FORMA IDIOLOGI
   
Gnomon of the Idios Logos
   
( AD 150-180 )

 
Presentation of the text
  
 
   The regulations which governed the office of the Idiologus, chief finance minister of the Roman emperors for Egypt, were formulated in summary form for the benefit of some subordinate in the Fayum. These regulations deal not only with Romans resident in the provinces but also with Alexandrians and native Egyptians. This copy seems to have been prepared to aid an appointee who was entering upon his office in the Fayum.
 
 
( S. Riccobono, Fontes iuris Romani antejustiniani, I, Firenze, 1941, pp. 469-478, n. 99 ).
  
 
Latin translation by O. Lenel & J. Partsch
  
 
Formae quam diuus Augustus procurationi idii logi dedit, eorumque quae ei paullatim aut ab imperatoribus aut a senatu aut a praefectis aut ab idiologis quicumque erant adiecta sunt, ea quae in medio sunt capita in breue coacta tibi subministraui, ut exiguitate scripturae memoriam adiuuans facile negotiis domineris.
1.
Quorum bona fiscus aufert, eorum sepulchra omittebat. diuus autem Traianus edoctus reapse in fraudem fisci et creditorum maioris curae sepulchra haberi, monumenta quidem illis concessit, quae autem circa ea facta erant uenire iussit et . . . . solis debitoribus fisci manere concessit sepulchra qualiacumque essent.
2.
. . . . sepulchra (  fere extra commercium ) uendere nemini licet nisi solis Romanis. diuus enim Hadrianus dixit nihil esse apud Romanos . .
4.
Qui intestati decedunt, si nemo alius iis legitimus heres est, eorum bona fisco adiudicantur.
8.
Haec clausula Romano testamento adiecta ‘ si quae Graecis tabulis cauero, ualeat ’ non recipitur : Romano enim testamentum Graecum scribere non licet.
16.
Quod Romanorum libertis ea condicione relinquitur, ut ad posteros eorum perueniat, si probatum erit posteros eo tempore, quo testamentum scribebatur, nondum exstitisse, cum deficiant qui capiant, aufertur.
17.
Quod ad sacra defunctis instituenda relinquitur, si iam non sint, qui eorum curam habeant, aufertur.
18.
Hereditates fideicommissarias siue a Graecis relinquantur Romanis siue Graecis a Romanis, diuus Vespasianus abstulit. Qui uero fidem susceptam professi erant, dimidiam partem acceperunt.
19.
Libertis nondum legitime manumissis relicta auferuntur. legitima autem est manumissio, si manumissus maior XXX annorum fuerat.
20.
Seruo relicta qui in uinculis fuerat et postea manumissus est, siue nondum triginta annorum erat, auferuntur.
21.
Qui libertatem intra triginta annos uindicta accepit apud praefectum, ei aequiparatur, qui post triginta annos manumissus est.
22.
Latinorum defunctorum bona patronis dantur et filiis filiabusque eorum et heredibus. Relicta autem ab iis qui nondum iustam libertatem meruerunt auferuntur.
23.
Non licet Romanis sorores ducere nec amitas materterasue, fratrum autem filias concessum est. Pardalas uero fratrum qui coierant bona abstulit.
24.
Dotem datam a muliere Romana maiore quinquaginta annos nata uiro Romano minori sexaginta annos nato post mortem fiscus aufert.
25.
Similiter etiam dotem aufert a muliere minore L annorum datam uiro maiori sexaginta annos nato.
26.
Et si quid Latina maior quinquaginta annorum det ( uiro ) maiori LX annorum, similiter aufert.
27.
Quidquid Romanus sexagenarius, cui nec liberi nec uxor sunt, hereditario nomine accipit, aufertur. quiuero uxorem habens liberos non habet, si ipse se defert, ei dimidia pars conceditur.
28.
Mulier L annos nata non succedit. minor autem L annorum, si tres liberos habet, succedit, liberta autem si quattuor.
29.
Romana ingenua, quae sestertium XX milium patrimonium habet, quamdiu caelebs est, in singulos annos centesimam dat, et liberta, quae sestertium XX milium patrimonium habet, idem dat, donec nubat.
30.
Hereditates relictae mulieribus Romanis, quibus sestertium L milium patrimonium est, si neque uirum neque liberos habent, auferuntur.
31.
Mulieri Romanae licet decimam bonorum uiro relinquere : quod amplius reliquerit, aufertur.
32.
Romani quibus sestertium C milium patrimonium est, si neque uxorem neque liberos habent, non succedunt. quod si minus habent, succedunt.
33.
Mulieri Romanae praeterquam coemptione facta testari non licet. Auferebatur autem etiam legatum a Romana Romanae adulescenti relictum.
34.
Militantibus et militia missis concessum est et Romanis et Graecis testamentis testari et uerbis quibus uelint uti, unicuique autem iis qui eiusdem gentis sunt relinquere et quibus licet.
35.
Militantibus etiam qui intestati moriuntur liberi et cognati heredes fieri possunt, si quidem eiusdem generis sunt qui ueniunt.
36.
His qui rei capitalis damnantur uel propter eiusmodi causam uoluntarium exilium elegerint, bona auferuntur : liberis autem eorum decima, uxoribus dotes aestimatae dantur, et ipsis duodecimam partem imperator Antoninus dominus noster concessit.
39.
Liberi ciuis Romani uel Romanae qui per ignorantiam cum graecarum ciuitatum ciuibus ( ? ) uel Aegyptiis coierint, deteriorem condicionem sequuntur.
46.
Romanis et Graecarum ciuitatum ciuibus qui per ignorantiam cum mulieribus Aegyptiis coierint concessum est cum impunitate, ut liberi condicionem patris sequantur.
52.
Romanis mulierem Aegyptiam ducere licet.
54.
Filiae missicii, quae ciuis Romana facta erat, Ursus non permisit matris Aegyptiae hereditatem accipere.
70.
Iis, qui publicis muneribus funguntur, non licet in locis in quibus administrant emere terram infecundam nec ex auctione in toto pago, – nec pecuniam mutuam dare suis ( propinquis ? ). Suppositae personae quae hoc faciunt aeque puniuntur. Id quod comparatum est, interdum oblatum est. Multae hae sunt : si a privato emerint, aequam aestimationem rerum emptarum ; si mutuam pecuniam dederint, aequam summam, et suppositae personae eadem ( sc. multae nomine solvere debent ) periculo suo ; sin autem ex auctione res comparatae fuerint, pretium, quod bona fide acceperunt.
109.
Non licet Caesarianis ex auctione quid emere.
110.
Non licet uicariis comparare neque libertas ducere.
111.
Militantes prohibiti sunt praedia comparare in ea prouincia in qua militant.
 
 
Greek texts ( Duke Data Bank of Documentary Papyri )
  
 
BGU V, 1210 ( Schubart's ed., 1919 )
  
 
      [Col. I] το̣[ῦ γ]νώμο̣ν̣[ος], ὃν ὁ θεὸς Σεβαστὸς τῇ τοῦ ἰδίου λόγου | ἐπ̣ι̣τ̣ροπῇ [παρ]ε̣στήσατο, καὶ τῶν ὑπὸ χεῖρα αὐτῷ | π̣[ρ]οσγεγον̣ότ̣[ω]ν̣ ἤτοι ὑπὸ αὐτοκρατόρων ἢ συνκλή-|[το]υ ἢ τῶν [κατ]ὰ̣ καιρὸν ἐπάρχων ἢ ἰδίων λόγων τὰ | ἐν μέ[σ]ῳ [κεφ]άλαι̣α συντεμὼν ὑπέταξ[ά] σοι, ὅπως τῇ | τ̣[ῆς] ἀναγρ̣α̣φ̣ῆς ὀλιγομερίᾳ τὴν μνήμην ἐπιστή-|[σας] εὐ̣χερ[ῶς] τ̣ῶ̣ν πραγμάτων περικ[ρ]ατῇς.
 
