| LEGES
PUBLILIAE PHILONIS DE PLEBISCITIS ( 339 BC ) |
|
Livius, VIII, 12 ( Corpet-Verger & Pessonneaux, Paris, 1904 ). |
|
Ita
bello gesto, praemiis poenaque pro cuiusque merito persolutis T. Manlius
Romam rediit ; cui uenienti seniores tantum obuiam exisse constat,
iuuentutem et tunc et omni uita deinde auersatam eum exsecratamque.
Antiates in agrum Ostiensem Ardeatem Solonium incursiones fecerunt.
Manlius consul quia ipse per ualetudinem id bellum exsequi nequierat,
dictatorem L. Papirium Crassum, qui tum forte erat praetor, dixit ;
ab eo magister equitum L. Papirius Cursor dictus. nihil memorabile
aduersus Antiates ab dictatore gestum est, cum aliquot menses statiua
in agro Antiati habuisset. anno insigni uictoria de tot ac tam potentibus
populis, ad hoc consulum alterius nobili morte, alterius sicut truci
ita claro ad memoriam imperio, successere consules Ti. Aemilius
Mamercinus Publilius Philo, neque in similem materiam rerum, et ipsi
aut suarum rerum aut partium in re publica magis quam patriae memores.
Latinos ob iram agri amissi rebellantes in campis Fenectanis fuderunt
castrisque exuerunt. ibi Publilio, cuius ductu auspicioque res gestae
erant, in deditionem accipiente Latinos populos, quorum ibi iuuentus
caesa erat, Aemilius ad Pedum exercitum duxit. Pedanos tuebatur Tiburs
Praenestinus Veliternusque populus ; uenerant et ab Lanuuio Antioque
auxilia. ubi cum proeliis quidem superior Romanus esset, ad urbem ipsam
Pedum castraque sociorum populorum, quae urbi adiuncta erant, integer
labor restaret, bello infecto repente omisso consul, quia collegae decretum
triumphum audiuit, ipse quoque triumphi ante uictoriam flagitator Romam
rediit. qua cupiditate offensis patribus negantibusque nisi Pedo capto
aut dedito triumphum, hinc alienatus ab senatu Aemilius seditiosis tribunatibus
similem deinde consulatum gessit. nam neque, quoad fuit consul, criminari
apud populum patres destitit, collega haudquaquam aduersante quia et
ipse de plebe erat materiam autem praebebat criminibus ager in Latino
Falernoque agro maligne plebei diuisus et postquam senatus finire imperium
consulibus cupiens dictatorem aduersus rebellantes Latinos dici iussit,
Aemilius, {tum} cuius fasces erant, collegam dictatorem dixit ;
ab eo magister equitum Iunius Brutus dictus. dictatura popularis et
orationibus in patres criminosis fuit, et quod tres leges secundissimas
plebei, aduersas nobilitati tulit : unam, ut plebi scita omnes
Quirites tenerent ; alteram, ut legum quae comitiis centuriatis
ferrentur ante initum suffragium patres auctores fierent ; tertiam,
ut alter utique ex plebe cum eo uentum sit ut utrumque plebeium fieri
liceret censor crearetur. plus eo anno domi acceptum cladis ab consulibus
ac dictatore quam ex uictoria eorum bellicisque rebus foris auctum imperium
patres credebant. |
| |
 |