INSTRUMENTUM VENDITIONIS BAVARICUM
   
Bavarian sale
  
( AD 7th - 8th century )
 
 
( V. Arangio-Ruiz, Fontes iuris Romani antejustiniani, III, Firenze, 1943, pp. 450-451, n. 141 ).
 
 
. . . . . .] quantum praecium uinditoris ad emtoris de presente acceperunt et rememoratum runcum tradiderunt emptori demenio in perpetuo possidendi. Emptor fidem querit, uinditoris fide spondiderunt et sic dixerunt : sed de proximis aut de extraneis personis contra hunc strumentum refregare uoluerit, tunc se spondiderunt uinditores emptori dupla pecunia esse reddituri et pagina uero strumenti in suam permaneat firmitatem stipulatione interposita. Actum in uico Fonaluae die consule ; et testes de presente rogauerunt. Sign(um) manus Mai<o>rani, Dominici et Dominicantes qui strumentum fecerunt. Sign. manus Floriti praepositi testes. Sig. manus Vigili militis testes. Ego Quartinus qui escripsi.
 

 
►  Bibliography
 
 
Monumentorum Boicorum. Collectio nova, XXVIII, 2, München, 1829, p. 2, n. 2 ; Brunner, Zur Rechtsgeschichte der römischen und germanischen Urkunde, Berlin, 1880, pp. 254 ss. ; Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 368-369, n. 163 ; Arangio-Ruiz, FIRA III, Firenze, 1943, pp. 450-451, n. 141 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, p. 782 ; Lupoi & Belton, The Origins of the European Legal Order, Cambridge, 2007, p. 489.
 
 
►  Source : Mon. Boic., XXVIII.