      1  [ὧ]ν ὁ φ̣ίσ[κος ἀν]α̣λαμβάνει τὰς οὐσίας, τούτων τοὺς | τ̣άφ[ο]υς [περιε]ω̣ρ̣ᾶ̣το. ὁ δὲ θεὸς Τραιανὸς μαθὼν | ὅ̣[τι ἁ]πλ[ῶς ἐπὶ] π̣ρ̣[οσ]τ̣ροφῇ τ[οῦ] φίσκου καὶ τῶν δα-|ν̣[ι]στ̣[ῶν] π[λε]ί̣ον[ος] ἐπιμελεία[ς]  τοὺς  τάφους  καταξι-|[οῦ]σ̣ι̣,  [τ]ὰ̣  [μὲν]  μ̣ν̣[ή]ματα  αὐτοῖς  [σ]υ̣νεχώρη[σεν],  τὰ  δὲ | [κη]π̣[οτάφια ἢ τοι]αῦτα πωλεῖσθαι ἐκέλευσεν καὶ | [ἐντεινάμε]ν̣ος μόν̣ο̣ις χρεώ[σ]ταις τοῦ φίσκου | [ἐ]κμ[πτορ]σ[ι μένειν̣ συνεχώρησεν τοὺς τάφους | [αὐτῶ]ν [οἷ]ο̣ι ἐὰν ὦσι.
      2  [ - ca. 9 - ]....ι̣ας τάφους ἀκαταχρηματίστους | [πω]λ̣ε̣[ῖν οὐδ]ε̣ν̣ὶ̣ ἐξὸν ἢ μόνοις Ῥωμαίοις. ὁ γὰρ θε-|[ὸς Ἁ]δρι̣[ανὸ]ς̣ ε̣ἶ̣πεν μηδὲν εἶναι παρὰ Ῥωμαίοις | [ἀκ]α[τ]α̣χ̣[ρημ]άτιστον.
      3  τ̣ῶ̣ν \εἰ[ς ἀ]ρχὴν/ εἰς ἴ[δ]ι̣ο̣ν λόγον εἰσδιδομένων ὁ πόρος πρὸ | [.]..̣[.]δ.̣κ...ου κρατεῖται τέταρτον.
      4  [τ]ῶν [τ]ελευτώ[ν<των> ἀδιαθέτως ο̣ἷς οὐδείς ἐστιν | [Col. II] ἄλλος κατὰ νόμο̣υ̣ς̣ κληρονόμος τὰ ὑπάρχοντα τῷ φίσκῳ | προσκρίνεται.
      5  τ[ὰ] ὑπὸ Ἀλεξανδρέων οἷς οὐ πρ̣οσήκει διατασσόμενα χωρεῖ | τοῖς κατὰ νόμους [[αυ]] κληρονομεῖν αὐτοὺς δυναμένοις, ἐάν-|π̣ε̣ρ ὦσι καὶ ἐπιδικάζωνται.
      6  Ἀλεξανδρεῖ οὐκ ἐξὸν διατάξαι γυναικὶ γενεᾶς αὐτῷ ἐξ αὐ-|τῆς μὴ οὔσης πλέον τετάρτου μέρους ἧς ἔχει περιουσίας, | τέκνων δὲ αὐτῷ ἐξ αὐτῆς ὄντων οὐ πλείονος ἐξὸν | μερίζειν τῇ γυναικὶ ἢ ὅσων ἐὰν ἑκάστῳ τῶν υἱῶν διατάξῃ.
      7  δ[ι]αθῆκαι, ὅσαι μὴ κατὰ δημοσίους χρηματισμοὺς γείνωνται, ἄκυροί εἰσι.
      8  ἐὰν Ῥωμαικῇ διαθήκῃ προσκέηται ὅτι ὅσα δὲ ἐὰν διατά-|[ξ]ω κατὰ πινα̣κ̣ίδας Ἑλληνικὰς κύρια ἔστω, οὐ παραδεκτέα | [ἐ]στίν, οὐ γὰρ ἔ[ξ]εστιν Ῥωμαίῳ διαθήκην Ἑλληνικὴν γράψαι.
      9  τ[ο]ὺς ἀπελευ[θ]έ̣ρους τῶν ἀστῶν \ἀτέκνους/ καὶ ἀδιαθέτους τελευτῶν-|τας κληρονο[μ]ο̣ῦσιν οἱ πάτρωνες  ἢ  οἱ  τούτων  υἱοί,  ἐὰν  ὦσι  | καὶ ἐπιδικά[ζ]ο̣νται, θυγατέρες δὲ ἢ ἄλλος τι\ς/ οὐ κληρονο-|μήσουσι ἀλλὰ̣ ὁ φίσκος.
      10  ὅσα ἐὰν ἀπελ[ε]ύθερος διατάξη\ταί/ τινι οὐκ ὄντι τῆς αὐτῆς | τά̣ξεως, ἀναλαμβάνεται.
      11  γυνὴ Κρηνέα τέκνον οὐ κληρ[ο]νομεῖ.
      12  τὰ ἐκ Κρηνέας κα̣ὶ̣ ξένου γενόμενα τέκνα τοὺς γονεῖς ἀμφο-|τέ[ρ]ους κληρονομεῖ.
      13  [Col. III] τὰ ἐξ ἀστῆς καὶ ξένο̣υ γενόμενα τέκνα ξένα γεί̣νεται καὶ | οὐ κληρονομεῖ τὴν μητέρα.
      14  οὐκ ἐξὸν ἀστῷ ἀπελευθέροις διατάσσειν πλέον φ (δραχμῶν) ἢ [μ]ηνιαίων (δραχμῶν) ε.
      15  οὐκ ἐξὸν ἀπελευθέραις ἀστῶν διατίθεσθαι ὥσπερ οὐ[δ]ὲ ἀσταῖς.
      16  ὅσα ἀπελευθέροις Ῥωμαίων διατάσσεται ἐπὶ τῷ καὶ εἰς ἐ̣γ̣γόνους | αὐτῶν ἐλθεῖν, ἐὰν ἀποδειχθῇ  τὰ  ἔγγονα  μηδέπω  γε̣[γο]νότα  ὅτε  |  ἡ  διάταξις  ἐγράφετο, ἐγλιπόντων τῶν λαβόντων ἀνα[λ]αμβάνεται.
      17  τὰ καταλειπόμενα εἰς θυσίας κατοιχομένων, ὅταν μη[κ]έ̣τι ὦσιν | οἱ ἐπιμεληθησόμενοι τού<των>, ἀναλαμβάνεται.
      18  τὰ\ς/ κατὰ πίστιν γεινομένας κληρονομίας ὑπὸ Ἑλλήνω̣ν̣ \εἰς/ [[ὑπὸ]] Ῥω-|μαίους ἢ ὑπὸ Ῥωμαίων \εἰς/ Ἕλληνας ὁ θεὸς Οὐεσπασιανὸς̣ [ἀ]νέλαβεν, | οἱ μέντοι τὰς πίστεις ἐξομολογησάμενοι τὸ ἥμισ[υ ε]ἰ̣λήφασι.
      19  τὰ διατασσόμενα ἀπελευθέροις οὐδέπω ἐσχηκό[σι ν]ο̣μ̣ί̣μην | ἀπελευθέρωσιν ἀναλαμβάνεται.   νομίμη   δέ   ἐστ̣ι̣ν̣ [ἀ]π̣ελευθέρω-|σις,   ἐὰν   ὁ ἀπελευθερούμενος ὑπὲρ τρίακοντα [ἔ]τ̣[η] ἦν γε[γ]ο̣νώς.
      20  δούλῳ ἐν δεσμοῖς γενομένῳ καὶ ὕστερον ἀπελ̣ευθερωθέ̣ντι ἢ καὶ | μηδέπω τριάκοντα ἐτῶν γενομένῳ τὰ δια̣τ̣ασσόμενα ἀναλαμβ(άνεται).
      21  ὁ ἐλευθερωθεὶς ἐντὸς τριάκοντα ἐτῶν καὶ οὐι<ν>δίκταν λαμβάνων | δι᾽ ἐπάρχου ἴσος ἐστὶν τῷ μετὰ τρι[ά]κοντα ἔτη ἐλευθερωθέντι.
