίγ[ραφον ὑπο]μνήματος· με̣[..... δη]μ̣ό̣σια πρὸς τῷ β̣[ήματι] παρόντων τῶ[ν ἐνάρ]χων Δίου γυμ[ν]ασιάρχου Διονυσίου | [το]ῦ καὶ [.].ν̣θε̣ου ἐξηγητοῦ, Ὀλυμ[πιο]δώρου προδίκου, Ἀπολ̣[λων]ί̣[ο]υ̣ Ἡρακλαπόλλων[ος γυ]μνασιαρχ(ήσαντος) καὶ Ἀχιλ[λέως] Κορνηλίου, τῶν π̣[αρ]εστώτων ἀπὸ τῆς πόλεως ἐπιφωνη-|[σ]ά̣ντων· στεφέσθω Ἀχιλλεὺς κοσμητείαν· μιμοῦ τὸν πα̣[τ]έ̣ρα τὸν φιλότιμον τὸν [γ]έρ̣ον̣τ̣α φῶτα, Ἀχιλλε[ὺ]ς εἶπεν· πειθόμενος τ̣ῇ̣ ἐμαυτοῦ πατρίδι ἐπιδέχομαι στεφα-|[νη]φόρον ἐξηγητείαν ἐπὶ τῷ ἐτήσια εἰσφέρειν με τάλαντα δύο καὶ ἀπαλλαγῆναι ἐπιτηρήσεως διαμισθουμένης γῆς. Ὀλυμπιόδωρος εἶπ(εν)· ἡ τύχη τοῦ κυρίου ἡμῶν | Αὐ[το]κράτορος ἀφθόνως ἀρχὰ[ς] παρέχει καὶ τῆς πόλ(εως) αὐξάνε̣[ι] τὰ πράγματα, τί τ᾽’ οὐκ ἤμελλεν ἐπὶ τῇ ἐπαφροδίτῳ ἡγεμονίᾳ Λαρκίου Μέμορος; εἰ μὲν οὖν ὁ Ἀχιλλεὺς | βούλεται στεφανωθῆναι ἐξηγητείαν, εἰσενεγκάτω τὸ εἰσιτήριον ἐντεῦθεν, εἰ δὲ μή, <οὐχ> ἧττον ἑαυτὸν ἐχειροτόνησεν εἰς τὴν κατεπείγουσαν ἀρχὴν κοσμητεί-|αν. Ἀχιλλεὺς εἶπ(εν)· ἐγὼ ἀνεδεξάμην ἐξηγητείαν ἐπὶ τῷ κατ᾽ ἔτος δύο τάλαντα εἰσφέρειν, οὐ γὰρ δύναμαι κοσμητείαν. Ὀλυμπιόδωρος εἶπ(εν)· ἀναδεξάμενος | τὴν μείζονα ἀρχὴν οὐκ ὀφείλει τὴν ἐλάττον᾽ ἀποφεύγειν. Ἀμμωνίων Διοσκόρου ὑποτυχὼν εἶπ(εν)· πάσης τῆς ἐν̣εστώσης ἔτυψέ με ὁ Ἀχιλλεὺς καὶ αὐτὰ ταῦτα | ἀσφαλίσομαι διὰ τῶν σ̣ῶν ὑπομνημάτων ὅτι καὶ ἐντυγχάνω τῷ λαμπροτάτῳ ἡγεμόνι περὶ τῆς ὕβρεως. Ἀχιλλεὺς εἶπ(εν)· οὔτε ἔτυψα αὐτὸν οὔτε ὕβρισα. | Σαραπίων ὁ καὶ Ἀπολλώνιος στρα(τηγὸς) εἶπ(εν)· ἃ μὲν εἰρήκατε γέγραπται, μεταπεμφθήσονται δὲ καὶ οἱ κοσμηταὶ ἵνα ἐπὶ παροῦσι αὐτοῖς αὐτὰ ταῦτα εἴπητε. μετ᾽ ὀλίγον | πρὸς τῷ Κ̣α̣ι̣σ̣αρε̣ί̣ῳ Διογένης καὶ Διόσκορος καὶ <οἱ> σὺν