| LEX SEMPRONIA
DE
PECUNIA CREDITA ( 193 BC ) |
|
Livius, XXXV, 7 ( Nisard, Paris, 1864 ). |
Instabat
enim cura alia, quod ciuitas faenore laborabat et quod, cum multis faenebribus
legibus constricta auaritia esset, uia fraudis inita erat ut in socios,
qui non tenerentur iis legibus, nomina transcriberent ; ita libero
faenore obruebantur debitores. cuius coercendi cum ratio quaereretur,
diem finiri placuit Feralia quae proxime fuissent, ut qui post eam diem
socii ciuibus Romanis credidissent pecunias profiterentur, et ex ea
die pecuniae creditae quibus debitor uellet legibus ius creditori diceretur.
inde postquam professionibus detecta est magnitudo aeris alieni per
hanc fraudem contracti, M. Sempronius tribunus plebis ex auctoritate
patrum plebem rogauit plebesque sciuit ut cum sociis ac nomine Latino
creditae pecuniae ius idem quod cum ciuibus Romanis esset. |
| |
 |