DECRETA LEGATI AVIDII NIGRINI DE FINIBUS TERRAE SACRAE DELPHORUM
   
Decree of Avidius Nigrinus concerning the fixing of the borders
  
( About AD 114 )
 
 
( A. Plassart, Fouilles de Delphes, III, 4, 3, Paris, 1970, n. 290-296 ).
 
 
Col. I
FD III, 4, 290-291 = SIG 3, 827 A-B
[C. Avi]dio Nigrino leg. Aug. pro pr. | [ex tabellis recitata. XV] K. Octobr. XXX cum rerum iudicatarum auctoritas cu[stodienda semper sit, spectari nunc] | [oportet Longini decr]etum quod inter Delphos et Ambrossios in controversia quam in im[peratorem pertulissent] | [ediderit, in quo iis men]ṣorem dederit Valerium Iustum, factamque ab eo deter[minationem phinium]. | [nam ex epistula eiu]s apparuit ad Delphos publice scripta neque Ambr[ossios neque Delphos deter]-|minạ[tionem abnuisse] postea per aliquod iam annos. de Longini constitu[tis, in controversia inter] | Del[phos et Ambros]sios de phinibus, determinatione per Valerium Iusṭ[um facta decernere placet]. | in co[nsilio adfue]runt Q. Eppius, Fl. Arrianus, C. Papius Habitus, T. Liv[ius(?) — — — | ἐκ τῶ[ν πινά]κων μετειλλημμέναι. vv πρὸ ιε̣ [Καλ. Ὀκτωβρ. τοῦ ἐμμένειν ἐν τοῖς κεκριμένο]ις vvvv | ὄντ[ος ἀεὶ] λυσιτελεστάτου κα[ὶ ἀναγκαιοτάτου, ἐν τῷ παρόντι ἀξία ἐστὶ σκέπ]τεσθαι ἡ̣ | Κασσί[ου Λον]γ̣ίνου το[ῦ —— c.12 —— κρίσις ἣν κέκρικε μεταξὺ Δελφῶ]ν καὶ Ἀμβροσ[σί]-|ων, ἐν̣ [τῇ ἀμφισβητήσει ἣν εἰς τὸν αὐτοκράτορα εἰσήνεγκον, ἐν ᾗ μετρητὴ]ν Οὐαλέριον Ἰο[ῦσ]-|[τον αὐτοῖς ἔδωκε, καὶ ὁ ἀφορισμὸς ὁ τούτου. δῆλον γὰρ ἡμῖν ἐγένετο ἐ]κ̣   τῆς   ἐπιστολῆ[ς]  |  [αὐτοῦ   τῆς   πρὸς   τοὺς   Δελφοὺς   μήτε  Ἀμβροσσίους  μήτε  Δελφοὺς  τὴν ὁρ]οθεσίαν   [τὴν]   Ἰ̣ούστο[υ] | [ἀποβαλεῖν   ἔνια   ἤδη   ἔτη. ἐξ οὖν τῶν Λογγίνου καθεστώτων, ἐν τῇ μ]εταξὺ Δελφῶν καὶ Ἀμβροσ[σίων] | [περὶ τῶν ὅρων ἀμφισβητήσει, τῇ Ἰούστου ὁροθεσίᾳ διακρίνειν ἀρέσκε]ι. ἐν συμβουλίῳ ἐγένοντο· v | [Κόιντος Ἔππιος, Φλαούιος Ἀρριανός, Γάιος Πάπιος Ἅβιτος, Τίτος Λίβιος]
Col. II
FD III, 4, 292 = SIG 3, 827 C
X K. Octobres Elatiae XXX de c[o]ntroversia Delphorum adversus Amphissienses [et] | Myanenses de finibus,   de   q[ui]bus   Optimus   Princeps   cognoscere   me   iussit,   quae,   au[ditis] | saepius utrisque et peragr[at]is     adque     inspectis     secundum     utriusque   partis   demon[stra]-|tionem   locis   de   quibus amḅ[ig]ebantur,   item   instrumentis   ad   eam   rem pertinentibus [perpen]-|sis, compereram, hoc decreṭ[o c]omplexus   sum.   cum   hieromnemonum   iudicio   {quod}   ex   auctoṛ[itate Ma]-|ni Acili et senatus facto