αὐτοῖς κοσμηταὶ προελθόντες παρόντος τοῦ Ἀχιλλέως διὰ τοῦ ἑνὸς αὐτῶν, Διογένης εἶπ(εν)· ἐμάθομεν τὸν Ἀχιλ-|λέα προβαλόμενον ἑαυτὸν εἰς ἐξηγ(ητείαν) ἀπόντων ἡμῶν, τοῦτο δὲ οὐκ ἐξῆν, ὁ γὰρ θειότατος Ἀντωνῖνος   διὰ   <δια>τάγματος   ἐκέλευσεν   μὴ   συγχωρεῖσθαι   ἄνευ   τριῶν   ἐπιλόγ-|χων   εἰς ἐξηγ(ητείαν)· πολλῶν οὖν ἐπιλόγχων <ὄντων> ὀφείλει εἰς τὴν κατεπείγο[υσα]ν ἀρχὴν παραβαίνειν, ὡς ἀναγνώσομαί σοι τὸ διάταγμα. καὶ ἀναγνόντος ἀντίγρα(φον) διατάγματος | Μάρκου Αὐρηλίου Ἀντωνίνου Καίσαρος Ἀσπιδᾶς πατὴρ Ἑρμᾶ κοσμη̣τ[ε]ύ̣(σαντος) παρὼν εἶπ(εν)· ἰδίῳ κινδύνῳ στέφω τὸν Ἀχιλλέα τὴν κοσμητείαν. Ὀλυμπιόδωρος εἶπ(εν)· | ἔχομεν δὴ φωνὴν τοῦ Ἀσπιδᾶ ὅτι ἰδίῳ κινδύνῳ  αὐτὸν  στέφει.  κα[ὶ]  ὀφείλει  στεφῆναι,  ἤδη  γὰρ  ἡ  ἀρχὴ  ἀδιάπτωτός  ἐστιν τῇ πόλ(ει). ὁ στρα(τηγὸς) εἶπ(εν) τὰ εἰρημένα ὑπομνηματισ̣θῆ-|ναι. ἀνέγνων. καὶ ἑτέρου ἐπιστάλματος τὸ ἀντίγρα(φον)· ἄρχον[τ]ες Ἑρμοῦ πόλ(εως) τῆς μεγάλ(ης) Σαραπίωνι τῷ καὶ Ἀπολλωνίῳ στρα(τηγῷ) Ἑρμοπολ(ίτου) τῷ φιλ(τάτῳ) χαίρειν. | Ἀχιλλεὺς Νεαρχίδου τοῦ καὶ Κορνηλίου ἀγορανομήσαντος ἀγόμενος [ε]ἰ̣ς̣ κοσμητείαν ὑπό τινων κοσμητῶν ὑπέσχετο ἐπὶ σοῦ ἐξηγ(ητεύσειν). ἡμῶν δὲ προτρεπομέ-|νων αὐτὸν ἀναδέξασθαι τὴν κοσμητείαν διὰ τὸ μὴ πολλοὺς ἔχειν τὴν πόλ(ιν) κοσμητὰς πλειόνων ὄντων ἐπιλόγχων ἐξηγητῶν Ἀσπιδᾶς πατὴρ Ἑρμᾶ | κοσμητ̣εύσαντος ἔστεψεν αὐτὸν ἰδίῳ κινδύνῳ τὴν κοσμητ(είαν), καθὰ δι᾽ ὑπομνημάτων σου ἀνείλημπται. τῆς οὖν ἀρχῆς τῇ πόλ(ει) ἀδιαπτώτου οὔσης ἐξ ὁποτέ-|ρου αὐτῶν ἐπιστέλλεταί σοι ὅπως ἀκόλουθα τοῖς ἐπὶ σοῦ γενομένοις προνοήσῃ πρᾶξαι, εἰς τὸ τὴν πόλιν ἀπολαβεῖν τὴν ἀρχήν. (ἔτους) λβ Φαρμοῦθι ιγ. ὑπέγρα(ψαν) | ἐξηγητὴς καὶ γυμνασίαρχος.
