| ROGATIO
PAPIRIA DE TRIBUNIS PLEBIS REFICIENDIS ( 131 BC ) |
|
Livius, Per., LIX ( Nisard, Paris, 1864 ). |
|
Cum
Carbo trib. plebi rogationem tulisset, ut eumdem tribunum pleb.,
quotiens uellet, creare liceret, rogationem eius P. Africanus grauissima
oratione dissuasit ; in qua dixit Ti. Gracchum iure caesum
uideri. C. Gracchus contra suasit rogationem, sed Scipio tenuit. |
| Cicero, De am., 25, 96 ( Appuhn, Paris, 1933 ). |
Quibus
blanditiis C. Papirius nuper influebat in auris contionis, cum
ferret legem de tribunis plebis reficiendis ! Dissuasimus nos ;
sed nihil de me, de Scipione dicam libentius. Quanta illi, di immortales,
fuit grauitas, quanta in oratione maiestas ! ut facile ducem populi
Romani, non comitem diceres. Sed adfuistis, et est in manibus oratio.
Itaque lex popularis suffragiis populi repudiata est. |
| Cicero, De or., II, 40 ( Nisard, Paris, 1840 ). |
| 170. ... "non
si Opimium defendisti, Carbo, idcirco te isti bonum ciuem putabunt :
simulasse te et aliquid quaesisse perspicuum est, quod Ti. Gracchi
mortem saepe in contionibus deplorasti, quod P. Africani
necis socius fuisti, quod eam legem in tribunatu tulisti, quod
semper a bonis dissedisti." |
|
Valerius Maximus, VI, 2 ( Kempf, Leipzig, 1888 ). |
3. Quid ?
populum ab incursu suo libertas tutum reliquit ? immo et similiter
adgressa et aeque experta patientem est. Cn. Carbo tribunus pl.,
nuper sepultae Gracchanae seditionis turbulentissimus uindex idemque
orientium ciuilium malorum fax ardentissima, P. Africanum a Numantiae
ruinis summo cum gloriae fulgore uenientem ab ipsa paene porta in rostra
perductum quid de Ti. Gracchi morte, cuius sororem in matrimonio
habebat, sentiret interrogauit, ut auctoritate clarissimi uiri inchoato
iam incendio multum incrementi adiceret, quia non dubitabat quin propter
tam artam adfinitatem aliquid pro memoria interfecti necessarii miserabiliter
esset locuturus. at is iure eum caesum uideri respondit. cui dicto cum
contio tribunicio furore instincta uiolenter succlamasset, ‘ taceant ’
inquit ‘ quibus Italia nouerca est. ’ orto deinde
murmure ‘ non efficietis ’ ait ‘ ut
solutos uerear quos alligatos adduxi. ’ uniuersus populus
ab uno iterum contumeliose correptus erat — quantus est honos
uirtutis ! — et tacuit. recens ipsius uictoria Numantina
et patris Macedonica deuictaeque Karthaginis auita spolia ac duorum
regum Syphacis et Persei ante triumphales currus caten<at>ae ceruices
totius tunc fori <ora> clauserunt. nec timori datum est silentium,
sed quia beneficio Aemiliae Corneliaeque gentis multi metus urbis atque
Italiae finiti erant, plebs Romana libertati Scipionis libera non fuit. |
 |