Op̣[ti]ṃus Princeps stari iusserit, et prolata sit apud me determinatio per ḥ[i]-|eromnemonas facta qụ[ae etia]m Delpes in latere aedis Apollinis incisa est, placet secundum eam detẹ[r]-|minationem: a Trin[apea, quae e]st petra imminens super vallem quam Charadron vocant in qua ẹ[st] | fons Embaṭ[eia, usque ad eum f]ontem, quod ad Delphos spectat finium Delphorum esse; ab eo font[e, cum] | [determinatio ad Astraba]nta fines oportere derigi demonstret, placet ad eum ter[minum], | [qui in rupe quadam quae Astrab]ạs ṿ[oca]tur non procul a mari mihi {n} ostensus est, in qu[o tripus] | [insculptus est, quod proprium esse sa]crae Delphoṛ[u]m regionis videtur, fin[ium Delpho]-|[rum esse quod ad sinistrum usque ad mare ad Delphos verg]ens demonstratụ[m est — — —]
Col. III
FD III, 4, 293 = SIG 3, 827 D
πρ(ὸ) ιʹ Καλ. Ὀκτωβρ̣. v ἐν Ἐλατείᾳ v περὶ τῆς ἀμφισβητήσεως τῆς Δελφῶν πρὸς Ἀμ-|φισσεῖς καὶ Μυανεῖς περὶ τῶν ὅρων, περὶ ἧς ὁ μέγιστος αὐτοκράτωρ ἐκέλευσέν | με κρεῖναι, πλεονάκις ἑκατέρων διακούσας καὶ ἐπὶ τῶν τόπων γενόμενος καὶ | καταμαθὼν ἕκαστα ἐπὶ τῆς αὐτοψίας κατὰ τὴν ἀμφοτέρων ὑφήγησιν, προσ-|έτι δὲ ἐντυχὼν τοῖς εἰς ἀπόδειξιν ὑπ’ αὐτῶν προφερομένοις, ἃ ἐπέγνων   ταύ-|τῃ   τῇ   ἀποφάσει περιέλαβον. v ἐπεὶ τὴν ὑπὸ τῶν ἱερομνημόνων γενομένην κρίσιν | [κ]ατὰ τὴν Μανίου Ἀκειλίου καὶ τῆς Συνκλήτου γνώμην, ἣν καὶ ὁ μέγιστος αὐ-|[τ]οκράτωρ πασῶν μάλιστα κυρίαν ἐτήρησεν, συνωμολογήθη ταύτην εἶναι τὴν | [ἐ]ν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ ἐν Δελφοῖς ἐξ εὐ[ω]νύμ[ου] ε̣[ἰσ]ι̣ό̣[ντων] ἐνκε-|[χαραγ]μένην, ἀρέσκει, κατὰ τὸν ὑπὸ τῶν ἱερομνημόνων [ἀφ]ο̣ρ[ισμὸν γενό]μενον· v ἀπὸ | [Τριναπέας ὅρ]ου, ἥτις ἐσ̣τὶν πέτρα ἐ[ξ]έχουσα ὑπὲρ κοιλ[άδο]ς ἣν Χάραδρ[ον   καλοῦσιν],   ὑφ’ ἥν ἐστιν | [κρήνη Ἐμβ]άτεια, κατ’ εὐθ̣ὺ μέχρι τῆς προειρημένης κρήνης τ[ὸ] πρὸς [Δε]λφοὺς μέ[ρ]ος Δελφῶν | [εἶναι. v ἀπὸ] τῆς κρήνης τῆς Ἐ[μβ]ατείας, ἐπειδὴ ὁ α̣[ὐ]τὸς ἀφορισμὸς σημ̣α̣ίνει [κα]τ’ Ἀστράβαν-|[τα δεύτερον ὅρο]ν εἶναι, ἀρέσκει μέχρι τοῦ ὅρου τοῦ ἐν τῷ Ἀστράβαντι δεικν[υ]μένου, οὐ | [πόρρω τῆς] θαλάσση[ς, ἐ]ν ᾧ τρίπο[υ]ς ἐνκεκόλα[π]ται, ὃ [δ]οκεῖ ἴδιον εἶναι τῆς ἱερᾶς τῶν | [Δελφῶν χώρας ὅρι]ον, [ἅ]π[αντα] τὰ εὐώνυμα ὡς ἐπὶ θάλασσαν εἶναι Δελφῶν | [———— c.20 ———— ἐ]κείνου τ[οῦ ὅ]ρου ὃς ἐπεδεί[χθ]η μοι κα[τὰ ?] | [————————— — c.46 ——————————]νος ἐφαίνε[το]
fr 3935.1
πε]ριαγωγὴν τὴν ε— | —έταξαν οὕτως α— | ἀπὸ θαλ]ά̣σσης κατὰ τὸ βραχ[ὺ | τοὺς ὅρους ἀπέχειν κ— | τ]ῆς ἁλέας καθ’ ὃ τελευ[τᾷ | τῶν ὅρων καὶ τῆς θα[λάσσης | ἀναμφισ[β]ήτ[ητον
fr 762.1