      22  τῶν τελευτώντων Λατίνων τὰ ὑπάρχοντα δίδοται τοῖς πά\τ/ρω-|σι καὶ υἱοῖς αὐτῶν καὶ θυγατράσι καὶ κλη[ρ]ονόμοις, τὰ δὲ διατασσό-|μενα ὑπὸ μηδέπω ἐσχη\κότων/ νομίμ[η]ν ἐλευθερίαν Ῥωμαῖος | ἀναλαμβάνεται.
      23  [Col. IV] οὐκ ἐξὸν Ῥωμαίοις ἀδελφὰς γῆμαι οὐδὲ τηθίδας, ἀδελφῶν | θυγατέρας συνκεχώρηται. Παρδαλᾶς μέντοι ἀδελφῶν συν-|ελθόντων \τὰ ὑπάρχοντα/ ἀνέλαβεν.
      24  τὴν διδομένην προῖκα ὑπὸ γυναικὸς Ῥωμαίας ὑπὲρ πεν-|τήκοντα ἔτη γεγονυ[ί]ας ἀνδρὶ Ῥωμαίῳ ἐντὸς ἑξήκοντα | ἐτῶν γεγονότι μετὰ θάνατον ὁ φίσκος ἀναλαμβάνει.
      25  ὁμοίως καὶ τὴν διδομένην ὑπὸ γυναικὸς ἐντὸς ν ἐτῶν | οὔσης ἀνδρὶ ὑπὲρ ἑξήκοντα ἔτη γεγονότι ἀναλαμβάνει.
      26  καὶ ἂν Λατείνα ὑπὲρ πεντήκοντα ἔτη δῷ τι ὑπὲρ ξ ἔτη ὁμοίω(ς) ἀναλαμβ(άνει).
      27  ὅσα Ῥωμαῖος ἑξηκονταετὴς ἄτεκνος ἀγύναιος ὢν κληρονο-|μεῖ, ἀναλαμβάνεται. ἐὰν δὲ ἔχῃ γυναῖκα τέκνα δὲ μὴ καὶ ἑαυ-|τὸν προσανγείλῃ, τὸ ἥμισυ αὐτῷ συνχωρεῖται.
      28  γυνὴ ἐὰν <ᾖ> ἐτῶν ν, οὐ κληρονομεῖ, ἐ[ὰ]ν δὲ ἡττόνων καὶ ἔχῃ τέκνα γ, κληρονομεῖ, ἀπελευθερικὴ δ̣έ̣, ἐὰν ἔχῃ τέκνα τέσσαρα.
      29  Ῥωμαία ἐνγενὴς ἔχου[σ]α οὐσίαν σηστερτίων κ, μέχρι ἄγαμός | ἐστιν, δίδωσι κατ᾽ ἔτος̣ ἑκατοστήν, καὶ ἀπελευθερικὴ δὲ ἔχου-|σα σηστερτίων κ τὸ αὐτὸ δίδωσι, ἕως ἂν γαμήσῃ.
      30  αἱ καταλειπόμεναι κληρονομίαι γυναιξὶ Ῥωμαίαις ἐχού-|σαις οὐσίας σηστερτίων ν ἀγάμοις κ[α]ὶ ἀτέκνοις ἀναλαμβάνονται.
      31  Ῥωμαίᾳ   ἐξὸν   ἀνδρὶ   [κ]αταλείπειν   τ̣ὸ̣   δέκατον   ὧν   κέκτη̣τ̣[αι],   |   ἐὰν   δὲ   πλείονα, ἀναλαμβάνε[ται].
      32  Ῥωμαῖοι ὑπὲρ ἑκατὸν σηστέρτι̣α̣ ἔχοντες ἄγαμοι καὶ | [Col. V] ἄτεκνοι οὐ κληρονομοῦσι, οἱ δὲ ἔλαττον ἔχοντες κληρονομοῦσ̣ι̣.
      33   Ῥωμαίᾳ οὐκ ἐξὸν ὑπὲρ τὴν καλουμένην κουη εμπτιωνα δια-|τάσσειν• ἀνελήμφθη δὲ καὶ ληγᾶτον καταλειφθὲν ὑπὸ Ῥωμαί-|ας ἀφήλικι Ῥωμαίᾳ.
      34  τοῖς ἐν στρατείᾳ καὶ ἀπὸ στρατείας οὖσι σ̣υνκεχώρηται διατίθεσθα[ι] | καὶ κατὰ Ῥωμαικὰς καὶ Ἑλληνικὰς διαθήκας καὶ χρῆσθαι οἷς βού-|λωνται ὀνόμασι, ἕκαστον δὲ τῷ ὁμοφύλῳ καταλείπειν καὶ οἷς ἔξ[εσ]τ̣ι̣ν̣.
      35  τοὺς στρατευομένους καὶ ἀδιαθέτους τελευτῶντας ἐξὸν τέκνοι[ς] | καὶ συγγενέσι κληρονομεῖν, ὅταν τοῦ αὐτοῦ γένους ὦσι οἱ μετερχ̣[όμε]ν̣ο̣ι̣.
      36  τῶν ἐπὶ φόνοις ἢ μείζοσιν ἁμαρτήμασιν κολαζομένων ἢ καὶ δ[ι᾽ ὁ]-|μοίας αἰτίας αὐθαίρετον φυγὴν ἑλομένων τὰ ὑπάρχοντα̣ | ἀναλαμβάνεται, δίδοται δὲ τοῖς τέκνοις αὐτῶν τὸ (δέκατον) καὶ ταῖς γυ[να]ι-|ξὶν αἱ ἐν ἀργυρίῳ προῖκες, καὶ αὐτοῖς δὲ τὸ (δωδέκατον) Ἀντωνῖνο[ς] | Καῖσαρ ὁ κύριος συνεχώρησεν.
      37  οἱ παρὰ προστάγματα βασιλέων ἢ ἐπάρχων τι πράξαντες ἀκα[τα]λ̣-|λήλως ἐζημιώθησαν ο<ἱ> μὲν τετάρτῳ μέρει τῆς οὐσίας οἱ δὲ ἡμ̣[ισεί]ᾳ̣, | οἱ δὲ ἐξ ὅλων.
      38  οἱ ἐξ ἀστῆς καὶ Αἰγυπτίου γενόμενοι μένουσι μὲν Αἰγύπτιοι, [ἀ]μ-|φοτέρους δὲ κληρονομοῦσι τοὺς γονεῖς.
      39  Ῥωμαίου ἢ Ῥωμαίας κατ᾽ ἄγνοιαν συνελθόντων {ἢ ἀστοῖς}7 Αἰγ̣υ̣π̣τ̣ίοις | τὰ τέκνα <τῷ> ἥττονι γένει ἀκολουθεῖ.
      40  τὰ περὶ τῶν ἐισαγόντων οὓς μὴ δεῖ εἰς τὴν Ἀλεξανδρέων πολιτείαν | νῦν ἡγεμονικῆς γέγονεν διαγνώσεως.
      41  [Col. VI] ἐὰν Αἰγύπτιος ἐκ κοπρίας [ἀν]έλ̣ηται παῖδα καὶ τοῦτον υἱοποιήσηται, | μετὰ θάνατον τεταρτολο̣[γεῖτ]αι.
      42  οἱ ἀκαταλλήλως χρηματίζ[ον]τ̣ες τεταρτολογ̣οῦ̣ν̣τ̣α̣ι̣ καὶ οἱ εἰδότες | καὶ \συν/χρηματίσαντες αὐτοῖ̣ς̣ [τε]ταρτολογοῦνται.
      43  Αἰγυπτίων μετὰ τελευτὴ[ν] τοῦ πατρὸς γραψάν[τ]ων τὸν πατέρα Ῥω-|μαῖον τέταρτον ἀνελήμφ[θ]η.
