| ROGATIO
AGRARIA ( 484 BC ) |
|
Livius, II, 42 ( Nisard, Paris, 1864 ). |
| 1. Haud
diuturna ira populi in Cassium fuit. Dulcedo agrariae legis ipsa per
se dempto auctore subibat animos, accensaque ea cupiditas est malignitate
patrum, qui deuictis eo anno Volscis Aequisque militem praeda fraudauere.
2. Quidquid captum ex hostibus est, uendidit
Fabius consul ac redegit in publicum. Inuisum erat Fabium nomen plebi
propter nouissimum consulem ; tenuere tamen patres, ut cum L. Aemilio
Caeso Fabius consul crearetur. 3. Eo
infestior facta plebes seditione domestica bellum externum exciuit.
Bello deinde ciuiles discordiae intermissae. Vno animo patres ac plebs
rebellantes Volscos et Aequos duce Aemilio prospera pugna uicere. 4. Plus
tamen hostium fuga quam proelium absumpsit : adeo pertinaciter
fusos insecuti sunt equites. 5. Castoris
aedes eodem anno idibus Quinctilibus dedicata est. Vota erat Latino
bello a Postumio dictatore ; filius eius duumuir ad id ipsum creatus
dedicauit. 6. Sollicitati et eo anno
sunt dulcedine agrariae legis animi plebis. Tribuni plebi popularem
potestatem lege populari celebrabant ; patres satis superque gratuiti
furoris in multitudine credentes esse, largitiones temeritatisque inuitamenta
horrebant. Acerrimi patribus duces ad resistendum consules fuere. 7. Ea
igitur pars rei publicae uicit nec in praesens modo, sed in uenientem
etiam annum M. Fabium, Caesonis fratrem, et magis inuisum alterum
plebi accusatione Sp. Cassi, L. Valerium, consules dedit.
8. Certatum eo quoque anno cum tribunis
est. Vana lex uanique legis auctores iactando inritum munus facti. |
| |
 |