| TESTAMENTUM
FLAVII PHOEBAMMONIS Will of Flavius Phoebammon ( November 15, AD 570 ) |
P. Cair. Masp. II, 67151 ( Duke Data Bank of Documentary Papyri ). |
| ctr |
Φλ(αουίου)
Βίκ(τορος) ἐνδοξοτ(άτου) κόμετ(ος) | καὶ πατρικ(ίου) διασημωτ | δ(ιὰ)
Δωροθ(έου) ἐνδοξοτ(άτου) | στρατηλάτου καὶ ταβουλαρ(ίου) | κ̣ ........ ν( )
ἰν(δικτίονος) θ |
| ms |
βασιλ̣ε̣ία̣ς̣ κ̣[αὶ ὑ]π̣[ατε]ί̣ας τοῦ θειοτάτου ἡμῶν δεσπότου | Φλαυΐου
Ἰουστίνου τοῦ αἰωνίου Αὐγούστου Αὐτοκράτορος ἔτους | πέμπτου, Ἁθὺρ τοῦ
μηνὸς ἐννεακαιδεκάτῃ τῆς παρούσης | τετάρτης ἐπινεμήσεως. ἐν Ἀντι(νόου)
πόλει τῇ λαμπροτάτῃ. | Φλάυϊος Φοιβάμμων, ὁ υἱὸς τοῦ τῆς μακαρίας μνήμης
| Εὐπρεπείου τοῦ ἀπογενομένου ἀρχιϊάτρου, ὁρμώμενος | ἀπὸ ταύτης τῆς
καλλιπόλεως Ἀντινοέω[ν], ἑξῆς ὑπογράφων | ἰδίοις αὐτοῦ γράμμασι, τὴν
παροῦσαν τίθημι καὶ ποιοῦμαι | δικαίαν καὶ ἔννομον διαθηκι̣μαίαν βούλησιν,
ἐν τάξει | τελευταίας ἐγγράφου διατυπώσεως, ἀσήμαντρον | οὖσαν καὶ ἀνυποσφράγιδα
διὰ τὸ τῆς μετριοσύνης ἡμῶν | ἐξασθενοῦς ἀπορίας καὶ ἐλαχίστης ἡμῶν
περιουσίας | σπανώτερον καὶ ψιλότερον, τοῦ δύνασθαι τοὺς ἐμοὺς | κληρονόμους
ὅτε δή ποτε βούλωνται ἐμφανῆ ποιῆσαι | τὴν αὐτῆς δύναμιν, γνῶναί τε
ἀναμφισβητήτως καὶ ἀμάχως | τό τί περιέχει ἔκ τε κεφαλαίου μέρο\υ/ς
αὐτῆς καὶ ψιλοῦ | λόγου τὸ καθάπαξ ἐπὶ τοῖς ἐφεξῆς λόγοις. †
πέρας μὲν πάντων καὶ | βροτησίου γένους ὁ θάνατος, καὶ τοῦτον ἀδύνατόν
ἐστιν | ἐκφυγεῖν παντελῶς, τοῖς δὲ καλῶς φρονοῦσι τοῦτο προμαθεῖν |
καὶ εὐλαβεῖσθαι πάντων εὐτυχέστερον. ἐγὼ τοιγαροῦν ὁ προ-|ονομασθεὶς
Φοιβάμμων Εὐπρεπείου ἀρχιατρος, ἀναγκαίως | τὰ καθ᾽ ἐαυτὸν διανοηθεὶς,
ἐσκόπησα πάντα τὰ κατ᾽ ἐμὲ | πράγματα πρὸ θανάτου διατυπῶσαι κατὰ τὸ
προσῆκον ὀρθῷ | καὶ ἀγαθῷ συνειδότι καὶ δικαίῳ σκοπῷ καὶ ἀκριβεῖ λογισμῷ,
| ἐφ᾽ ὅσον ἐν τοῖς ζῶσι τυγχάνω̣, ἀκολούθως τοῖς συγκεχωρημένοις | ἅπασι
ἀπὸ θείων νόμων τοῖς τὰ ἴδια φρονοῦσιν μετ᾽ ἀδείας | πάσης καὶ ἐξουσίας
καὶ αὐθεντείας διαθέσθαι τοῖς ἑαυτῶν | φίλοις τέκνοις, καὶ μὴ τούτοις
μετὰ θάνατον ἀμφισβήτησιν | καταλείπειν. τούτου τοῦ τρόπου, καθ᾽ ὅσον
ζῶ καὶ ὑγιαίνω καὶ | ἐπ᾽ ἀγορᾶς βαδίζω τὰ συνήθη πράτ’των, σώφρονί τε
λογισμῷ | καὶ σκοπῷ δικαίῳ καὶ ἀγαθῷ συνειδότι καὶ ἀκριβεῖ διανοίᾳ |
καὶ ἐρρωμένῃ διαθέσει, εἰς ταύτην τὴν ἔγγραφον διαθηκιμαίαν | βούλησιν
ἐλήλυθα, νοῶν, φρονῶν, λογισμοὺς καὶ φρένας | ἀπαθεῖς διασώσων, καὶ
ὑγιὲς ἔχων ὡς προεῖπον τὸ σῶμα μου | σὺν εὐμενείᾳ τοῦ πανκρείτ’τονος
δεσπότου τῶν ὅλων | Θεοῦ παντοκράτορος, εὐλαβούμενος μὴ ἐξαίφνης | ὑπαναχωρῆσαί
