Lex Iulia de maritandis ordinibus ( Crawford )

LEX IULIA DE MARITANDIS ORDINIBUS

Lex Julia on marriage

( 18 BC )

( M. H. Crawford et al., Roman Statutes, II, London, 1996, pp. 801-809, n. 64 ).

Ch. 1

(Dig. XXIII, 2, 44 pr.)

qui senator est <erit> quiue filius neposue ex filio proneposue ex <nepote> filio nato cuius eorum est erit, ne quis eorum sponsam uxoremue sciens dolo malo habeto libertinam aut eam, quae ipsa cuiusue pater materue artem ludicram facit fecerit. neue senatoris filia neptisue ex filio proneptisue ex nepote filio nato {nata} libertino eiue, qui ipse cuiusue pater materue artem ludicram facit fecerit, sponsa nuptaue sciens dolo malo esto neue quis eorum <sciens dolo malo> sponsam uxoremue eam habeto.’

(Ch. A)

(Dig. XXIV, 2, 11 pr.-1 / XXIII, 2, 45 pr.-5 / XXXVIII, 11, 1)

. . . diuortii faciendi potestas libertae, quae nupta est patrono, ne esto, quam diu patronus eam uxorem esse uolet . . .

Ch. 7

(Gellius II, 15, 4-8 ; Dig. XXVII, 1, 18)

(Ch. B)

(Dig. XXXVIII, 1, 37 pr. / L, 16, 134)

qui libertinus duos pluresue a se genitos {natasue} in sua potestate habebit praeter eum, qui artem ludicram fecerit <---> quiue operas suas ut cum bestiis pugnaret locauerit, ne quis eorum operas <aliquidue> doni muneris aliudue <quid> libertatis causa patrono patronae liberisue eorum, de quibus iurauerit uel promiserit obligatusue erit, dare facere praestare debeto.

► Bibliography

Gothofredus, Fontes IV iuris civilis, Genève, 1653, pp. 264-350 ; Heineccius, Fontes III iur. civ., 1840, pp. 31-40 ; Demelius, Legum quae ad ius civile spectant fragmenta, in usum praelectionum collegit, Weimar, 1857, pp. 45-58 ; Rudorff, Römische Rechtsgeschichte, I, Leipzig, 1857, p. 54 ; Jörs, Ueber das Verhältnis der Lex Julia de maritandis ordinibus zur Lex Papia Poppaea, Bonn, 1882 ; Lenel, Palingenesia Iuris Civilis, I, Leipzig, 1889, c. 246-250, 632-633, 689-691 and 1125-1134 / II, c. 335-342 and 939-950 ; Jörs, Fest. Mommsen, Marburg, 1893 ; Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 115-116, n. 23 ; Rotondi, Leges publicae populi romani, Milano, 1912, pp. 443-445 ; Biondi in Acta Divi Augusti, Roma, 1945, pp. 166-198 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, pp. 192, 495 and 810 ; Astolfi, St. Volterra, III, Milano, 1969, pp. 671-694 ; Astolfi, SDHI, 39 ,1973, pp. 187-238 ; Brunt, Italian Manpower, Oxford, 1987, pp. 558-566 ; Astolfi, La lex Iulia et Papia, 4 th ed., Padova, 1996 ; Crawford, Roman Statutes, I, London, 1996, pp. 801-809, n. 64 ; Badel, La noblesse de l'Empire romain : Les masques et la vertu, Seyssel, 2005, p. 305 ; Mihailescu-Bîrliba, Les affranchis dans les provinces romaines de l'Illyricum, Wiesbaden, 2006, p. 17 ; Hernández Guerra in Gonzalès, La fin du statut servile ? : Affranchissement, libération, abolition. Hommage à Jacques Annequin, Besançon, 2008, p. 334.