|
EPISTULA
AUT MAGISTRATUS AUT LEGATI ROMANI DE PERSEO REGE AD AMPHICTIONES Letter of the Roman legates on Delphian accusations against Perseus ( 171-170 BC ) |
( G. Colin, Fouilles de Delphes, III, 4, 1, Paris, 1930, pp. 108-116, n. 75 ). |
|
..........................................................
| [..........]τ[.............................................] | [..........]οντ[ο...........................
...............] | [......... πρ]οεστακότ[..] νῦ[ν ..........................]
| [.........ς] ὅπως αὐτο[ὶ] οἱ δι[...........................] | [.........θ]ῆτε
τοῖς θεοῖς κα[.............................] | [...] δ[ιοι]κῆτε καθὼς
ἐπιβά[λλει ὑμῖν. —— ἴστε μὲν οὖν πρῶτον] | [Περ]σέα παρὰ τὸ καθῆκον
μ[ετὰ στρατιᾶς ἐλθόντα εἰς ἑορτὴν] | [τῶ]μ Πυθίων· οὐ δίκαιον δὲ σ[αφῶς
ἐκεῖνον ἦν κοινωνεῖν ὑμῖν] | [οὔ]τε [θ]υσιῶν οὔτε ἀγώνων ο[ὔτε πανηγυρίδων
οὐδαμῶς, ἐπεὶ] | ἐπεσπάσατο τοὺς πέραν το[ῦ Ἴστρου βαρβάρους, οἳ ἐπ’
ἀγαθῶι μὲν] | οὐθενί, ἐπὶ καταδουλώσει δὲ [τῆς Ἑλλάδος τὸ πρὶν ἐφωρμήθησαν,
καί], | ἐπιστρατεύσαντες ἐπὶ τὸ ἱερ[ὸν τὸ ἐν Δελφοῖς, διανοούμενοι συλῆ]-|σαι
καὶ ἀνελεῖν αὐτό, ἔτυχον π[αρὰ τοῦ θεοῦ τῆς ἀξίας τιμωρίας]. | παρέβη
δὲ καὶ τὰ γενόμεν[α] τῶ[ι πατρὶ ὅρκια, ἃ αὐτὸς ἀνεκαίνισεν]· | [κ]αὶ
Θρᾶικας μέν, ὄντας ἡμετέ[ρους συμμάχους, ἐκράτησε· Ἀβρού]-|[π]ολιν δέ,
ὃν ἡμεῖς περιελάβομεν [ταῖς πρὸς Φίλιππον συνθήκαις, ἐξέ]-|[β]αλεν ἐκ
τῆς βασιλείας· πρεσβε[υτὰς δὲ παρὰ Θηβαίων ἐσταλμένους] | [ε]ἰς Ῥώμην
περὶ συμμαχίας τῶ[ι ναυαγίας δόλωι ἐκποδὼν ἐποιήσατο]. | [π]λὴν εἰς
τοῦτο ἦλθεν ἀπονοίας [ὥστε, μέγα τι ἡγούμενος παρὰ τοὺς ὅρ]-|[κ]ους
τὸ τὴν ἐλευθερίαν διὰ τῶ[ν ἡμετέρων στρατηγῶν δοθεῖσαν ἀφανί]-|[ζε]ιν
τῶι ὅλον τὸ ἔθνος εἰς ταρα[χὰς καὶ στάσεις ἐμβάλλειν, οὐδὲν εἰ μὴ] |
[φα]ῦλα πράσσων διετέλει, ἀλλά, [πάντα συγχέων, καὶ τὸ πλῆθος θεραπεύων],
| [καὶ] διαφθείρων τοὺς προεστηκό[τας, χρεωκοπίας τε ἀλογίστως ἐπηγγέλλε]-|[το
κ]αὶ νεωτερισμοὺς ἐποίει, καταδ[εικνὺς ἣν σχοίη
ἀπέχθειαν πρὸς τοὺς βελ]-|[τίστ]ους· ἐξ ὧν
συμβέβηκε[ν] τοὺς Πε[ρραιβοὺς καὶ Θεσσαλοὺς δειναῖς ἐμπε]-|[σεῖν
σ]υμφοραῖς, τούς τε βαρβάρους φο[βερωτέρους ἔτι ἐπιστῆναι. καί, μεγά]-|[λου
ἐπιθυ]μῶν πολέμου, ὅπως, ἀβοηθ[ήτους ὑμᾶς καταλαβών, τάχα τὰς ἑλλη]-|[νίδας
πό]λεις καταδουλώσηται
π[άσας, Ἀρθεταύρωι τε τῶι
Ἰλλυρίωι φόνον ἐπε]-|[βούλευσε]ν, Εὐμένεά
τε τὸν βασιλ[έα, φίλον
ἡμῖν καὶ σύμμαχον ὄντα, ἐτόλμη]-|[σεν ἐνεδρεύ]ειν
[κ]αθ’ ὃν καιρόν, ἀπολυόμ[ενος εὐχήν, εἰς Δελφοὺς ἧκεν, οὐ φρον]-|[τίσας
τῆς τοῦ] θεοῦ πᾶσιν τοῖς παραγινομ[ένοις νενομισμένης καθιερώσεως, οὐδὲ]
| [τηρήσας ἣν] σχοίη παρὰ πάντων ἀνθ[ρώπων ἀσφάλειαν τὸ ὑμέτερον ἱερὸν
ἐν τοῖς] | [Ἕλλησιν ὁμοίως] καὶ βαρβάροις ἐκ παντὸ[ς χρόνου .......................]
| [............. ἐσ]τιν ὑμᾶς ἐπὶ πᾶσ[ι .....................................]
| [................]ν κοινωνεῖ [...........................................]
| [............... τῶ]ν ἄλλ[ων .............................................] |
|