      44  Αἰγυπτίου ἀπογραψαμένο̣[υ] υἱὸν ὡς ἐφηβευκό̣[τ]α̣ τῶν δύο τέταρτον | ἀναλαμβάνεται.
      45  ἐὰν   ἀστὸς   Αἰγυπτίαν   γαμ̣[ῆ   κ]αὶ   τελευτήσῃ   ἄτ[ε]κ̣νος,   ὁ   φίσκος τὰ | ἐπίκτητα αὐτοῦ ἀναλαμ[βά]νει, ἐὰν δὲ τέκνα̣ ἔχῃ, τὸ δίμοιρον | ἀναλαμβάνει. ἐὰν δὲ ἦν [πρ]οτετεκνω<κὼ>ς ἐ̣ξ ἀ̣σ̣τῆς καὶ ἔχῃ τέκνα γ | ἢ καὶ πλείονα, τούτοις χ[ω]ρ̣εῖ καὶ τὰ ἐπίκτη̣τα, ἐὰν δὲ δύο <τὸ> τέταρτον | ἢ̣ τὸ πέμπτον, ἐὰν δὲ ἓν [τὸ] ἥμ̣ισυ.
      4[6]  Ῥ̣ωμαίοις καὶ ἀστο̣ῖ̣ς κατ᾽ ἄ[γνοι]αν Αἰγυπ[τί]αις συνελθοῦσι συνεχω-|ρήθη μετὰ τοῦ ἀν̣ευθύν̣[ους] ε̣ἶναι καὶ τ̣[ὰ] τέκνα τῷ πατρικῷ γένει ἀκολουθεῖ.
      47  ἀστὴ συνελθοῦσα Α̣ἰ̣[γ]υ̣[πτίῳ] κ̣ατ᾽ ἄγνοιαν ὡς ἀστῷ ἀνεύθυνός ἐστιν. | ἐὰν δὲ καὶ ὑπὸ ἀμφοτ̣έ̣ρ̣[ων ἀπ]αρχὴ τέκνων τεθῇ, τηρεῖται τοῖς τέκνοις ἡ πολιτεί̣α.
      [4]8  ἀστοὶ γήμαντες Νη̣σ̣ι̣ώ̣τ̣[ιδα]ς ὅμοιοί εἰσι τοῖς Αἰγυπτίοις συνελθοῦσι.
      [4]9  ἀπελευθέροις Ἀλεξαν[δρέω]ν οὐκ ἐξὸν Αἰγυπτίαν γῆμαι.
      [50]  ἀπελευθέρας ἀστοῦ τετ̣[εκν]ω̣μένης ἐξ Αἰγυπτίου Νωρβᾶνος τὰ ὑπάρ-|χοντα ἀνέλαβεν, Ῥοῦφ̣ο̣ς̣ [δὲ] τ̣οῖς τέκνοις ἔδωκε.
      [5]1  Σύρου καὶ ἀστῆς υἱὸς ἔγημ[εν Αἰγ]υπτίαν καὶ κατεκρίθη ὡρισμένον κεφάλαιον.
      52  Ῥωμαίοις ἐξὸν Αἰγυπτίαν γ̣[ῆμα]ι̣.
      53  αἱ ἀγόμεναι ὑπὸ μισσικίων [γυν]α̣ῖκες Αἰγύπτιαι, ἐὰν χρηματίσωσι ὡς Ῥω-|μαῖαι, τῷ τῆς ἀκαταλληλία[ς] κρατοῦνται.
      54  [Col. VII] θυγατρὶ μ[ι]σσικίου Ῥωμαίᾳ γεν[ομ]έ̣νῃ Οὖρσος οὐκ [ἐπέτρε]ψε | κληρον[ομ]ῆσαι τὴν μητέρα Αἰγ[υπ]τίαν οὖσαν.
      55  ἐὰν Αἰγύπτ[ιο]ς λαθὼν στρατεύσητα[ι ἐ]ν λεγ\ε/ῶνι, ἀπολυθ[εὶς εἰ]ς τὸ | Αἰγύπτιο̣[ν] τάγμα ἀποκαθίστατ[αι]. ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἐκ̣ [τοῦ] ἐρε-|τικο̣ῦ ἀπ[ολ]υθέντες ἀποκαθίστανται πλὴν μόνων τῶ̣[ν] ἐ̣κ | Μισηνῶν [σ]τ̣όλου.
      56  οἱ στρατευ̣[όμ]ενοι καὶ μὴ νομίμην [ἔ]χ̣[οντ]ε̣ς̣ ἀπόλυσιν, ἐ[ὰν χ]ρ[η]-|ματίσωσ[ι] ὡ̣ς Ῥωμαῖοι, τεταρτολο[γ]οῦνται.
      57  Παρ̣α̣ι̣τον[ίω]ν̣ τῶν συνερχομέν[ω]ν γυναιξὶν ἀλλοφύλοις ἢ | Αἰ̣[γ]υ̣πτία[ις] τὰ τέκνα τῷ ἥττονι̣ [γέ]νε[ι] ἀκολουθε[ῖ].
      58  οἱ μὴ ἀ̣π̣ογ̣ε̣γραμμένοι ταῖς [κατ᾽] οἰκί̣αν ἀπογ[ρα]φα[ῖς ἑ]α̣υτούς | τε κα[ὶ] οὓς [δ]εῖ τεταρτολογοῦνται,   [κα]ὶ̣   ἐὰν   δυσὶν   ἀπογρ[αφ]α̣[ῖς   μ]ὴ   |   ἀπογρα\ψά/μενοι   εἰσδοθῶσιν, δ[ὶ]ς τέταρτ[ο]ν [[αναλ[α]]] [κατακ]ρ̣ίνονται.
      59  Ῥωμαῖοι κ[α]ὶ Ἀλεξανδρεῖς μὴ ἀπ[ογρ]αψάμενοι οὓς δεῖ, ἐά[ν τ]ε̣ ἕν̣α | ἐὰν τε πλεί[ο]υς, ἓν τέταρτον κατ[ακρ]ί̣νοντα[ι].
      60  οἱ μὴ̣ ἀπογραψάμενοι ἀνδράπο[δα μ]όνων τῶν ἀ̣ν̣δ[ρα]πόδω[ν] στέρονται.
      61  τῶν̣ ἀναπογ[ρ]άφων δούλων ἡ ἐπ[αφ]ὴ δίδοται τοῖς δ[ε]σπότ[αι]ς, ἐάν-|περ μηδέν̣α̣ πόρον ἔχωσι ἢ [[μη]] μ̣[όν]ους τοὺς δούλου[ς].
      62  οἱ ἐν στρατε̣[ί]ᾳ ὄντες ἀναπόγραφ[οι ο]ὐ κρατοῦνται, γυναῖκ̣[ε]ς δὲ | αὐτῶν κ[αὶ] τέκνα εὐθύνοντ[αι].
      63  οἱ εὐθυνόμενοι ὡς μὴ ἀπογρα[ψά]μ̣ενοι τῇ προτέρᾳ ἀπογ[ρα]φῇ, | ἐὰν ἡ προσθ̣ήκη μέχρι γ ἐτῶν [ᾖ], συν̣γνωμονοῦνται.
      64  τὰ περὶ τῶν χωρὶς ἀποστόλου ἐκ̣πλεόντων νῦν ἡγεμονικῆς δια-|γνώσεως [ἐ]γ̣ένετο.
      65  δοῦλοι κατ᾽ ἄ̣γνοιαν τοῦ δεσπότου ἐ̣ξαχθέντες ἐπράθησαν.
      66  [Col. VIII] οἱ ἐξ̣[ὸ]ν̣ ἐκπλεῖν ἀναπόστολοι πλέοντες τριτο̣λ̣ογο[ῦντ]αι, ἐὰν δὲ δούλους | ἰδίο̣[υς] ἐξάγωσιν ἀναποστόλους, ἐξ ὅλων ἀναλαμβάν[οντα]ι̣.
      67  οἱ   Αἰγυ[πτ]ίων   δούλων   οἰκογενεῖς   τάσσοντε̣ς   ἢ̣   πωλοῦντε̣ς̣ [ἀ]π̣ὸ οἰκογενείας ὑπὲρ | τοῦ [ἐκ]πλεῖν αὐτοὺς ὅτε μὲν ἐξ ὅλων ὅτ̣ε̣ δὲ ἐξ ἡμίσου[ς ὅτ]ε̣ δ̣ὲ ἐκ τετάρτ[ο]υ ἀνε-|λήμ[φ]θησαν• κατὰ τῶν συνγνόντων ἐπίτιμα ὡρίσθ[η]• τ̣[ῶ]ν μέντοι οἰκογε-|νῶ[ν], καὶ ἂν [μ]ὴ̣ Αἰγυπτίων μητέρων ὦσιν, τ̣ὸ μητρικὸν [γ]έν̣ος οὐκ ἐξετάζεται.