με τῶν τῇτε ἀδιαθέτως πραμμάτων | πρὶν οὕτω πρότερον διαθῶμαι καὶ διατυπώσω
τὰ καθ᾽ ἐμαυ̣[τὸν] | παντοῖά μ̣ου ἐλάχιστα πράμματα, τά τε ἐν ἀγρῷ ὄντα
μοι | ἐκ διαφόρων τόπω(ν) γονικῶν τε κληρονομιαίων μου καὶ | ἰδιοκτήτων,
καὶ τὰ ἐν τῇτε τῇ πόλει Ἀντινόου καὶ ἀφ᾽ ἑκασταχοῦ | τόπου. ἀκολούθως
τοῖς θειώδως συγχωρητέοις ἅπασι θνητοῖς | περιοῦσι πρᾶξαι, τὴν παροῦσαν
κατ’εθέμην διαθηκιμαίαν | βούλησιν ὡς προέφην, πολιτικοπραιτωρίαν οὖσαν
ἐπὶ παρουσίας | τῶν κατὰ παράκλησιν ἐμὴν προσκληθέντων νομίμω(ν) ἑπτὰ
μαρτύρων, | πολιτῶν ὄντων ἐφήβων Ῥωμαίων, ὑπολήψεως ἀντιποιουμένων,
| τῶν καὶ ἑξῆς ὑπογραφόντων αὐτῇ ἐν μιᾷ συνόδῳ καὶ καιρῷ | μηδεμιᾶς
ἑτέρας πράξεως μεσολαβούσης, ἀκολούθως | τῇ τῶν νόμων δυνάμει· ἥνπερ
διαθήκην ὑπηγόρευσα ἑλληνικοῖς | ῥήμασί τε καὶ γράμμασι γραφῆναι ἐπέταξα
ἐν δημοσίῳ καὶ | πρακτικῷ τόπῳ. καὶ βούλομαι αὐτὴν τὴν ἰδίαν ἰσχὺν καὶ
δ̣ύν[αμ]ι[ν] | ἔχειν ἐφ᾽ οἷς περιέχει πᾶσι κεφαλαίοις κατὰ τὴν ἑκάστου
| δ̣ιαστολήν, ἐπέχειν τε αὐτὴν οὐδὲν ἧττον καὶ κωδικίλλου τάξιν | καὶ
πάσης τελευταίας βουλήσεως καὶ φιδεϊκομισσαρίας ἐπιστολῆς, | προκομιζομένην
καὶ δημοσιευομέ(νην) ἐπὶ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας | καὶ θρόνου καὶ κυριότητος
ἐν παντὶ χρόνῳ καὶ καιρῷ, κατὰ τὰ θειώδως | ὑπὸ τῶν νόμων διηγορευμένα,
καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ κεφάλαια | δίδοσθαι καὶ πληροῦσθαι κατὰ τῶν ἐξ
ἀδιαθέτου βουλομένων | κληρονομῆσαι τῶν ἐμῶν δικαίων, ἔτι μὴν̣ προβῆναι
ταῦτα | τὰ ὑπ᾽ ἐμοῦ ὁρισθησόμε(να) μόνα ἀκέραια, καὶ ἀσάλευτα | φυλάττεσθαι
τοῖς ἐμοῖς φιλαιτάτοις γνησίοις υἱοῖς καὶ μόνοις, | οἷς ἑξῆς διατάσσω
δικαίως καὶ εὐλόγως. εἰ δέ γε μετὰ ταῦτα | κωδίκιλλον ἢ κωδικίλλους
πο[ι]ήσω καὶ ἕτ̣ερα κεφάλαια | ἐν αὐτοῖς διατυπώσω, βούλομαι αὐτὸν ἢ
αὐτοὺς καὶ τὴν ἰδίαν | δύναμιν καὶ βεβαίωσιν ἔ̣χειν ὡς comfirmateumenous
| ἐν τῇ παρούσᾳ τελευταίᾳ βουλ̣ήσει. εἴη μὲν οὖν ἐμὲ ζῆσαι | ἐφ᾽ ἕτερόν
τινα χρόνον, ὡς ἂν παρασταίη τῷ κρείττονι καὶ δεσπότῃ | Θ(ε)ῷ, καὶ τῆς
ἐμῆς ἔτι ὡσαύτως ἀπολαῦσαι μετριότητος | καὶ πάσης τῆς ἐλαχίστης μου
περιουσίας· ἔξεσται κατὰ νόμο(υ)ς, | ἐφ᾽ ὅσον ἐμοὶ περιόντι χρόνον,
τῶν ἐμῶν ἁπάντων κρατεῖν | τῆς νομῆς δικαίας καὶ συνήθο(υ)ς δεσποτείας,
καὶ τῆς ἐπικαρπ\ε/ίας | πάντων τῶν ὄντων μοι πραγμάτων ἤτοι
ousufructu παντός, | μετὰ τὰ εὐσεβῆ δημόσια
τέλι κανονικά τε καὶ πρόσκαιρα το(ύ)των. | ἐπὰν δὲ ἀνθρώπινόν τι πάθω
καὶ τῶν ἐνταῦθα ὑπαναχωρή̣σω | πραγμάτων ἐκ τῆς τοῦ πεπρωμένου ἀνάγκης,
τότε ἐνίστημι | κληρονόμους τοὺς προσφιλεστάτους μου υἱοὺς vac. ?
