|
LEX
PAPIA DE PEREGRINIS
( 65
BC ) |
|
Dion Cassius, XXXVII, 9 ( Gros, Paris, 1845-70 ).
|
|
... κἀν
τούτῳ πάντες οἱ ἐν τῇ Ῥώμῃ διατρίβοντες, πλὴν τῶν τὴν νῦν Ἰταλίαν οἰκούντων,
ἐξέπεσον Γαΐου τινὸς Παπίου δημάρχου γνώμῃ, ἐπειδὴ ἐπεπόλαζον καὶ οὐκ
ἐδόκουν ἐπιτήδειοί σφισιν εἶναι συνοικεῖν. |
|
Cicero, Arch., 5, 10 ( De Guerle,
Paris, 1831 ).
|
|
Quae
cum ita sunt, quid est quod de eius ciuitate dubitetis, praesertim cum
aliis quoque in ciuitatibus fuerit ascriptus ? Etenim cum mediocribus
multis et aut nulla aut humili aliqua arte praeditis gratuito ciuitatem
in Graecia homines impertiebant, Reginos credo aut Locrensis aut Neapolitanos
aut Tarentinos, quod scenicis artificibus largiri solebant, id huic
summa ingeni praedito gloria noluisse ! Quid ? cum ceteri
non modo post ciuitatem datam, sed etiam post legem Papiam aliquo
modo in eorum municipiorum tabulas inrepserunt, hic, qui ne utitur quidem
illis in quibus est scriptus, quod semper se Heracliensem esse uoluit,
reicietur ? |
|
Cicero, Balb., 23,
52 ( Cabaret-Dupaty,
Paris, 1919 ).
|
|
... Iudices
cum prae se ferrent palamque loquerentur quid essent lege Papia de M. Cassio
Mamertinis repetentibus iudicaturi, Mamertini publice suscepta causa
destiterunt. ... |
|
Cicero, de off.,
III, 11 ( Miller,
Cambridge, 1913 ).
|
|
47. Male
etiam, qui peregrinos urbibus uti prohibent eosque exterminant, ut Pennus
apud patres nostros, Papius nuper. ...
|
|
Valerius Maximus, III, 4 ( Kempf, Leipzig, 1888 ).
|
|
5. Non
paruus consulatus rubor M. Perpenna est, utpote [quam] consul ante quam
ciuis, sed in bello gerendo utilior aliquanto rei publicae Varrone imperator :
regem enim Aristonicum cepit Crassianaeque stragis punitor extitit,
cum interim, cuius uita trium phauit, mors Papia lege damnata est :
namque patrem illius, nihil ad se pertinentia ciuis Romani iura conplexum
Sabelli iudicio petitum redire in pristinas sedes coegerunt. |
|
|
|