      68  Ῥωμ[αῖ]ο[ς ἐκπ]λεύσας μὴ πλήρη τὰ πρὸς ἔκπ̣λο̣υ̣ν̣ γράμματα [ἐσχ]ηκ̣ὼ̣ς κατεκρίθ[η] (τ̣ά̣λ̣α̣ν̣τ̣ο̣ν̣) [.].
      69  Αἰγυ[πτ]ία διὰ Πη̣λουσίου δούλους ἐκπέμψ̣ασ̣α σὺ̣ν̣ υ̣[ἱο]ῖ̣[ς - ca. 9 - ]υμέν[ο]ι̣ς κ̣α̣τ̣ε̣-|κρί̣[θη] (τάλαντον) α (δραχμὰς) Γ.
      70  τοῖς [ἐν] δημοσίαις χρ̣ε̣ίαις οὖσ̣ι̣ οὐκ ἐξὸν ὠνεῖσθ̣α̣ι̣ ἢ̣ δ̣[ανεί]ζε̣ιν ἐν οἷς π[ρ]αγ[μ]α-|τεύο[ντ]αι τόποις οὐδὲ ἰδίοις αὐτῶν ο[ὐ]δ̣ὲ ἐξ ὑπολ̣ό̣γ̣ο̣υ̣ [οὐδὲ ἐ]κ προκηρύξεως | ὅλου ν̣ομοῦ̣, ο̣ἱ δὲ ὑπόβλ̣ητο̣ι̣ τῶν τοιο̣ύ̣των γεινόμ̣ε[νοι] ε̣ὐ̣[θύ]νονται τῷ ἴ̣σ̣ῳ̣, | καὶ αἱ ἀντικαταλλάξεις ἐνίοτε ἐκρατή[θ]ησαν• τὰ δὲ   ἐπ[ίτι]μα   τὰ   τοιαῦτα̣,   ἐ̣[ὰ]ν̣   |   μὲν   παρὰ ἰδιώτου ἀγοράσωσι, τὴν ἴσην τῶν ἠγορασ[μέ]ν̣ων [[[τ]ιμὴν]] συ̣ν̣τί-|μησ[ι]ν̣, ἐὰν δὲ δανείσωσι, τὸ̣ ἴ̣σον κεφά̣[λ]αιον, καὶ̣ οἱ [ὑπόβ]λητοι τ\ὰ/ αὐτὰ κινδύ-|νῳ ἐ̣[κεί]νων• ἐὰν δὲ πραθέντα, ἣν ἔλαβον καλῇ̣ π̣ί̣σ̣[τει] τιμήν.
      71  ἱερεῦσ[ι] οὐκ ἐξὸν πρὸς ἄλ[λ]ῃ χρείᾳ εἶναι ἢ τῇ τῶν θ̣ε̣ῶ̣ν̣ [θρ]η̣σκείᾳ οὐδὲ ἐν | ἐρεᾷ [ἐ]σθῆτι προι<έ>ναι ο[ὐ]δὲ κόμην φορεῖν ο[ὐ]δὲ ἐ̣ὰ̣ν̣ [ξε]ν̣ωθῶσιν τοῦ θ[ε]ί̣[ο]υ ψαρ̣.
      72̣  ἀσφρ̣α[γ]ί̣σ̣τους μόσχους οὐ̣κ̣ ἐξὸν θύειν• οἱ̣ δὲ π̣[α]ρ̣ὰ̣ τ̣α̣ῦ̣[τα θύσ]α̣ντες κατακρίνονται (δ̣ρ̣α̣χ̣μ̣ὰ̣ς̣) φ̣
      73̣  ἱερατικ̣ὰ̣ς προσόδο[υ]ς οὐκ ἐξὸν ἐπ̣ιδανείζειν.
      74̣  στολιστὴς   καταλ̣ιπὼν   τὰς θρησκείας κατεκρ[ί]θη τ̣ὰ̣ς̣ [προσό]δ̣ους καὶ ἐπ[ί]τιμον (δραχμὰς) τ.
      75̣  ἱερεὺς καταλιπὼν τὰς θρησκείας κατεκρίθη (δραχμὰς) σ̣ ἐρεᾷ ἐσθῆτι χρησάμενος (δραχμὰς) σ συριστὴς (δραχμὰς) ρ παστοφ̣ό̣[ρο]ς (δραχμὰς) ρ.
      76  ἱερεὺς ἐρεᾷ ἐσθῆτι χρησάμενος καὶ κόμην φορέσας <κατεκρίθη> (δραχμὰς) Δ̣.
      77  αἱ ἐπὶ \δ̣[ι]α̣/δοχῇ προφητεῖαι τῷ γένει φυλάσσονται.
      78  αἱ δὲ πραθεῖσαι ψιλῶς καὶ μ̣ὴ ἐφ᾽ αἱρέσει πραταί εἰσιν.
      79  ἐν   παντ̣ὶ̣   ἱερῷ,   ὅπου   ναός   ἐστιν,   δέον   προφήτην   εἶναι καὶ λα̣μ̣βάνει τῶν προσόδων τὸ π̣[έμ]πτον.
      80  [Col. IX] π αἱ στολιστεῖ[αι] πραταί εἰσιν. τοὺς προφήταςsubst28 στολισταὶ διαδέχονται.
      81  μόνῳ προ[φή]τῃ ἐξὸν τὸ τῆς δικαιοσύνης παράσημον φορεῖν.
      82  παστο[φόρ]ο̣ι̣ς οὐκ ἐξὸν ὡ̣ς ἱερεῦσι χρηματίζειν.
      83  παστοφόρο̣[ις] ἐ̣ξὸν ἰδιωτ̣ι̣κ̣ῶ̣ν̣ ἐ̣φ̣ίεσθαι τάξεων.
      84  ἱερατικὰ γ̣έ̣ρ̣α̣ θυγατρὶ φυ̣λ̣ά̣σ̣σ̣ε̣[τ]αι.
      85  ἐὰν ἱ̣ε̣[ρ]ὰ̣ ὀ̣λιγ̣[αν]θρωπῇ, ἐξ ὁμο[τί]μου ἱερ[ο]ῦ ἐξὸν̣ λ̣α[μ]βάνειν ἱερέας̣ | πρ[ὸ]ς [κ]ωμ̣α̣σ̣ί̣ας.
      86  ἐν [Ἑλ]ληνικ̣[οῖ]ς ἱεροῖς ἐξὸν ἰ̣δ̣ι̣ώ̣ταις κωμά̣ζ[ε]ιν.
      87  μ̣ο̣σ̣χ̣οσφραγ̣ι̣στ̣αὶ ἐξὸν λ[ο]γ̣ί̣μω̣ν̣ ἱερῶν δοκιμάζοντ̣αι
      88  τ̣ῶ̣ν̣ ἐκ̣ κ[λί]ν̣ης ἱερῶν πρ̣[ο]φῆ̣τ̣[αι] ο̣ὐ γ̣εύο̣ν̣ται ἀλλὰ πτεραφόροι.
      89  οἱ̣ [μ]ὴ̣ πέμ[ψ]α̣ν̣τες στολίσμα̣τ̣α̣ [εἰ]ς ἀπο[θέ]ωσιν Ἄπιδος ἢ Μνέ̣[υι]δος [κατα]κρίνο[ντ]αι πρόστιμον.
      90  οἱ δ̣[ι]ὰ σίνος [ἢ] π̣άθ̣ος ἀθεράπευτον ἀφ̣α̣ι̣ρ̣ο̣ύμεν̣[οι] τ̣ο̣ῦ̣ ψάρ̣υ ο̣ν̣ μὲν τ̣οπ..ι̣ οὐ λαμβάνουσι, τὰς δὲ σ̣υ̣ν̣τάξεις.
      91 τὰ   ἐπιγινόμ[εν]α   τέκν̣α   τ̣ο̣[ῖς] θ̣[.] ἱ̣ερ̣ωμένοις οὐχ ἱερᾶται. | ἀ̣πὸ καταδ̣[ί]κ̣ης ἱερέω̣[ν οἱ υἱο]ὶ̣ [κ]αθίστ̣α̣νται, οἱ δὲ μ̣ετὰ ταῦτα | υἱ̣ο̣ὶ αὐτῶν [ἱ]ερῶνται̣.
      92 κ̣η̣πριάρτῳ [ο]ὐκ ἐξὸν ἱ̣ε̣[ρᾶσ]θ̣α̣[ι - ca. ? - ]
      93  τοῖς θάπτουσι τὰ ἱερὰ ζ̣ῶ̣[ια] ο̣ὐ̣κ̣ [ἐξ]ὸν πρ̣ο̣φη̣τεύειν οὐδὲ ναὸν | κωμάζειν ο̣[ὐ]δὲ τρ̣έ̣φ̣ε̣ι̣ν̣ ἱ̣ε̣ρ̣ὰ [ζ]ῶ̣[ι]α̣.
      94  παστοφόροις οὐκ ἐξὸν κ̣[ω]μ̣άζ[ει]ν [οὐ]δ̣[ὲ] ἱ̣ε̣ρ̣έ̣ω̣ν τάξεων ἀντιλαμβάνεσθα̣ι̣.