| vac. ? καὶ διαδοχ\ο/ις τῆς ἐμῆς κληρονομίας | καὶ πάσης
περιουσίας μου, ἐν ἀγρῷ διαφόρων τόπων, καὶ ἐν τ̣ῇτ̣ε | τῇ Ἀντινοέων
πόλει, καὶ τ[ὰ] ἐφ᾽ ἑκασταχοῦ τόπου, ὥστε τούτους | ἐ̣π̣᾽ αὐθεντεία̣ς̣
κα̣ὶ ἐξουσίας πάσης μετὰ τὴν ἐμὴν τελευτὴν | πάντων τῶν ὄντων μοι κρατεῖν
καὶ κυριεύειν καὶ δεσπόζειν, | γονικῶν τε ἐμῶν κληρονομιαίων πραγμάτων
καὶ ἰδιοκτήτων, | τῶν ἀφ᾽ οἵου δήποτε δικαίου καὶ νομίμου τίτλου ἐγράφου
καὶ | πόρου περιελθόντων εἰς ἐμέ, καὶ κληρονομῆσαι αὐτοὺς ταῦτα | ἀκωλύτως
καὶ ἀνεμποδίστως οὐδενὸς τὸ συνόλον καὶ | ἀνεγκλήτως ἐπάναγκες, ἐπέκεινα
δὲ ὀρθῶς αὐτοὺς κληρονομῆσαι, | ὡς ἔφην, πάντων τῶν ὄντων μοι παντοίων
καὶ ὑπ᾽ ἐμοῦ | καταλειφθησομένων πραγμάτων ἐξ ἰσορρόπου μοίρας, κατὰ
| κεφαλικὴν μερίδα ἀνηλογοῦσαν ἐξ ἴσου ἔκ τε κινητῶν | καὶ ἀκινήτων
καὶ αὐτοκινήτων πραγμάτων, πάσης ἐνοχῆς | καὶ ἀγωγῆς, ἐν παντὶ εἴδει
καὶ γένει καὶ πάσῃ ὕλῃ καὶ | ποιότητι καὶ ποσότητι, ἀπὸ πολυτελοῦς εἴδους
μέχρι εὐτελοῦς | καὶ ξ̣υλικοῦ καὶ ὀστρακίνου καὶ ὑαλίνου καὶ ἀσσαρίου
ἑνὸς | καὶ ὀ̣β̣ολ̣οῦ̣ κ̣α̣ὶ λε̣π̣τ̣[οῦ], ἁπαξαπλῶ̣ς πάσης λή̣ψεω[ς]
| καὶ δόσεως ὑπὲρ ἐμοῦ· καὶ εἴ τι εὐλόγως χρεωστῶ | ἢ ὡς εἰπεῖν ἔπος
χρεωστούμενος, ἀποδοῦναι τούτους | καὶ ἀπολαμβάνειν ἀμειώτως πάλιν ἐξ
ἴσης μοίρας. | βούλομαι δὲ τοὺς ἐμο̣ὺ̣ς υἱο[ὺς] καὶ κληρονόμους τοὺς
| προαφη[γη]θέντας κληρονομεῖν πάντα τὰ ἐμὰ ὡς προεῖπον, | παρὲξ ὧν
[ἑ]ξῆς διατάσσω καὶ ὁρίζω ἐν τῇ παρούσᾳ μου | διαθηκιμαίᾳ βουλήσει.†
βούλομαι οὖ\ν/ καὶ κελεύω τὸ εὐαγὲς
| καὶ πάνσεπτον μοναστήριον τὸ καλούμενον Ἄπα Ἱερημίου | τοῦ ἐν ὁσίοις
τῇ μ̣ν̣ή̣μῃ, μετὰ τὴ̣ν ἐμὴν ὡσαύτως τελευτήν, | ἐπ᾽ αὐθεντείας πάσης
καὶ ἐξου̣σίας παραλαβεῖν εὐθέως | μίαν καθ[α]ρὰν ἀμπελοφορίμου γῆς ἄρουραν
ἐκ πλήρους | ἀπὸ ἑ̣ξήκοντα τεσσάρων ἁμμάτων, μεμετρημένην | τῷ δ̣ημο̣σίῳ
σχο̣ι̣ν̣[ί]ῳ̣, [ἀτ]ε̣λ̣[οῦ]ς κ̣α̣ὶ̣ ἀ̣ν̣υ̣π̣ο̣τ̣ε̣λ̣ο̣ῦ̣ς γ̣ῆ̣ς, ἀ̣ποκρινο̣μ̣έ̣νη̣ν
| ἐκ τ̣ῶν ὅλων περιελθόντων εἰς ἐμὲ ἀμπελικῶν χωρίων | ἀπὸ δια[δο]χ̣ῆ̣ς̣
καὶ κληρονομίας τοῦ ἐμοῦ πατρὸς καὶ ἐν μακαρίοις | τῇ μνήμ[ῃ Ε]ὐ̣πρεπείου
ἀρχ(ι)ιάτρο(υ), διακειμένων ἐπὶ κώμης | Ἰβιῶνος Ἐσεμβύθεως τοῦ Ἑρμουπολίτου
νομοῦ, ὑπὸ τὴν παραφυλακὴν | ὄντων τῆς αὐτῆς, ἐξ ἀπηλιώτου ταύτης, κατὰ
τὰς ἀγρογειτνίας, | ἀφ᾽ οὗ βούλεται τόπου καὶ ἀκρογώνου τῶν αὐτῶν ἀμπελώνων
| ἐκ τετραέντου κυκλόθεν, μετὰ παντὸς τοῦ ἐπιβάλλοντος | τῇ προ̣σ̣ημανθείσῃ
μιᾷ ἀμπέλου ἀρουρης γῆς φορίμου | ἔκ τε ὑδρευμάτων καὶ μονῶν καὶ χρηστηρίων
πάντων | καὶ ἐπαυλέων καὶ ἀχυροβολώνων καὶ κυκλευτηρίων | κ̣α̣ὶ̣ [ξυλ]ί̣νω\ν/
ὀργ̣ά̣νων ἐξ̣ηρτισμένων καὶ πάσης
τῆς τούτων | κ̣αθ[ό]λου πε[ρι]οχῆς,
μὴ προϋποκειμένην οἵῳ δ̣ήποτε π[ρά]γματι | ἢ̣ βάρει