—ωκὼς | —ου προ— | π̣ερὶ ἧς καὶ α— | π]ροειρημέ̣[ν | περι]α̣γωγή
Col. IV
FD III, 4, 294 = SIG 3, 827 E
C. Avidio Nigrino leg. Aug. pro pr. | decreta ex tabellis recitata VI idus Octobr. Eleusine. cum Optimus Princeps sententia[m] | hieromnemonum qua consecratam regione<m> Apolloni Pythio ex auctoritate Mani Acili et s[enatus] | determinaverunt sequendam esse praescripsisset, quae etiam Delphis in latere aedis insculpta | est, neque veniret in dubium inter Anticyrenses quoque et Delphos quibus iudex datus [sum]  |  ab  Optimo  Principe  ea  sententia  stari  oportere,  necessaria  fuit  diligentior  exploratio  tam ve-|tusta{t}e {vetustae} rei tanto magis quod et possessio quibusdam locis variaverat et vocabula regionum qu-|ae hieromnemonum determinatione continebantur vix iam nota propter temporis spatium | utraque pars ad utilitatem suam transferebat. cum itaque et in re praesenti saepius fuerim et | quid aut ex notitia  hominum  aut  ex  instrumentis  quae  exstabant colligi potera{n}t {poterat} pluribus diebus [excus]-|serim, quae maxime visa sunt cum hieromnemonum iudicio congruere hac sententia comprehendi, [qua] | etiamsi utrorumque spei aliquid apscisum est, poterit tamen videri utrisque consultum quod [in] | posterum beneficio Optimi Principis certa possessio eis et sine lite continget. Opoentam in mari quod [ad] | Anticyram vergit, quam primam in determinatione hieromnemones nominaverunt, | eam esse constitit quae nunc ab aliis Opus ab aliis Opoenta dicitur promunt<o>rium quod | est a Cirra Anticyram navigantibus citra   Nolo[chum   haud   procul   a   Sa[l]musis. ab   eo recto ri-|gore ad monticul[os quos app]ellatos Acra Colop[hia esse in sen]temtia hieromne{mon}-|monum {hieromnemonum} etiam ex eo apparet quod naturales in ut[roque] monticulo lapides ex[stant] | quorum in altero graeca inscriptio quae sign[ificat Delphi]cum terminum [hunc esse] | adhuc manet, cui vetustas fidem faciat, in altero [vero ea]mdem inscriptionem | [fuisse patet qua, quamvi]s sit erasa, fines o[b]ser[vari est mani]festum ad[s]cendent[ibus a mari] | [ita ut ab iis] dextra Anticyrensium, laeva sacra<e> regionis Delphorum sint. ab iis [recto] | [rigore ad   rupem   illam   quae   D]oḷịchonos vocatur et indubitatus inter Delphos [et] | [Anticyrenses limes est — — c.8 — —]t perinde Delphorum region[— — — — — — —] | — — — — — — — — — — c.33 — — — — — — — — —ỌỊẸX̣ṬẸ— — — c.14 — — —
fr 4961.1
[in consilio adfuerunt — —]us Pollio Q. Eppius Fl. [Arrianus — —].