      95  ἱερε[ῖ]ς οὐ κωμάζουσι̣ν̣ π̣ρ̣ὸ̣ π̣[τερ]α̣φό̣[ρω]ν.
      96  ἱερατικὴ τάξ[ι]ς ὑπὸ ἰδι̣ω̣τ̣ῶ̣ν̣ ο̣ὐ̣κ̣ ἐ̣π̣[ικρατ]ε̣ῖ̣τ̣αι.
      97  ο̣ἱ̣ αἰτησάμενοι ἀναθέ̣μ̣ατ̣α πο[ιῆ]σαι κ̣α̣[ὶ ποιήσ]αντες κατεκρίθησαν (δραχμὰς) φ | ἐπὶ τῷ ποιῆσαι.
      98  τὸ ὑπὲρ παραχειρογ̣[ρ]αφ[ί]ας μέ̣γ[ιστ]ον [πρόστ]ιμον (δραχμαὶ) φ.
      99  οἱ εἰς ῥητὴν προθεσμί̣α̣ν χειρ̣ο̣γ̣[ρ]α̣φή̣σ̣[αν]τ̣ες διὰ στρατ̣ι̣ω̣τ̣ῶν ἢ τῶν | τοιούτων οὐκ ε<ὐ>θύ̣νονται.
      100  τοὺς συναλλαγματογράφ̣ο̣υ̣ς̣ ὡ̣[ρί]σ̣θ̣η̣ [κα]τ̣α̣χ̣ωρίζειν ἐνθάδε ἐπὶ τῆς | [Col. X] [πόλεως τὰ] συναλλάγματα Θηβαίδος μὲν ἐντὸς ἡμ̣[ερῶν ξ] | [τῶν δὲ λοι]π̣ῶν νομῶν ἐντὸς λ | [αὐτῆς δὲ τ]ῆ̣ς πόλεως ἐντὸς ἡμερῶν ιε | [οἱ δὲ μὴ κατ]α̣χωρίσαντες κατεκρίθησαν (δραχμὰς) ρ | [........] .. δὲ ἐντὸς πέντε τοῦ̣ ἑξῆς μηνὸς κ̣α̣[ταχωρίζειν].
      101  [ἐάν   τινες]   χρηματισ[μ]οῦ   ὑποθηκῶν   ἢ [[ο]] ὠνῶ[ν] σ̣υ̣ν̣ά̣λ̣λ̣[αγμα γράψων]-|[τ]α̣ι̣ χ̣ω̣ρ̣[ὶς ἐ]πιστάλματος, κατακρίνονται (δραχμὰς) ν.
      102  [ἐ]άν τ̣ι̣ ἀπῇ̣ [τ]οῖς γυμνασ[ι]άρχοις τῆς πόλεως εἰ̣[ς ἄ]λ̣ε̣ι̣ψ̣ιν, ἐ̣[ξὸν ἄγειν εἰς τὴν ἐ]-|π̣αρχίαν ἔλαιον καὶ τὸ περισσὸν πωλεῖν τῆς οὔσ̣η̣ς τι[μῆς ἐν τῇ πόλει ἢ] | στέρεσθαι τοῦ ἐλαίου καὶ πρόστιμον διδόναι (τὰλαντα) κ̣.
      103  ἐπὶ ὑγροῖς οὐκ ἐξὸν δανείζειν.
      104  [ἀ]τρύγητα γενήματα οὐκ ἐξ̣ὸ̣ν̣ π̣ωλεῖν | ο̣[ὐ]δὲ γένημα ἀνεπίγραφον ε..[..]ν.
      105  τ̣ῶν δανεισάντων πλέον δ[ραχμ]ι̣α̣ί̣ου τόκ̣[ο]υ τὸ ἥμι̣σ[υ] τ̣ῆ̣ς̣ [ο]ὐ̣σ̣ία[ς] | ἀναλαμβάνεται καὶ τῶν δ[ανεισα]μ̣έ̣νων τὸ τέταρτο̣ν̣.
      106  ν̣[ό]μ̣ισμα πλέον οὗ [[κ]] ἰσχύει οὐ[κ ἐξὸ]ν̣ κε̣[ρ]ματίζειν.
      107  τ̣ῶ̣ν̣ ἀναιρουμένων ἀπὸ κοπ̣ρ̣[ίας ἀρσ]ε̣ν̣ι̣κ̣ὰ μετὰ θάνατο̣[ν τὸ] τ̣έ̣τ̣α̣ρ̣[τ]ον | ἀναλαμβάνεται.
      108  ο[ἱ σύ]νοδον νέμοντες κατεκ̣[ρίθ]η̣σ̣[α]ν̣ ἐκ (δραχμῶν) φ, ἐνίοτε̣ μ̣ό̣ν[οι] ο̣ἱ̣ [π]ρ̣ο̣[σ]τάται.
      109  ο̣ὐ̣κ̣ ἐξὸν Καισαριανοῖς ἀγορ[άζειν τι ἐ]ξ̣ ἀπαρτείας.
      110  [οὐ]κ ἐ̣ξὸν οὐικαρίοις κτᾶσ̣θα̣ί̣ [τι ουδὲ ἐλ(?)]ε̣υ̣θέρας(?) γαμε[ῖ]ν.
      111  ο̣[ἱ] στρατευόμενοι ἐ̣κ̣ω̣λ̣ύ̣θ[ησαν καθ᾽ ἣ]ν̣ στ̣ρατεύονται ἐπα̣[ρ]χ̣[ί]α̣ν̣ ἐ̣νκ̣[τ]ᾶ̣σθαι.
      112  γ̣ά̣λ̣λ̣ων καὶ σαθρῶν τ̣ῶν ἀ̣π̣[ο]γ̣[εγραμμέ]ν̣ων μετὰ τελευτ[ή]ν̣, ἐ̣ὰ[ν ἀδ]ι̣άθε-|το̣ι ἀποθάνωσιν, τ̣ὸ̣ [σύνολον(?)](?)[ ἀ]ν̣α̣[λα]μβάνεται, | ἐὰν δὲ διαθῶνται, τὸ δ̣ί̣[μ]ο̣[ι]ρ̣[ον ........]ι̣• τὸ δὲ τρίτον οἷς ἐὰ̣ν̣ διατά-|ξωνται ὁμοφύλοις [ - ca. ? - ]
      113  οἱ μὴ εὑρ[ι]σκόμενοι, ἐὰ̣[ν ἀπογράψωνται α]ὐ̣τ̣οί, ἀπελύθησαν• ἐ̣ν | ἄλλως ἀποδειχθῶσ[ι (?) - ca. ? - κατεκρίθησαν]
      114  καὶ οἱ ὑπογύως ἀν̣ελ̣ε[γκτοι ὄν]τ̣[ες ἐξ] αὐτῶν ἕκασ[τ]ο̣ς ὑπὲρ βεβαιώσεως | ἀπαιτεῖται (δραχμὰς) φ.
      115  οἱ δὲ πρὸ ε̣ (ἐ̣τ̣ῶ̣ν̣) οὐκ̣ ἐ̣ν̣ κα...κ̣ρ̣α̣[...]σιν [......] διαγράφ[ο]υσι (τάλαντα) κ
[Col. XI, ll. 253-284]
[18 lines missing]  |  [̣...]ε̣.α̣[.]ν̣ο̣[..]  επ̣ι̣[ - ca. ? - ]  |  [.....].σ̣τ̣ε ....[..]ρι. ε[.].[ - ca. ? - ]  |  θ̣[...]ν̣ καὶ  ο̣[......]η̣ν̣ τ̣ο̣υ̣[ - ca. ? - ]  |  ο[....].  πλ̣[.......]τ̣ω̣ν̣  [ - ca. ? - ]  |  Τα̣.[..]  ε̣λη̣[.....]ρ[.]κ̣ο̣.[ - ca. ? - ] | τεα[..]ν̣ο̣[.....]ρα.ε̣.α [ - ca. ? - ] | ἐ̣νι[...]α̣.[..... τ]ῷ̣ φ̣[ί]σ̣κ̣ῳ [ - ca. ? - ] | ἀνε[λήφθη(?) ......]χ̣η̣ ο.[ - ca. ? - ] | οἱ ὑποσ[χόμενοι... ..]τ̣ῶν μ̣[ - ca. ? - ] | ἀπ̣α̣[ - ca. 10 - ὑπ]οσχέσε̣[ - ca. ? - ] | ὑποσχ[ες - ca. 11 - ]ο ..ομ̣[ - ca. ? - ] | κρι̣[ - ca. 13 - ]ρ̣τ̣ι̣λ̣[ - ca. ? - ] | τῶν [ - ca. 13 - ]π̣ι̣του̣τ̣ .[ - ca. ? - ] | τῶ[ν - ca. 14 - ]ο̣υ̣μένω̣[ν - ca. ? - ]
 