ἢ̣ [σκήψ]ει μήτε οἵᾳ
δήποτε ἀφορμῇ, ἀλλὰ καθαρὰν διόλου | α̣ἰ̣ώνιον̣
[ἄ]πτωτον ὑπα̣ρχθῆν̣αι ταύτην ἐν πάσῃ βεβαιώσει | καὶ καθαροποιήσει
τῷ προειρημένῳ μοναστηρίῳ, εἰς μνημόσυνον | αἰώνιον καὶ πρεσβεῖον, ὑπὲρ
ἱλασμοῦ ψυχῆς μου καὶ ἁγίας | προσφορᾶς, πρὸς Θεὸν ἀπερχομένου. ταύτην
γὰρ τὴν προειρημέ(νην) | μίαν ἄρουραν ἀμπελόφυτον προσπορίζομαι κατὰ
χάριν ἀναφαίρετον | καὶ δωρεὰν νόμιμον ἔγγραφον τῷ προλεχθέντι εὐαγεῖ
μοναστηρίῳ, | ἰάσεώς μου ψυχῆς χάριν, ἐπέχουσαν ταύτην δύναμιν ἀμετάθετο\ν/
| σκοπόν τε καὶ ἀμετανόητον, καιθ’᾽ οἷον δήποτε τρόπον καὶ λόγον | καὶ
χρόνον καὶ τ̣ό̣πον, ἀλλὰ ἱκανῶς κρατοῦσαν βεβαίου τρόπου
| παντὸς καὶ τοῦ inter
vivos κα\τὰ/ τὸν νόμον, ὥστε μὴ
παντοίας | πώπο[τε ἀ]ν[α]τροπῆς τυχεῖν, ἐπὶ πάσης ἀρχῆς καὶ ἐξουσίας
καὶ | θρόνου κ̣[αὶ κ]υριότητος ὑφ᾽ ἡλίῳ, καθ᾽ ὅτι ἐπ᾽ ἀγαθῇ καὶ εἰλικρινεῖ
| προαιρέσε̣ι ταύτην ἐχαρισάμην καὶ ἐδωρησάμην τῷ προειρημέ(νῳ) | εὐαγεῖ
μον(αστηρίῳ) ὑπὲρ ἁγίας μου προσφορᾶς αἰωνίου. καὶ ὁρίζω τὸ ταύτης |
τέλος ἀεί ποτε βασιλικὸν ἐνέλκεσθαι καὶ ἐπισύρεσθ̣α̣ι̣ | καὶ ἐπαναστρέφεσθαι
τῇ ἐμῇ πάσῃ περιουσίᾳ, ἐπανειλημμ̣[έ(νον)] | εἶναι διηνεκῶς τῷ παντὶ
ἐποφειλομένῳ δίδοσθαι ὑπὲρ ἐμοῦ | παρὰ τῶν ἐμῶν υἱῶν καὶ κληρονόμων
δημοσίῳ τελέσματι, | κανονικῷ τε καὶ προσκαίρῳ, ἔν τε σίτῳ ἐμβολῆς καὶ
χρυσικῷ | καὶ ναύλῳ καὶ παντοίοις βάρεσι, ἀποκρινομένων αἰωνίως | ὑπὲρ
αὐτῆς τῷ δημοσίῳ λόγῳ καὶ τὸ ἱκανὸν ποιούντων | τούτῳ ὑπὲρ ταύτης διηνεκῶς,
καὶ τοῦ εἰς τοῦτο ἀταράχου | καὶ ἀστασιάστου καὶ ἀνϋπομνήστου καὶ ἀζημίου
καὶ ἀνεπισπάστο[υ] | καὶ ἀνεν[οχλ]ήτου φυλατ’τομένου πάντοτε τῷ εὐαγεῖ
μοναστηρίῳ, | ἀνθ᾽’ ὅτου ταύτην αὐτῷ ἐδωρησάμην ὑπὲρ ἀναπαύσεως ψυχῆς
μο(υ) | καὶ ἀφέσεως πλημμελημάτων, ἐφ᾽ ᾧ τοὺς κατὰ καιρὸν ἠγουμένο(υ)ς
τε | καὶ οἰκονόμους καὶ διοικητὰς πραγμάτων τοῦ αὐτοῦ ἁγίου μον(αστηρίου),
ἔπειτα δὲ | καὶ τὸν νῦν [δ]ιοικοῦντα προεστῶτα καὶ θεοφιλῆ πατέρα Ἄπα
Βησᾶ[ν] | τὸν εὐλαβ(έσ)τ(ατον) πρεβύτερον καὶ κοινοβιάρχην, δεσποτικῷ
δικαίῳ | κατὰ πᾶν ἐκ νόμων ἁρμόττον προπριαιταρίας δίκαιον | ἐγκρατεῖς
γένεσθαι τῆς αὐτῆς μιᾶς ἀμπέλου, ὡς προεσημηνάμην, | καὶ τὴν παντοίαν
ταύτης πρόσοδον κομίσασθαι καθ᾽ ἔτος ἀπὸ καρπ[ῶν] | καὶ κανόνος τῆς
σὺν Θεῷ μελλούσης vac. ? | καὶ αὐτῆς καὶ τοῦ ἑξῆς χρόνου
διὰ παντὸς εἰς τὸ παντελές, καὶ τὴν | ταύτης διοίκησιν καθάπερ βούλωνται
ἀναθέσθαι εἰς τὴν ἁγίαν μ̣ο̣(υ) | προσφοράν· μέντοι γε αὐτοὺς μὴ δύνασθαι
ταύτην πώποτε | ἐκποιῆσαι ἢ ἑτέρῳ μεταλλάξαι ἐπὶ τὸν παντελῆ χρόνον,
ἀλλ᾽ | αὐτὴν ἐπίμονον εἶναι καὶ παραμόνιμον, ἐξυπηρετοῦσαν | τῇ ἁγίᾳ
μου προσφορᾷ, διὰ τὸ ἐμοὶ οὕτως ὀρθῶς καὶ δικαίως | δεδόχθαι.
