| LEX
IUNIA VELLAEA Law on Institutio and on exheredatio of posthumous children ( AD 28 ) |
| ( C. G. Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 116-117, n. 24 ). |
I.
(Scaevola l. VI quaest. : Nunc de lege Vellea videamus,
— et videtur primum caput eos spectare, qui cet. Ita
verba sunt :) |
Qui
[civis Romanus post hanc legem rogatam] testamentum faciet, is omnes
virilis sexus, qui ei suus heres futurus erit, [heredes instituendi
(nominatimve exheredandi) potestatem habeto ; quique heredes instituti
(exheredative ita) erunt, si nascentur testamentum ne rumpunto] etiamsi
parente vivo nascentur. II.
Si quis ex suis heredibus suus heres esse desierit, liberi eius [vel
nepotes pronepotes, qui heredes instituti nominatimve exheredati erunt,
testamentum ne rumpunto, neve id ob eam rem minus ratum esto, quod]
in locum suorum sui heredes succedunt. |
[Dig.
XXVIII, 2, 29, 12. 14 / XXVIII,
3, 3, 1 / XXVIII, 5, 6, 1] |
| ► Bibliography Leist, Die Bonorum Possessio : Ihre geschichtliche Entwickelung und heutige Geltung, II, Göttingen, 1844, p. 241 ; Vangerow, Lehrbuch der Pandekten, II, Marburg-Leipzig, 1867, p. 220 ; Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 116-117, n. 24 ; Stein, Ath, 75, 1987, pp. 459-464 ; Crawford et al., Roman Statutes, II, London, 1996, pp. 811-812, n. 65. |