P. Oxy. XLII, 3014 ( Parsons's ed., 1974 )
  
 
1.
[τοὺς στρατευομένους] κ̣[αὶ] ἀ̣διαθέτους τελευτῶντας | [ἐξὸν τέκνοις καὶ συγγεν]έσ̣[ιν] κληρονομεῖν ὅταν   του   |   [αὐτοῦ γένους ὦσιν ο]ἱ μετερχόμενοι. ἐὰν δὲ μὴ | [ - ca. 10 - ] .[....]... ̣̣η̣ π̣α̣ρ̣ε̣μβολη vac. | [ - ca. ? - ] vac. [τῶν ἐπὶ φόνοι]ς ἢ μείζοσιν ἁμα̣ρ̣τ̣ή̣μασιν κολαζο-|[μένων ἢ καὶ διὰ] ὁμοίας αἰτίας αὐθαίρετον φυγὴν ἑ-|[λομένων τὰ ὑ]πάρχοντα ἀναλαμβάνεται δίδοτ̣[αι ..] | [ - ca. 12 - ] ̣ ̣ των καὶ ταῖς γυναιξὶν   ἐν   ἀργυρίοις ..[..]   |   [ - ca. 14 - ].   α̣ὐτοῖς   δὲ   τὸ δωδέκατον ὑπὸ [ - ca. ? - ] | [ - ca. 12 - ]ο̣υ .[.].[.] ....ου συνεχωρήθη vac. [ - ca. ? - ] | [ - ca. ? -- ca. ? - ] | [οἱ παρὰ προστ]άγματα βασιλέων ἢ ἐπάρχων τι πρ[άξαν]-|[τες ἀκαταλλήλως] ἐζημιώθησαν οἱ μὲν τετάρτω μέρει | [τῆς οὐσίας οἱ δὲ] ἡμίσει ἄλλοι δὲ ἐξ ὅλων vac. | [ - ca. ? -- ca. ? - ] | [οἱ ἐξ ἀστῆς κ]αὶ Αἰγυπτ[ί]ου γενόμ[ε]νοι μέν[ουσι μὲν]   |   [Αἰγύπτιοι   ἀμφοτέρου]ς̣   δὲ̣   κ̣λ̣η̣ρ̣ονομοῦσι   τοὺ[ς   γονεῖς] | [ - ca. ? -- ca. ? - ] | [Ῥωμαίου ἢ Ῥωμ]αίας κα̣τ̣᾽ ἄ̣γ̣ν̣ο̣ι̣αν συνελθ[όντων] | [ - ca. 14 - τ]ὰ τέκνα τ̣ῷ̣ ἥ̣τ̣τ̣ονι γένει ἀ̣[κολουθεῖ] | [ - ca. ? -- ca. ? - ]   |   [τὰ   περὶ   τῶν   εἰ]σαγ[ό]ντων   οὓς   μὴ   δεῖ   εἰς   τὴ[ν Ἀλεξανδρέ]-|[ων πολιτεία]ν̣ [νῦν] ἡγεμον[νι]κῆς   γέ[γονεν   διαγνώσεως]   |   [ - ca. ? -- ca. ? - ] [ἐὰν Αἰγύπτιος ἐκ κοπ]ρίας ἀν̣[έ]λ̣η̣[ται - ca. ? - ] |
2.
[ - ca. ? - ]