βούλομαι δὲ καὶ κελεύω τοὺς ποθεινούς μου υἱοὺς | τὴν περιστολὴν ἤτοι
κηδείαν κατ᾽ ἀξίαν ἐμὴν τοῦ ἐμοῦ σώματος | ποιῆσαι, ἐξορκίζω \δὲ/ τὸν
εὐλαβ(ῆ) καὶ θεοφιλῆ ἡγούμενον | τοῦ προειρημένου μον(αστηρίου) Ἄπα
Ἱερημίου, κατὰ τῆς ὁμοουσίου | Τριάδος ἁγίας καὶ ἀηττήτου, ὑποδέξασθαι
τὸ ἐμὸν εἰς δαφὴν | καὶ μνῆμα λείψανον εἰς τὴν εὐαγεστάτην μόνην, |
εἰς μνείαν τῆς ἐμῆς πάντοτε βραχύτητος, καὶ συναρίθμ[ιον] | ὀνομασίαν
μου ἐν τῇ τοῦ καταλόγου τῶν μακαρίων ἐκεῖσε | πάντων ἀναπαυσαμένων ἐκφ\ρ/άσει
ἐνεραδνουμίου γενέσ̣[θαι]. | βούλομαι δὲ καὶ κελεύω τὴν εὐγενέστατην
σύμβιον μου | γαμετὴν ἐξουσιάζειν τῶν ἑαυτῆς καὶ μόνων ἕδνων τῶν | ὑπ᾽
ἐμοῦ αὐτῇ προδοθέντων ἐν ὥρᾳ τῶν αὐτῆς αἰσίων γάμω̣[ν] | πρὸ μίξεως,
καὶ τούτοις ἀρκεσθῆναι καὶ μὴ δύνασθαι περαιτέρω | τούτων ἐπιζητεῖν
πρὸς οἷον δήποτε κληρονόμον ἐμὸν | ἢ συγκληρονόμον, μήτε μὴν αὐθεντῆσαι
καιθ᾽ οἷον δήποτε | τρόπον ἀποσπάσασθαι παντελῶς οἷον δήποτε πρᾶγμα
| ἐκ παντοίων ἐμῶν πραγμάτων, οἷον εἰκὸς εἰ βουληθησομέν[ην] | ἰδιοπ̣οι̣ήσα̣σθ̣α̣ί̣
[τ]ι̣ ἑ̣[αυτῇ τῶν] ἐ̣μ̣[ῶν], κ̣[ακοθ]έ̣λ̣ο̣υ̣σ̣[αν] | ἐκ τούτων ἀπόνασθαι,
μὴ γένοιτο αὐτῇ τοῦτο μετὰ τὴν ἐμὴν | τελευτήν, ἐξεῖναι δὲ μόνον αὐτῇ
τὰ ἑαυτῆς γονικὰ πράγματ[α] | συλλαβεῖν ἐξερχομένῃ τοῦ οἴκου μου, ἅπερ
ἐναποδείκτω[ς] | ἐμφανήσεται ὡς ἦσαν ἐκεῖνα συνεισηνέγμενά μοι | παρ᾽
αὐτῆς γονικόθεν. τὴν δὲ ἁγίαν διοίκησιν καὶ ἐπιμέλειαν | καὶ πρόνοιαν
τοῦ εὐαγοῦς ἡμῶν ξενεῶνος κατὰ τὰς πατρο̣-|παραδόσεις ἐν ἅπασι ὁρίζω(ν),
καὶ βούλομαι καὶ κελεύω | τὴν πᾶσαν τῶ(ν) ἀρρώστων φιλοκαλίαν τε καὶ
ἐπιμέλειαν | καὶ διαιτοχορηγίαν περαιωθῆναι ἐπιμελῶς καὶ ἐπιπόνως |
ἀκαταφρονήτως, εὐσεβει καὶ φοβῷ Θεοῦ καλλιεργουμένην, | μετὰ σπουδῆς
πάσης καὶ ἐπιεικείας, ἅμα τε διατελεῖσθα[ι] | παρὰ τοῦ
προσφιλεστάτου μου ἀδελφοῦ Ἰωάννου, καὶ ἕξειν | α̣ὐτὸν ὡ[σ]αύ[τ]ως
τὴ̣[ν] τ̣ῶ̣ν π̣[ρα]γμ̣άτων πρεπόντ[ως] τ̣ο̣[ῦ αὐτοῦ] | ξενεῶνος κηδεμονίαν,
εἰς ἀνανέωσιν διόλου [τῆς] τ̣[ῶν] | ἀρρώστων φροντίδος καὶ λειτουγίας
καὶ ἀποτροφῆς τ[ῆς] | συνήθο\υ/ς· καὶ ἐξορκίζω αὐτὸν κατὰ τοῦ ἀενάου
θ(εο)ῦ | τούτου μὴ ῥᾳθυμῆσαι τοῦ περισπουδάστου Θεοῦ ἔργου· | καὶ εἰ
ἀμελήσοι ὄψεται πρὸς τὸν Θεόν· ἀξιῶ δὲ καὶ | παρακαλῶ πάντας τοὺς θεοπίστους
καὶ ἐλεήμονας, | ἔτι καὶ τοὺς λαμπροὺς καὶ σοφωτάτ(ους) συνηγόρους,
οὕσπερ | καὶ ἐνορκῶ κατὰ τῆς ἁγίας Τριάδος, καὶ πάντα κριτὴν καὶ δικαστὴν
| καὶ ἐξουσίαν καὶ κυριότητα, ἀεὶ παραφυλάξαι ἐρρωμένην | ταύτην μου
τὴν διαθήκ(ην), δίχα οἵας δήποτε ἐναντιώσεως | καὶ ἀντιπαθείας καὶ συλλογισμοῦ
ῥητόρων καὶ δεκανικῆς | λεπτολογίας. τοὺς γὰρ ἐμοὶ ἅπαντας διαφέροντας
καὶ | [ἐ]κ̣ γ̣έ̣νους μοι ἀγ̣χι̣σ̣τ̣ε̣ύ̣οντας οὐκ’ ἐφ᾽ ὕβρει λέγω ἀ[ποβλήτους]
| καὶ ἀμοίρους καὶ ἀκλήρους παντελῶς εἶναι, βούλομ[αι δὲ] | καὶ κελεύω
ὡς νόθους καὶ ἀπελευθέρους τῆς ἐμ̣[ῆς] | ἐν ἅπασι μετοχῆς κληρονομίας
καὶ σχέσεως πραγμ[άτων] | γενέσθαι ἄπωθεν, ἀλλοτριουμένους τούτων πάντ[α]
| πᾶσιν, καὶ πάσης λήμψεως καὶ δόσεως ὑπὲρ ἐμοῦ, διὰ τὸ̣ [ἐμὲ] | ὀρθῷ
καὶ δικαίῳ κεκρίσθαι σκοπῷ καὶ ᾑρῆσθαι οὕτως.
ἕκ[αστος γὰρ] | ἀπολαυέσθω τῶν ἰδίων·
λίαν δ̣ὲ̣ μόγις τὰ τῆς
ἐμῆς μετριοσύν[ης] | ἐλάχιστα πράγματα ἐπαρκήσονται τοῖς νηπίοις μου
καὶ ἀφ-|ήλιξι υἱοῖς μου, οἷς καὶ καταλείψω τὸν βίον στυγνὸν κ(αὶ) ἀδιοίκητον̣,
| δεομένοις πολλῆς ἀνατροφῆς καὶ πολλῶν ἀναλωμάτων | καὶ ἐπιμελείας.