Col. V
FD III, 4, 295 = SIG 3, 827 F
[ἐκ τῶν πινάκων μετειλημμέναι v πρ. Ϛʹ εἰδ. v Ὀκτωβρ. ἐν Ἐλευσῖνι. ἐπεὶ προσετάχθη ὑπὸ τ]οῦ ἀρίστου αὐτοκράτορος τὴν τῶν ἱερο-|[μνημόνων κρίσιν, δι’ ἣν τὴν ἱερὰν χώραν τὴν τοῦ Ἀπόλλωνος τοῦ Πυθίου ἔκ τε τῆς Μ]ανίου Ἀκειλίου γνώμης καὶ ἐκ δόγματος | [τῆς συνκλήτου ἀφώρισαν, πασῶν  μάλιστα  κυρίαν τηρεῖν, ἥπερ καὶ νῦν ἐν τῷ ἱερῷ τοῦ Ἀ]πόλλωνος τοῦ ἐν Δελφοῖς ἐνκεχαραγ-|[μένη   ἐστίν,   ἕνεκα]   καὶ   τούτου   ἐν   τ̣[ῇ   Ἀντικυρέων   καὶ Δε]λ̣φῶν πρὸς ἀλλήλους ἀμ[φισβητή]σει, οἷς κριτὴς ἐδόθη<ν> ὑπὸ τοῦ μεγίστου | [αὐτοκράτορος, ἑ]κ̣ατέρων ὁμολογ̣[ούντων, ἀναγκαῖο]ν ἐγένετο ἐπιμελεστέραν [οὕτω]ς̣ παλαιοῦ πράγματος ποιήσασθαι τὴν | [ἐξέτασιν, ὅσω̣ μ]ᾶλλον ὅτι καὶ τὰ τ[εκμήρια τὰ περί τ]ινων μερῶν ἀμφιβολίαν εἶχε[ν καὶ αἱ] ὀνομασίαι τῶν τόπων αἱ ἐν τῷ τῶν ἱ-|[ερομνημόνων ἀφ]ορισμῷ διὰ τὸ τοῦ [χρόνου] μῆ[κος οὐ]κέτι ὁμοίως γεινωσκόμεναι [παρεῖ]χον ἀφορμὴν ἑκατέροις τοῦ μεταφέ-|[ρειν εἰς τὸ λυσι]τ̣ελοῦν αὐτοῖς. ἅτ[ε ο]ὖν καὶ ἐπ[ὶ τῆς] αὐτοψίας   τῶν   τόπων   πλεονάκις   [γενό]μενος   καὶ   ἢ   ἐκ   τῆς τῶν ἐνχωρίων γνώ-|[μης ἢ ἐκ τῶν προφερ]ομένων ἀποδεί[ξεω]ν πλείο[σιν] ἡμέραις ἐξετάσα<ς, ἅ> μοι μάλιστα ἔ[δοξε]ν̣ τῇ τῶν ἱερομνημόνων συμφωνεῖν | [κρίσει τῇδε τῇ ἀποφά]σει περιέλαβον· δ̣[ι’ ἣν ε]ἰ καί τι [δ]όξει τῆς ἑκατέρων ἐλπίδος ἀφηρῆ[σθαι, ἀλλ]ὰ ἐκε[ῖνό] γ̣ε ἀμφοτέροις περ[ιέσ]-|[ται, ὅτι ὁ μέγιστος ἡμῶ]ν αὐτοκ̣[ράτω]ρ̣ β̣ε̣[βαί]αν αὐτοῖς εἰς τοὐπιὸν ὧν ἔχουσι τὴν κτῆσ[ιν καὶ ἀναμφισβ]ήτητον παρέσχ[ε]. | [Ὀπόεντα ἐν θαλάσσῃ ἣ πρὸς Ἀ]ν̣τίκ̣[υράν ἐστι]ν̣, ἣ̣ν̣ [π]ρώτην ἐν τῷ περιορισμῷ τῆς ἱερᾶς χ[ώρας οἱ ἱερομνήμονες ὠ]ν̣ό̣μασ[αν], | [τὸ αὐτὸ εἶναι ἄκρον ὡμολογήθη, ὃ νῦν ὑπὸ μέν τι]νων Ὀπόεντα, ὑπὸ δέ τινων Ὀποῦς π[ροσονομάζεται καὶ τοῖς ἀπὸ Κίρρας] | [εἰς Ἀντίκυραν πλέουσιν ἐντός ἐστι Ναυλόχου, πρ]οκείμενον τῶν χωρίων ἃ καλεῖται Σα[λμοῦσσαι. ἐκ δὲ τούτου τοῦ ἄκρου] | [ἐπ’ ὀρθὸν εἰς ὄρη δύο ἃ ἐν τῇ τῶν ἱερομνημόνων κρίσε]ι κεκλῆσθαι Ἄκρα Κολώφια καὶ ἐκ τούτω[ν γεινώσκεται, ὅτι πετρώδεις τι]-|[νὲς ἐν ἀμφοτέροις τοῖς ὄρεσι λίθοι εἰσὶν ὧν ἐν μὲν τῷ ἑτέρῳ] ἔτι καὶ νῦν ἐπιγραφὴ μένε[ι, διὰ τὴν ἀρχαιότητα πιστωτέα], | [ἣ σημαίνει τοῦτον τὸν λίθον Δελφῶν ὅρον εἶναι, ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ α]ὐ̣τὸ τοῦτο ἐπεγέγραπτ[ο, καίτοι νῦν ἐκκεκολαμμένον ἦν]· | [ὥστε τῷ ἐπαναβάντι   τὰ   δεξιὰ   τῶν Ἀντικυρέων, τὰ δὲ εὐώνυμα τῆς ἱε]ρ̣ᾶς [χ]ώρας τῶν Δ[ελφῶν εἶναι]. —— — c.20 ——— | —Ρ— {—Β—?}