 
►  Bibliography
 
 
Plaumann, Abh. d. Preuss. Akad. d. Wiss., philos.-hist. Klasse, 1918, n. 17 ; Reinach, RHD, 43, 1919, pp. 583-636 ; Schubart, Aegyptische Urkunden aus den Königlichen Museen zu Berlin, V, Berlin, 1919, n. 1210 + Uxkull-Gyllenband, Kommentar, Berlin, 1934 ; Jones, Fresh Light on Roman Bureaucracy, Oxford, 1920 ; Lenel & Partsch, Sitz.-Ber. d. Heidelberger Akad. d. Wiss., philos.-hist. Klasse, 1920, 1 ; Meyer, Juristische Papyri : Erklärung von Urkunden zur Einführung in die juristische Papyruskunde, Berlin, 1920, n. 93 ; Reinach, RHD, 44, 1920, pp. 5-134 ; Schubart, Zeitschr. Aeg. Spr. Alt. Kund., 56, 1920, pp. 80-95 ; Arangio-Ruiz, Atene e Roma, 3, 1922, pp. 216-223 ; Carcopino, REA, 24, 1922, pp. 101-117 and 211-228 ; Bickermann, Rev. Philol., 1927, pp. 362 ss. ; Seckel, Sitz.-Ber. Preuss. Akad. d. Wiss., philos.-hist. Klasse, 26, 1928, pp. 424-456 ; Weiss, ZSS, 53, 1933, pp. 256-274 ; Winter, Life and Letters in the Papyri, Ann Arbor, 1933, pp. 29-32 ; Hunt & Edgar, Select Papyri, II, London, 1934, n. 206 ; Sigalas, Historia tes hellenikes graphes hypo Antoniu Sigala, Thessaloniki, 1934, p. 187 ; Montevecchi, Aegyptus, 15, 1935, pp. 426 ss. ; Rostovzeff, Gnomon, 11, 1935, pp. 522 ss. ; San Nicolò, OLZ, 38, 1935, pp. 669 ss. ; Johnson in Frank, An Economic Survey of Ancient Rome, II, Baltimore, 1936, pp. 711-717, n. 444 ; Préaux, CdE, 11, 1936, pp. 188 ss. ; Norsa, La scrittura letteraria greca, Firenze, 1939, Tav. 12 B ; Riccobono, Il Gnomon dell'Idios Logos : Introduzione, Cortona, 1939 ; Riccobono, FIRA I, Firenze, 1941, pp. 469-478, n. 99 ; Besnier, RIDA, 2, 1949, pp. 93-118 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, pp. 462-463 ; Riccobono, Das römische Reichsrecht und der Gnomon des Idios Logos, Erlangen, 1957 ; Arangio-Ruiz, Storia del diritto romano, Napoli, 1960, p. 266 ; Bourne, Coleman-Norton & Johnson, Ancient Roman Statutes, Austin, 1961, pp. 210-213, n. 256 ; Pflaum, Les carrières procuratoriennes équestres sous le Haut-Empire romain, III, Paris, 1961, pp. 1084-1085 ; Bureth, Les titulatures impériales dans les papyrus, les ostracta et les inscriptions d'Égypte, Bruxelles, 1964, pp. 66-72 and 126 ; Chalon, L'Édit de Tiberius Julius Alexander, Olten-Lausanne, 1964, pp. 183 ss. and 197 ss. ; Lauria, Atti Ac. Napoli, 75, 1964, pp. 1-75 ; David & van Groningen, Papyrological Primer, Leiden, 1965, pp. 110-111, n. 54 ; Hussein, Vom Papyrus zum Codex : Der Beitrag Ägyptens zur Buchkultur, Leipzig, 1970, p. 66 ; Swarney, The Ptolemaic and Roman Idios Logos, Toronto, 1970 ; Modrzejewski, St. Volterra, VI, Milano, 1971, pp. 91-125 ; Seidl, Rechtsgeschichte Aegyptens als römischer Provinz, Sankt Augustin, 1973, pp. 14-15 ; Gaudemet, Le droit privé romain, Paris, 1974, n. 25 ; Parsons, The Oxyrhynchus Papyri, XLII, London, 1974, n. 3014 ; Girard & Senn, Les lois des Romains, Napoli, 1977, pp. 520-557 ; Pestman, Recueil de textes démotiques et bilingues, II, Leiden, 1977, p. 119 ; Lewis, Life in Egypt under Roman Rule, Oxford, 1983, pp. 32-33 and 157 ; Jenkins, ZPE, 74, 1988, p. 287 ; Sherk, The Roman Empire : Augustus to Hadrian, Cambridge, 1988, p. 245 ; Pestman & Rupprecht, Berichtigungsliste der griechischen Papyrusurkunden aus Aegypten, VIII, Leiden, 1992, p. 43 / IX, p. 26 / XI, p. 25 ; Eck & Heinrichs, Sklaven und Freigelassene in der Gesellschaft der römischen Kaiserzeit, Darmstadt, 1993, pp. 46 and 184 ss. ; Bärbel Kramer, APF, 44, 1998, pp. 253-254 ; Rowlandson, Women and Society in Greek and Roman Egypt : A Sourcebook, Cambridge, 1998, 27 a and 131 ; Rochette, RIDA, 97, 2000, p. 450 ; Schubert, Vivre En Égypte Gréco-Romaine, Vevey, 2000, pp. 171-175, n. 59 ; Niehoff, Philo on Jewish identity and culture, Tübingen, 2001, p. 21 ; Alston, The city in Roman and Byzantine Egypt, London-New York, 2002, p. 200 ; Mees, Organisationsformen römischer Töpfer-Manufakturen am Beispiel von Arezzo und Rheinzabern..., Mainz, 2002, p. 398 ; Burnet, L’Égypte ancienne à travers les papyrus, Paris, 2003, n. 9, 70, 98, 148 and 150 ; Láda, Antik Tanulmányok, 49, 2005, pp. 155-171 ; Anagnostou-Canas, XIVth Symposium of the Society for Greek and Hellenistic Legal History (Rauischholzhausen, 2003), Wien, 2006, pp. 323-339 ; Ando, Citizen and Alien in Roman Law, Los Angeles, 2006, p. 70 ; Palme, Fest. Aigner-Foresti, Wien, 2006, p. 283 ; Rupprecht, XIVth Symposium..., op. cit., Wien, 2006, pp. 443-468 ; Anagnostou-Canas, XVth Symposium of the Society for Greek and Hellenistic Legal History (Salerno, 2005), Wien, 2007, pp. 307-326 ; Lippert, Einführung in die altägyptische Rechtsgeschichte, Berlin-Münster, 2008, pp. 88, 91, 94, 96, 100, 106, 110, 112-115, 118-119, 122-123, 125-126, 132-135, 146 and 173 ; Gambetti, The Alexandrian riots of 38 C.E. and the persecution of the Jews : A historical reconstruction, Leiden, 2009, pp. 87, 124, 280 and 287 ; Kruse in Eberhard, Kockelmann & Pfeiffer, "... vor dem Papyrus sind alle Gleich !" : Papyrologische Beiträge zu Ehren von Bärbel Kramer (P. Kramer), Berlin, 2009, p. 110.

 
►  Sources : Papyrus from Theadelphia ( BGU V, 1210 ) and Oxyrhynchus ( P. Oxy. XLII, 3014 ).
 

Traduction française