καὶ, ὡς προωρίσα, τούτοις μόνοις πάντα τὰ ἐμὰ | ἀπονεμηθῆναι καὶ ὑπαρχθῆναι
βούλομαι, καὶ ποινὴν | κατὰ τοῦ ἐθελοκακεῖν δυσσεβῶς βουληθησομένου
κατ᾽ αὐ̣[τ]ῶ̣ν | ὁ̣ρ̣ι̣ζων μιᾶς λίτρα̣ς χρυσίου εἰς ἔκτισιν, καὶ μ[ε]τὰ
ταύ̣τ̣η̣[ς] | κατὰ μηδένα τρόπον μηδὲν μὲν ὠφελεῖσ[θ]α̣[ι αὐτὸν ἐκ το(ῦ)]
| ἐ[γχ]ειρή̣μ̣α̣[τ]ο̣ς, ἀλλὰ μᾶλλον βλαβῆναι καὶ ἡτ[τᾶσθαι,(?)] | ἄκοντά
δε καὶ ἀνωφελῆ ἐπησυχάζειν τοῖς ὑπ᾽ ἐ[μοῦ νῦν] | διατυπωθεῖσι ἐν τῇ
παρούσᾳ μου δικαίᾳ δ[ιαθ]ή̣κ̣[ῃ, ἀφ᾽ ἧς] | ἀπέστω πᾶς φθόνος καὶ δόλος
πονηρός̣. κ̣[αὶ] εἴη̣ [βεβαία, ὑπὸ] | Ἰ(ησο)ῦ τω κω κ(αὶ) Θω ἡμῶν βραβευομένη
καὶ [ἀεὶ φυλαττομένη] | ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐμπεριεχομένοις αὐτῇ γ̣[ενικοῖς
κεφαλαίοις]· | οἳς ἐπευδοκῶν κατεθέμην vac. ? καὶ τοῦτ̣[ο
τὸ κεφάλαιον], | συνελόντι δεὶ εἰπεῖν, ἔτι γε εὔδηλον αὐτὸ [κυριώτερον
εἶναι] | καὶ βεβαιότερον σχεδὸν τούτων ἁπάντων, ὡς ἡ[γοῦμαι?,καὶ] |
ὡσαύτως προστακτικῶς προβῆναι, ἐφ᾽ ᾧ δὲ τοὺ̣[ς εἰρημένους] | ποθεινοὺς
υἱοὺς μου καὶ κληρονόμους πατρων̣εύ[εσθαι καὶ]
| κουρατορεύεσθαι κ̣α̣ὶ̣ εἰκότως
διοικεῖσθαι, μ[ετὰ τῶν ἐ]λαχίστω[ν] | αὐτῶν πραγμάτων, ὡ[ς
ν]ηπί̣ο[υ]ς̣ κα̣ὶ̣ [ἀ]φή̣λ̣ι̣κ̣α̣[ς], ἕ̣[ως ἂν ἐπαυξήσωνται] | τὴν ἡλικίαν,
παρὰ τοῦ δεσπότου μου
καὶ θεο[φ]ιλοῦς π̣[ατ]ρὸ̣ς̣ ἄπ̣[α] Β̣η̣[σᾶ] | τοῦ π̣ρ̣ο̣εστῶ̣[τος] τ̣οῦ
πρ[ο]ειρημένου εὐαγοῦς̣ μ̣ο̣ν̣[αστηρίου ἄπα] | Ἱερημίου, ἐν τάξει γενικοῦ
κουράτορος καὶ κατὰ νόμους κηδεμ̣ό̣νος̣. | καὶ τοῦτον ἀξιῶ καὶ ἐνορκῶ
κατὰ τοῦ παντοκράτορος θ(εο)ῦ προ̣[σ]ώπο[υ] | καὶ τῆς ἐντίμου καὶ ὑπερβαλλούσης
αὐτοῦ σωτηρίας, καθ᾽ ὅ̣σο̣[ν] ἐπιε̣ι̣[κῶς] | καὶ σπουδαίως κέχρηται
περὶ πᾶν ὁτιοῦν εὐάρεστον
τ̣ῷ̣ [Θε]ῷ | ἀγαθὸν ἔργον, καὶ τοῦτο τὸ ψ[υ]χωφελὲς κατ᾽
εὐσέβειαν Θ̣(εο)ῦ̣ κ̣α̣ὶ̣ | φιλανθρωπίαν προσθέσθαι ἑαυτῷ, καὶ εἰκότως
φροντίζειν | ἐπιμελῶς καὶ ἐπιπόνως τῶν εἰρημένων δειλαίω̣ν̣ μο̣υ̣ |
τέκνων καὶ τῶν τούτων ἐλαχίστων πραγμάτων ἄχρι, ὡ̣ς πρ̣ο̣εῖ̣πο̣[ν],
| τ[ῆς α]ὐ̣τῶν ἐννόμου ἡλικίας, πρὸς τω αὐτοὺς μὴ ἀδίκω̣[ς] | πλεονεκτεῖσθαι
παρ᾽ οἵου δήποτε προσώπου ὡς ὀρφανοὺς [κ]αὶ ἀπ̣ε̣ρ̣ι̣στάτο(υ)[ς], |
μὴ δυναμένους μήτε δυνησομένους λογοθε̣τῆσ̣α̣ι̣ [α]ὐτὸν | ἐν ἅπασι
τὸν εἰρημένον, καὶ κατὰ
παράκλησιν ἐμὴν̣ ἐπ̣᾽ αὐτοὺς̣ |
κ̣[αταιδεῖν ὀφείλοντας τὸν θεο]φ̣[ι]λ̣[έ]σ̣τ̣α[τ]ο̣ν̣ κουράτ[ορα,
καὶ] | αὐτῷ πειθαρχῆσαι ἐν ἅπασι ὡ[ς ἐ]μ̣ο̣ί̣. κ̣α̣[ὶ ἐλπίδι χ̣ρ̣ώ̣μ̣ε̣ν̣ο̣ς̣]
| ἀγαθῇ, θαρρῶ ὡς οὐ παρόψεται μὴ ποιῆσ[αι πάντα τὰ κατ᾽ εὐσεβῆ τινα]
| θεραπεύοντα, διὰ δὴ τοῦτο κέλωρα αὐτῶν [ἀκοῦσαι(?) καὶ προθέσθαι]
| αὐτῷ τὴν ἐπικουρίαν καὶ ἐπιμέλειαν α[ὐτ]ῶν δ̣ι̣᾽ [εὐσέβειαν καὶ] |
φόβον Θεοῦ, καὶ ὅτι οὐκ ἀθετήσῃ εἰς τού[το(υ)ς, ὑ]πὲ̣ρ̣ σ[ωτηρίας αὐτοῦ]·
| εἰ ἀμελήσοι δέ, ὅπερ ἀπείη, τῆς τούτων δ̣[ιοι]κ̣ή̣[σ]εως̣, ε[ἴ]η̣
[ὑπεύθυνος] | τῷ φρικτῷ θ(εο)ῦ βήματι, τὰς ἀπολογίας [παρέ]χων τῷ πα[ντοκράτορι]
| Θ(ε)ῷ καὶ ὀρφανοπάτορι ὑπὲρ τῆς ταύτη[ς ἀμελε]ίας· εἰ δὲ ἀ̣[γαθὸν
αὐτῶν] | φρόντισμα ποιήσῃ, καὐτὸς ὁ ἱκανοδ̣ό̣τη[ς] Θεὸ̣ς̣ ἀντὶ τῶν πόνων
[τούτων] | ἀμείψηται αὐτῷ πλουσίᾳ χειρὶ ἐκ τ[ῶ]ν ἀμυθήτων ἐκείνων [αὐτοῦ(?)]