Col. VI
FD III, 4, 296 = SIG 3, 827 G
Ἀουίδιος Νιγρῖ[νος πρεσβ.] Σ̣εβ. ἀντιστράτηγος [Δελφῶν] | ἄρχουσι βο[υλῇ πόλει χαίρει]ν̣. | τῆς ἀντιγραφ[ῆς | ὑπέταξα | τῆς .ο̣—
fr 827.1
σ̣— | γε— | οὔτε | ως τη[———————————— τῆς ὁρο]-|θεσίας —
fr 3344.1
—ισσ̣— | το]ὺς ὅρους ε— | ἐν Ἐ]λ̣ε̣[υ]σῖνι. ἐπιστο[λὴ? | Ἀουιδίου] Νιγρίνου | —μ̣φε̣ι̣ν̣—
 

 
►  Bibliography
 
 
Cyriaci anconitani inscriptiones, seu epigrammata graeca et latina reperta per Illyricum, Roma, [1645] ; Muratori, Novus thesaurus veterum inscriptionum..., II, Milano, 1740, p. 598 ; Inscriptiones seu epigrammata graeca et latina reperta per Illyricum a Cyriaco Anconitano apud Liburniam..., Roma, 1747, p. 28, n. 197 ; Clarke, Travels in Various countries of Europe, Asia and Africa, IV, London, 1816-1824, p. 195 ; Dodwell, A classical and topographical tour through Greece, during the years 1801, 1805 and 1806, II, London, 1818, p. 510 ; Gräffe, Mémoires de l'Académie Impériale des Sciences de St. Pétersbourg, VIII, 1822, pp. 679 ss. ; Boeckh et al., Corpus Inscriptionum Graecarum, I, Berlin, 1828, n. 1711 A-B ; Orelli, Inscriptionum Latinarum amplissima collectio, II, Zürich, 1828, n. 3671 ; Hänel, Corpus legum ab imperatoribus romanis ante Iustinianum latarum..., Leipzig, 1857, pp. 276-277 ; Lehmann, Claudius und Nero und ihre Zeit, Gotha, 1858, pp. 62-63 ; Mommsen, Hermes, 1, 1866, p. 113 ; Wescher, Étude sur le monument bilingue de Delphes, Paris, 1868 ; Le Bas & Waddington, Voyage archéologique en Grèce et en Asie mineure..., III, Paris, 1870, n. 853 A-B ; Mommsen, CIL III (1873), n. 567 = Suppl., n. 7303 ; Schmidt, Hermes, 15, 1880, pp. 275 ss. ; Pomtow, Neue Jahrbücher für class. Philologie, 1894, pp. 669 ss. ; Colin, BCH, 27, 1903, pp. 104-173 ; von Premerstein, Das Attentat der Konsulare auf Hadrian im Jahre 118 n. Chr., Leipzig, 1908, p. 61 ; Dittenberger et al., Sylloge inscriptionum graecarum, 3rd ed., Leipzig, 1915-24, n. 827 ; Stein, Untersuchungen zur Geschichte und Verwaltung Ägyptens unter römischer Herrschaft, Stuttgart, 1915, p. 153 ; Arangio-Ruiz & Olivieri, Inscriptiones Graecae Siciliae et infimae Italiae ad ius pertinentes, Milano, 1925, p. 49 ; Hondius, Supplementum Epigraphicum Graecum, II, Leiden, 1925, n. 265 ; Roussel, BCH, 56, 