| LEX THORIA
AGRARIA ( 111 BC ) |
| Appianus, Bell. Civ., I, 27 ( Firmin-Didot, Paris, 1840 ). |
|
Καὶ
ἡ στάσις ἡ τοῦ δευτέρου Γράκχου ἐς τάδε ἔληγε· νόμος τε οὐ πολὺ ὕστερον
ἐκυρώθη τὴν γῆν, ὑπὲρ ἧς διεφέροντο, ἐξεῖναι πιπράσκειν τοῖς ἔχουσιν·
ἀπείρητο γὰρ ἐκ Γράκχου τοῦ προτέρου καὶ τόδε. Καὶ εὐθὺς οἱ πλούσιοι
παρὰ τῶν πενήτων ἐωνοῦντο, ἢ ταῖσδε ταῖς προφάσεσιν ἐβιάζοντο. Καὶ περιῆν
ἐς χεῖρον ἔτι τοῖς πένησι, μέχρι Σπούριος Θόριος δημαρχῶν εἰσηγήσατο
νόμον, τὴν μὲν γῆν μηκέτι διανέμειν, ἀλλ' εἶναι τῶν ἐχόντων, καὶ φόρους
ὑπὲρ αὐτῆς τῷ δήμῳ κατατίθεσθαι καὶ τάδε τὰ χρήματα χωρεῖν ἐς διανομάς.
Ὅπερ ἦν μέν τις τοῖς πένησι παρηγορία διὰ τὰς διανομάς, ὄφελος δ' οὐδὲν
ἐς πολυπληθίαν. Ἅπαξ δὲ τοῖς σοφίσμασι τοῖσδε τοῦ Γρακχείου νόμου παραλυθέντος,
ἀρίστου καὶ ὠφελιμωτάτου, εἰ ἐδύνατο πραχθῆναι, γενομένου, καὶ τοὺς
φόρους οὐ πολὺ ὕστερον διέλυσε δήμαρχος ἔτερος, καὶ ὁ δῆμος ἀθρόως ἁπάντων
ἐξεπεπτώκει. Ὅθεν ἐσπάνιζον ἔτι μᾶλλον ὁμοῦ πολιτῶν τε καὶ στρατιωτῶν
καὶ γῆς προσόδου καὶ διανομῶν καὶ νομῶν, πεντεκαίδεκα μάλιστα ἔτεσιν
ἀπὸ τῆς Γράκχου νομοθεσίας, ἐπὶ δίκαις ἐν ἀργίᾳ γεγονότες. |
| Cicero, Brut., 36, 136 ( Richard, Paris, 1934 ). |
| ... Sp. Thorius
satis ualuit in populari genere dicendi, is qui agrum publicum uitiosa
et inutili lege uectigali leuauit. ... |
| Cicero, De or., II, 70 ( Nisard, Paris, 1840 ). |
| 284. Sed
ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem,
cuius innumerabilia sunt exempla, uel Appi maioris illius, qui in senatu,
cum ageretur de agris publicis et de lege Thoria et peteretur Lucullus
ab eis, qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, ‘ non
est ’ inquit ‘ Luculli pecus illud ; erratis ’ ;
— defendere Lucullum uidebatur — ‘ ego liberum
puto esse : qua libet pascitur. ’ |
| |
 |