| ἀγαθῶν τὰ ἀντάμοιβα μυριαντα̣πλασίως, καὶ πολυχρόνιον [αὐτὸν κατα-]|στήσῃ,
ἕως οὗ ἐν ἀπολαύσ\ε/ι γένηται πάσης ἐλπίδος αὐτοῦ
καὶ̣ [σωτηρίας]. | ἐγὼ γὰρ ὁ
δείλαιος εἰς ὅδον πάντων πορεύσομα̣ι̣, δεόμενος
ἱ[λασμοῦ καὶ] | π̣ρε\σ/βε̣ί̣ας ἁπάντων, καὶ χάριν ἀνθ᾽’ομολογῆσαι αὐτῷ
τούτων ἕ̣ν[εκ]ε[ν οὐκ] | ἔ̣τι δ̣᾽ [ἐ]ξευ̣ρίσκω. [τ]ὴν
δὲ ἐμὴν θείαν, ὀνόματι
vac. ? | ἀ̣ξ̣ι̣ῶ̣ κ̣α̣ὶ̣ β̣[ού]λ̣[ο]μ̣α̣ι
ἐ[πιζ]ητεῖν, ὅθεν ἐπίστατα[ι, τ]ὸ̣ν̣ .ι̣κ̣.ρ̣............. | ἄ̣ρ̣γυ̣ρ̣ον̣,
κείμενον ὄντα παρὰ τῷ δανιστῇ, ὃν, τι[μήματος ὅσου ἐστίν], | αὐ̣τῷ ὑ̣πεθέμην
ἐνεχύρου λόγῳ καὶ ὑποθήκης δ[ικαίῳ, καὶ μερίζειν] | τοῦτων καὶ πιπράσκειν
το̣ῖ̣ς βουλομένοις, ἅ̣μ̣α̣ τ̣[ε καὶ
φ̣υ̣λ̣ά̣τ̣τ̣ε̣σ̣θ̣α̣ι̣] | τὸ τ[ού]του τίμ̣ημα,
καὶ πρῶτον μὲν ἀποπ̣λ̣η̣[ροῦν τὸν εἰρη]μένον χρήσ̣τ̣[ην] | ἐκ τούτου
τὸ δάνιον, εἶτα δὲ μετα̣[λαβεῖν τὸ περιττευ]όμενον κα[ὶ τὸ] | πλεῖον
τιμήματος ο[ἰ]κειοῦσθ[αι αὐτῇ, εἰς λόγον τῶν ἀ]ποτροφίμω̣[ν] | αὐ̣τῆς,
ἐφ᾽ ὅλον τὸν τῆς ζώ[ης] χρόνο[ν, μέντοι γε μὴ δυνησα]μένης πώπο[τε]
| ἕτερόν τι ἐπιζητεῖν π̣ρᾶ[γμα πρὸς τοὺς ἐμοὺς κληρονόμ]ο̣υ̣ς μ̣ή̣[δε]
| κἀκείνους πρὸς αὐτὴν π̣[ερὶ τούτου ἀντιποιήσεσθαι καθ᾽ οἷον δήποτε]
| τρόπον καὶ λόγον καὶ χρό[νον καὶ τόπον, ἀλλ᾽ ἐμμεῖναι τοῖς προορισθεῖσι],
| διὰ τὸ ἑκάτερον μέρος ο[ὕτως - ca. 10 - ἀνειληφ]έ̣ναι
τὴν [ἐ]κ̣ [π]λήρου̣[ς] | ἑαυτῷ ἁρμόττουσαν
κα̣[ὶ ........]κ̣ονι̣[..].[.. κλ]ηρονομίαν
[ἔ]νστασιν. | βούλομαι δὲ καὶ κελεύω κ̣αὶ πάλ̣[ιν δω]ροῦμαι τῷ προειρημένῳ
ἁγίῳ μονα̣σ̣[τηρίῳ] | Ἄπα Ἱερημίου, διὰ τοῦ θε[οφ]ιλεστάτ[ου] Ἄπα Βησᾶ
τοῦ προλεχθέντος ἡγουμένο[υ] | καὶ τῶν μετ᾽ αὐτὸν μετ[απ]αραληψο̣μένων
τὴν τοῦ τόπου ἡγουμενί̣α̣ν̣, τὸ και[νὸν] | σκαφίδιον μου ἐκ τῶν ἐμῶν
δύο σκαφιδίων ἐξηρτισμένω[ν], μετὰ πάσης | αὐτοῦ ἐξαρτίας ὡς ἔ̣στιν
κ̣α̣ὶ̣ τῆς προκτ̣ητικῆς ἐγγράφου [πράσ]εως, ἐλθὸ[ν] | εἰς ἐμὲ̣ ἀ̣π̣ὸ
ἀ̣[γορασ]τικοῦ δ̣ικαίου παρά τινων Ἀνταιοπολιτῶν, παρ᾽ ὧν κ̣ε̣ιμέν̣[ην]
| ε̣ἰ̣ κ̣α̣ὶ̣ ἔ̣σ̣χ̣ον̣ κα[τ]έχω τὴ[ν] πρᾶσιν ἧν ἀρτίως βούλομαι ἐκδοθῆ[ναι
τ]ῷ αὐ̣[τῷ] τόπῳ | ὑπὸ πᾶσαν