1932, pp. 11 ss. ; Wenger, Die quellen des Römischen rechts, Wien, 1953, pp. 54 and 384 ; Smallwood, Documents Illustrating The Principates of Nerva Trajan and Hadrian, Cambridge, 1966, n. 446 ; Plassart, Fouilles de Delphes, III, 4, 3, Paris, 1970, n. 290-296 ; Hinrichs, Die Geschichte der gromatischen Institutionen, Wiesbaden, 1974, p. 197 ; Palazzolo, Potere imperiale ed organi giurisdizionali nel II secolo d.C : L'efficacia processuale dei rescritti imperiali da Adriano ai Severi, Milano, 1974, p. 229 ; Aichinger, Arheološki vestnik, 30, 1979, p. 690 ; Thomasson, Laterculi praesidum, I, Göteborg, 1984, pp. 108 and 110 ; Jacques, Epigraphica, 49, 1987, pp. 46 and 57 ; ZSS, 109, 1992, p. 685 ; Moatti, Archives et partage de la terre dans le monde romain, Roma, 1993, pp. 49-50, 103 and 137-138 ; Piso, Fasti provinciae Daciae, I, Bonn, 1993, pp. 19-20 ; Brodersen, Terra cognita : Studien zur römischen Raumerfassung, Hildesheim, 1995, p. 219 ; Zoumbaki, Dialogues d'histoire ancienne, 21, 1995, p. 223 ; Ager, Interstate arbitrations in the Greek world, 337-90 B.C., Berkeley-Los Angeles-London, 1996, p. 238 ; Maganzani, Gli agrimensori nel processo privato romano, Roma, 1997, pp. 60, 218 and 265 ; Eck, Lokale Autonomie und römische Ordnungsmacht in den kaiserzeitlichen Provinzen vom 1. bis 3. Jahrhundert, München, 1999, pp. 131 and 207 ; Billault, Opôra, la belle saison de l'hellénisme : Études de littérature antique offertes au Recteur Jacques Bompaire, Paris, 2001, p. 92 ; Hänger, Die Welt im Kopf : Raumbilder und Strategie im Römischen Kaiserreich, Göttingen, 2001, p. 60 ; Sánchez, L'Amphictionie des Pyles et de Delphes, Stuttgart, 2001, pp. 413 and 455 ; Zoumbaki, Elis und Olympia in der Kaiserzeit : das Leben einer Gesellschaft zwischen Stadt und Heiligtum auf prosopographischer Grundlage, Athens, 2001, p. 175 ; AE 2002, n. 1334 ; Rousset, Le territoire de Delphes et la terre d'Apollon, Athens-Paris, 2002, pp. 99-106, n. 11 ; Arnaud in Gonzalès & Guillaumin, Autour des "Libri coloniarum" : Colonisation et colonies dans le monde romain (Coll. intern., Besançon, 2003), Besançon, 2006, p. 70 ; Rigaudière, De l'estime au cadastre en Europe : Le Moyen Âge (Coll. 2003), Paris, 2006, p. 42 ; AE 2008, n. 1293.
 
 
►  Source : Marble inscription found at Delphi, Greece, before 1645.