LEX IULIA DE MARITANDIS ORDINIBUS
   
Lex Julia on marriage
  
( 18 BC )
 
Theodor Mommsen ( 1817-1903 )
 
  D. XXIII   D. XXIV
  D. XXXVIII
  D. L
 

     
Digesta, XXIII, 2 ( Mommsen & Krueger, Berlin, 1954 ).
  

 
19 [ Marcianus ].  Capite trigesimo quinto legis Iuliae qui liberos quos habent in potestate iniuria prohibuerint ducere uxores vel nubere, vel qui dotem dare non volunt ex constitutione divorum Severi et Antonini, per proconsules praesidesque provinciarum coguntur in matrimonium collocare et dotare. Prohibere autem videtur et qui condicionem non quaerit.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

44 [ Paulus ], pr. Lege Iulia ita cavetur : ‘ Qui senator est quive filius neposve ex filio proneposve ex filio nato cuius eorum est erit, ne quis eorum sponsam uxoremve sciens dolo malo habeto libertinam aut eam, quae ipsa cuiusve pater materve artem ludicram facit fecerit. Neve senatoris filia neptisve ex filio proneptisve ex nepote filio nato nata libertino eive qui ipse cuiusve pater materve artem ludicram facit fecerit, sponsa nuptave sciens dolo malo esto neve quis eorum dolo malo sciens sponsam uxoremve eam habeto. ’

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

45 [ Ulpianus ], pr. In eo iure, quod dicit invito patrono libertam, quae ei nupta est, alii nubere non posse, patronum accipimus (ut rescripto imperatoris nostri et divi patris eius continetur) et eum qui hac lege emit, ut manumittat, quia manumissa liberta emptoris habetur. 1. Qui autem iuravit se patronum, hoc idem non habebit. 2. Ne is quidem debet habere, qui non suis nummis comparavit. 3. Plane si filius familias miles esse proponatur, non dubitamus, si castrensis peculii ancillam manumiserit, competere ei hoc ius: est enim patronus secundum constitutiones nec patri eius hoc ius competit. 4. Hoc caput ad nuptam tantum libertam pertinet, ad sponsam non pertinet: et ideo invito patrono nuntium sponsa liberta si miserit, cum alio conubium habet. 5. Deinde ait lex  invito patrono ’: invitum accipere debemus eum, qui non consentit ad divortium: idcirco nec a furioso divertendo solvit se huius legis necessitate nec si ab ignorante divorterit: rectius enim hic invitus dicitur quam qui dissensit.

     
Digesta, XXIV, 2 ( Mommsen & Krueger, Berlin, 1954 ).
  

 
11 [ Ulpianus ], pr. Quod ait lex : ‘ divortii faciendi potestas libertae, quae nupta est patrono, ne esto, ’ non infectum videtur effecisse divortium, quod iure civili dissolvere solet matrimonium. Quare constare matrimonium dicere non possumus, cum sit separatum. Denique scribit Iulianus de dote hanc actionem non habere. Merito igitur, quamdiu patronus eius eam uxorem suam esse vult, cum nullo alio conubium ei est nam quia intellexit legis lator facto libertae quasi diremptum matrimonium, detraxit ei cum alio conubium. Quare cuicumque nupserit, pro non nupta habebitur. Iulianus quidem amplius putat nec in concubinatu eam alterius patroni esse posse. 1. Ait lex : ‘ Quamdiu patronus eam uxorem esse volet. ’ Et velle debet uxorem esse et patronus durare: si igitur aut patronus esse aut velle desierit, finita est legis auctoritas.

     
Digesta, XXXVIII ( Mommsen & Krueger, Berlin, 1954 ).
  

 
1, 37 [ Paulus ], pr. ‘ Qui libertinus duos pluresve a se genitos natasve in sua potestate habebit praeter eum, qui artem ludicram fecerit quive operas suas ut cum bestiis pugnaret locaverit: ne quis eorum operas doni muneris aliudve quicquam libertatis causa patrono patronae liberisve eorum, de quibus iuraverit vel promiserit obligatusve erit, dare facere praestare debeto. ’

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

11, 1  [ Ulpianus ]... 1. Ut autem haec bonorum possessio locum habeat, uxorem esse oportet mortis tempore. Sed si divortium quidem secutum sit, verumtamen iure durat matrimonium, haec successio locum non habet. Hoc autem in huiusmodi speciebus procedit. Liberta ab invito patrono divortit : lex Iulia de maritandis ordinibus retinet istam in matrimonio, dum eam prohiberet alii nubere invito patrono. Item iulia de adulteriis, nisi certo modo divortium factum sit, pro infecto habet.

     
Digesta, L, 16 ( Mommsen & Krueger, Berlin, 1954 ).
  

 
134 [ Paulus ]. ‘ Anniculus ’ non statim ut natus est, sed trecentesimo sexagensimo quinto die dicitur, incipiente plane, non exacto die, quia annum civiliter non ad momenta temporum, sed ad dies numeramus.
 

 
►  Bibliography
 
 
Gothofredus, Fontes IV iuris civilis, Genève, 1653,
pp. 264-350 ; Heineccius, Fontes III iur. civ., 1840, pp. 31-40 ; Demelius, Legum quae ad ius civile spectant fragmenta, in usum praelectionum collegit, Weimar, 1857, pp. 45-58 ; Rudorff, Römische Rechtsgeschichte, I, Leipzig, 1857, p. 54 ; Jörs, Ueber das Verhältnis der Lex Julia de maritandis ordinibus zur Lex Papia Poppaea, Bonn, 1882  ; Lenel, Palingenesia Iuris Civilis, I, Leipzig, 1889, c. 246-250, 632-633, 689-691 and 1125-1134 / II, c. 335-342 and 939-950 ; Jörs, Fest. Mommsen, Marburg, 1893 ; Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 115-116, n. 23 ; Rotondi, Leges publicae populi romani, Milano, 1912, pp. 443-445 ; Biondi in Acta Divi Augusti, Roma, 1945, pp. 166-198 ; Wenger, Die Quellen des römischen Rechts, Wien, 1953, pp. 192, 495 and 810 ; Astolfi, St. Volterra, III, Milano, 1969, pp. 671-694 ; Astolfi, SDHI, 39 ,1973, pp. 187-238 ; Brunt, Italian Manpower, Oxford, 1987, pp. 558-566 ; Astolfi, La lex Iulia et Papia, 4 th ed., Padova, 1996 ; Crawford, Roman Statutes, I, London, 1996, pp. 801-809, n. 64 ; Badel, La noblesse de l'Empire romain : Les masques et la vertu, Seyssel, 2005, p. 305 ; Mihailescu-Bîrliba, Les affranchis dans les provinces romaines de l'Illyricum, Wiesbaden, 2006, p. 17 ; Hernández Guerra in Gonzalès, La fin du statut servile ? : Affranchissement, libération, abolition. Hommage à Jacques Annequin, Besançon, 2008, p. 334.
 


Traduction française