αὐτοῦ ἐξουσίαν [ε]ἶνα̣[ι] δ̣[ιην]ε̣κῶς
αὐτοτ̣ε̣λ̣ῆ̣ κ̣α̣ὶ̣ α̣ἰώ̣[νιον] κ̣α̣τ̣ο̣χὴ[ν] | καὶ κυριότητα καὶ χρῆσι̣ν̣
κ̣α̣ὶ κομ̣ι[δὴ]ν προσόδου αὐτοῦ, ὡ̣ς̣ ε̣ἴ̣κ̣ο̣ς̣ [το]ῦτ̣ο | ὑπὲρ ἀφέσεως
ὁμοίως τῶν ἐμῶν π̣λ̣ημμελημάτων πρὸς̣ Θ(εὸ)ν̣ κ̣α̣ὶ̣ [ψ]υχῆ[ς] | ἐμῆς
\εἰς/ ἴ[ασ]ιν. ἐπειδ̣ὴ̣ δὲ εὐλόγως χρ̣εωστῶ τῷ λ̣αμ[π]ρ̣(οτάτῳ) κ[υ]ρ̣[ί]ῳ
| Χριστοφόρῳ υἱῷ Θεο̣δ̣ώρου νομίσματα πεντήκοντα εὔστα[θμα ἁπλᾶ] | ζύγῳ
Ἀντινόου, ἀξιῶ ὁμοίως τὸν θεοφιλῆ ἡγούμενον ἄπα̣ Β̣[ησᾶν] | λαβεῖν ταῦτα
παρὰ Πέτρου τοῦ θαυμασιωτάτου ὑποδέκτου ἐκ̣ [τῶν] | χρεωστουμένων μοι
παρ᾽ αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν ἐθείμων μου [ἀννωνῶν], | ἤτοι τῶν νομισματίων ἑξήκοντα
, ἀκολούθως τῷ παρ᾽ ἐμ̣ο[ῦ δ̣ε̣δ̣ε̣γ̣μ̣έ̣ν̣ῳ̣] | δικαστικῷ προστάγμ[ατι,
ὑπ]ὲρ τ̣ῆς̣ [π]α̣ρ̣[ο]ύ̣σ̣ης̣ τε[τ]άρτης ἐ[πινεμήσεως], | καὶ ἀποδοῦναι
αὐτῷ καὶ ἀναλαβεῖν εἰς χιασμὸν τὴν ἐ̣[νεχυρασίαν(?)] | ἣν ἔχει ὑπὲρ
τούτω[ν]. βούλομαι δὲ καὶ κελεύω
ἀπο[νέμεσθαι] | κατ᾽ εὐσέβειαν Ἀθανασίῳ
τῷ τρεφομένῳ π̣[αρ᾽] ἐ̣μ̣οῦ,
τῇ ἐ[πιφανείᾳ(?)] | καθ’᾽ ἔτος, λόγῳ ληγάτου, ἐκ τῆς ἐλαχίστη[ς μου
π]εριουσί̣[ας, μέχρι τῆς] | ἐννόμου αὐτοῦ ἡλικίας καὶ μόνης, σίτου ἀρτάβα̣ς
δέκα καὶ [κριθῆς(?)] | τέσσαρας , ἐλαίου ξέστας δώδεκα , ο̣ἴ̣νου
ἀγγῖα εἴκοσι . μ̣[ετὰ δὲ τὸ
αὐτὸν] | ἐφικέσθαι τῆς αὐτῆς μεγίστης
ἡλικίας, ὡς ἔφ[η]ν, βού[λομαι τοίνυν]
| τὸ προειρημένον
ληγ̣ᾶ̣τον ἀ̣ποκοπῆναι καὶ ἀνα̣τρα̣[πῆναι
καὶ] | [ἀνασ]τ̣έλ\λ/εσ̣θ̣α̣ί μοι ἤτ̣οι τ̣[οῖς] ἐμ̣οῖ̣ς κ[λη]ρονόμοις,
ὥσπερ ἐ[πίκτητον] ?, | [εἰ]ς̣ τὸ ἀδιανέμητον. καὶ ἐπ̣ὶ τού̣τ̣ο̣ι̣ς̣
[κα]ὶ ἐπὶ π[ᾶσ]ι τ[οῖ]ς [διατυπωθεῖσι] | καὶ ὁρισθεῖσι παρ᾽ ἐμοῦ, κα̣τεθέμην
καὶ διεθέμην τὴ[ν παροῦσαν] | διαθηκιμα̣ίαν βούλησιν μετὰ πάσης ἀκριβολογί̣[ας]
κα̣τ̣᾽ [ἔγγραφον] | βο̣υ̣[λ]ημάτιον κύριον καὶ βέβαιον, ἐπὶ βασιλείας
καὶ ὑπατε[ίας] | το[ῦ] θειοτάτου ἡμῶν δεσπότου Φλαυΐου Ἰουστίνου τοῦ
[αἰωνίου αὐγ(ούστου)] | αὐτοκράτορος ἔτους πέμπτου, Ἁθὺρ τοῦ μηνὸς παρόντο[ς
ἐννεακαι-]|δεκάτῃ τῆς παρούσης τετάρτης ἐπινεμήσεως. ἐν Ἀντι(νόου) [πόλ(ει)
τῇ λαμπρο(τάτῃ).] |
| |