 

 
►  Bibliography
 
 
Johnson, Martin & Hunt, Catalogue of the Greek and Latin Papyri in the John Rylands Library, Manchester, 1915, n. 77 ; Jouguet, REG, 30, 1917, pp. 294 ss. ; Oertel, Die Liturgie : Studien zur ptolemäischen und kaiserlichen Verwaltung Ägyptens, Leipzig, 1917, pp. 329 ss. ; Méautis, Hermoupolis-la-Grande : Une métropole égyptienne sous l'Empire romain, Lausanne, 1918, pp. 51, 123 and 134 ; ZVRW, 35, 1918, pp. 81 ss. ; van Groningen, Mnem, 51, 1923, pp. 421 ss. ; Abbott & Johnson, Municipal Administration in the Roman Empire, Princeton, 1926, pp. 530-535, n. 181 ; Moulton & Milligan, The vocabulary of the Greek Testament illustrated from the papyri and other non-literary sources, London, 1930, pp. 201, 589 and 680 ; Hunt & Edgar, Select Papyri, II, London, 1934, n. 241 ; Johnson in Frank, An Economic Survey of Ancient Rome, II, Baltimore, 1936, pp. 613-615, n. 359 ; Schubart, Klio, 30, 1937, p. 65 ; Byzantinische Zeitschrift, 38, 1938, p. 160 ; Jones, Actes du Ve Congr. International de Papyrologie, Bruxelles, 1938, pp. 171-173 ; Davis, Race Relations in Ancient Egypt, London, 1951, p. 63 ; Turner, The Journal of Egyptian Archaeology, 38, 1952, pp. 78-93 ; Bell, Egypt, from Alexander the Great to the Arab conquest : A study in the diffusion and decay of Hellenism, Oxford, 1956, p. 144 ; Rostovtzeff, The Social and Economic History of the Roman Empire, Oxford, 1957, pp. 721-722 ; Brecht, Zur Haftung der Schiffer im antiken Recht, München, 1962, p. 158 ; CdE, 40, 1965, p. 363 ; Maehler, Aegyptische Urkunden aus den Staatlichen Museen zu Berlin, Griechische Urkunden, XI, Berlin, 1968, p. 91 ; Vant't Dack, ANRW, II, 1, 1974, p. 874 ; Bengtson, Griechische Geschichte von den Anfängen bis in die römische Kaiserzeit, München, 1977, p. 547 ; Wolff, Das Recht der griechischen Papyri Ägyptens in der Zeit der Ptolemaeer und des Prinzipats, II, München, 1978, p. 17 ; Braunert, Politik, Recht und Gesellschaft in der griechisch-römischen Antike, Stuttgart, 1980, p. 340 ; Pestman, Textes et études de papyrologie grecque, démotique et copte : P. L. Bat. 23, Leiden, 1985, p. 81 ; Bastianini, Tyche, 1, 1986, p. 9 ; Bureth, ANRW, II, 10, 1, 1988, p. 489 ; Montevecchi, La papirologia, Milano, 1988, p. 256 ; Pintaudi, Dostálová & Vidman, Papyri Graecae Wessely Pragenses, I, Firenze, 1988, p. 11 ; Rea, ZPE, 76, 1989, p. 105 ; Delia, Alexandrian citizenship during the Roman principate, Atlanta, 1991, p. 90 ; Hoogendijk & van Minnen, Papyri, Ostraca, parchments and waxed tablets in the Leiden Papyrological Institute (P.L. Bat. 25), Leiden, 1991, p. 213 ; JJP, 22, 1992, p. 57 ; Tenger, Die Verschuldung im römischen Ägypten (1.-2. Jh. n. Chr.), St. Katharinen, 1993, p. 157 ; Hanson, On government and law in Roman Egypt : Collected papers of Naphtali Lewis, Atlanta, 1995, p. 289 ; Matter, KTEMA, 21, 1996, p. 155 ; Drecoll, Die Liturgien im Römischen Kaiserreich des 3. und 4. Jh. n. Chr., Stuttgart, 1997, p. 100 ; Rhodes & Lewis, The decrees of the Greek states, Oxford, 1997, p. 463 ; Strassi Zaccaria & Dihle, Le funzioni degli hypēretai nell'Egitto greco e romano, Heidelberg, 1997, pp. 98, 113 and 126 ; Jördens in Eck, Lokale Autonomie und römische Ordnungsmacht in den kaiserzeitlichen Provinzen vom 1. Bis 3. Jahrhundert, München, 1999, p. 166 ; Schubert, Vivre en Égypte gréco-romaine : Une sélection de papyrus, Vevey, 2000, pp. 190-193, n. 66 ; Alston, The city in Roman and Byzantine Egypt, London-New York, 2002, p. 189 ; Dirscherl, Der Gaustratege im römischen Ägypten, St. Katharinen, 2002, pp. 319 and 389 ; Burnet, L'Égypte ancienne à travers les papyrus : Vie quotidienne, Paris, 2003, n. 77 ; Jördens & Schubert, Griechische Papyri der Cahiers P. 1 und P. 2 aus der Sammlung des Louvre (P. Louvre II), Bonn, 2005, p. 72 ; Strassi, APF, 52, 2006, pp. 227 and 239 ; Strassi in Haensch & Heinrichs, Herrschen und Verwalten : Der Alltag der römischen Administration in der Hohen Kaiserzeit, Köln-Weimar-Wien, 2007, p. 410 ; Biundo in Ella, Vers une gestion intégrée de l'eau dans l'empire romain, Roma, 2008, p. 163 ; Gambetti, ZPE, 165, 2008, p. 207 ; Kreinecker, 2. Thessaloniker : Papyrologische Kommentare zum Neuen Testament, Göttingen, 2010, p. 199.
 
 
►  Source : Papyrus from Hermopolis dated october 31 AD 192.