EDICTUM PRAEFECTI AEGYPTI TIB. IULII ALEXANDRI
   
Edict of Tiberius Julius Alexander on various matters
 
( July 6, AD 68 )
 
 
( P. F. Girard, Textes de droit romain, 2nd ed., Paris, 1895, pp. 145-147, n. 4 ).
 
 
Latin translation
  
 
      ( 1 ) Julius Demetrius, strategus Oasis Thebaidis edicti mihi transmissi a domino praefecto | Ti. Julio Alexandro exemplar vobis subjeci ut cognito eo beneficiis fruamini. Anno II L. Livii Augusti Sulpicii | Galbae imperatoris, Phaophi I Julia Augusta.
      ( 2 ) Tiberius Julius Alexander dicit : ............ (versus 4-14 om.)
      ( 4 ) Cum quidam praetextu publicorum etiam propter debita aliena sibi cessa in pignerarium quosdam conjecerint et in alias custodias, quas vel ob id ipsum | sublatas novi, ut debitorum exactiones e bonis, non e corporibus fierent, divi Augusti voluntati obtemperans jubeo, ne quis sub publicorum praetextu | aliis debita sibi cedere faciat, quae non ipse ab initio crediderit, neve omnino homines liberos in custodiam qualemcumque includat, nisi maleficum, neve in pignerarium | nisi qui dominicae rationi obnoxii sunt.
      ( 5 ) Ne autem umquam publicorum nomen privatorum contractibus molestiam afferat, neve communem fidem infringant | privilegium exigendi ubi non licet usurpantes, etiam de hoc proscribere necessarium fuit. Saepe enim mihi denuntiatum est, quod quidam hypothecas tollere conati sint legitime | constitutas, nec non debita soluta ab iis qui acceperint per vim reposcere, et emptiones irritas facere emptoribusque res emptas eripere, quippe | qui contraxissent cum iis qui species devehendas a fisco accepissent vel cum strategis vel cum tabellionibus vel cum aliis publicae rationi obnoxiis. Jubeo igitur, si quis posthac | procurator Caesaris aut dispensator suspectum aliquem eorum habeat, qui in publicis negotiis versantur, aut nomen ejus detineri aut proscribi, ne quis cum eo contrahat, | aut partes bonorum ejus pro debitis retineri in publicis tabulariis. Si quis autem alicui cujus neque nomen detentum est neque bona possessa, | crediderit hypotheca legitime accepta, aut quae crediderit antea ab eo receperit, aut ab eo emerit aliquid, neque nomine neque bonis detentis, nihil negotii ei fiet. | Dotes enim, cum alienae sint neque virorum qui eas acceperant, etiam divus Augustus jussit et praefecti a fisco mulieribus reddi, quarum firmum oportet | servari privilegium.
 
 
Greek text  ( Evelyn-White & Oliver, The Temple of Hibis.., II, New York, 1938, n. 4 ).
  
 
Ἰούλιος Δημήτριος, στρατηγὸς Ὀάσεως Θ[ηβ̣α̣ΐ̣]δος v τοῦ πεμφθέντος μοι διατάγματος ὑπὸ τοῦ κυρίου ἡγεμόνος vv | Τιβερίου Ἰουλίου Ἀλεξάνδρου τὸ ἀντίγραφον ὑμεῖν ὑπέταξα, ἵν’ εἰδότες ἀπολαύητε τῶν εὐεργε<σ>ιῶ<ν>. (ἔτους) βʹ Λουκίου Λιβίου <Σ>εβαστοῦ <Σ>ουλπικίου | Γάλβα Αὐτοκράτορος Φαῶφι αʹ Ἰουλίᾳ Σεβαστῆι. vvv Τιβέριος Ἰούλιος Ἀλέξανδρος λέγει vv πᾶσαν πρόνοιαν ποιούμενος τοῦ διαμένειν τῶι προσήκον̣τι κα-|ταστήματι τὴν πόλιν ἀπολαύουσαν τῶν εὐεργεσιῶν ἃς ἔχει παρὰ τῶν Σεβαστῶν καὶ τοῦ τὴν Αἴγυπτον ἐν εὐσταθείᾳ διάγουσαν εὐθύμως ὑπηρετεῖν τῆι τε εὐθηνίᾳ καὶ τῆι μεγίσ-|5|τηι <τ>ῶ[ν̣] νῦν καιρῶν εὐδαιμονίᾳ, μὴι βαρυνομένην καιναῖς καὶ ἀδίκοις εἰσπράξεσι, σχεδὸν δὲ ἐξ οὗ τῆς πόλεως ἐπέβην καταβοώμενος ὑπὸ τῶν ἐντυγχανόντων καὶ κατ’ ὀλίγους καὶ κα-|τὰ πλήθηι τῶν τε ἐνθάδε εὐσχημονεστάτων καὶ τῶν γεωργούντων τὴν χώραν μεμφομένων τὰς ἔγγιστα γενομένας ἐπηρείας, οὐ διέλιπον μὲν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ δύναμιν τὰ ἐπείγον-|τα ἐπανορθούμενος· v ἵνα <δ>ὲ εὐθυμότεροι πάντα ἐλπίζητε παρὰ τοῦ ἐπιλάμψαντος ἡμεῖν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦ παντὸς ἀνθρώπων γένους εὐεργέτου Σεβαστοῦ Αὐτοκράτορος Γάλβα τά τε πρὸ<ς> σωτηρίαν | [κ̣]αὶ τὰ πρὸς ἀπόλαυσιν, καὶ γινώσκητε ὅτι ἐφρόντισα τῶν πρὸς τὴν ὑμετέραν βοήθειαν ἀνηκόντων, προέγραψα ἀναγκαίως περὶ ἑκάστου τῶν ἐπιζητουμένων, ὅσα ἔξεστί μοι κρεί-|νειν καὶ ποιεῖν, τὰ δὲ μείζονα καὶ δεόμενα τῆς τοῦ Αὐτοκράτορο<ς> δυνάμεως καὶ μεγαλειότητος αὐτῶι δηλώσωι μετὰ πάσης ἀληθείας, τῶν θεῶν ταμιευσαμένων εἰς τοῦτον τὸν |10| ἱερώτατον καιρὸν τὴν τῆς οἰκουμένης ἀσφάλειαν. ἔγνων γὰρ πρὸ παντὸς εὐλογωτάτην οὖσαν τὴν ἔντευξιν ὑμῶν ὑπὲρ τοῦ μὴι ἄκοντας ἀνθρώπους εἰς τελωνείας ἢι ἄλ-|[λ̣]ας μισθώσεις οὐσιακὰς παρὰ τὸ κοινὸν [ἔ̣]θος τῶν ἐπαρχειῶν πρὸς βίαν ἄγεσθαι, καὶ ὅτι οὐκ ὀλ[ί̣γ̣]ο̣ν̣ ἔ̣βλα̣ψε τὰ πράγ̣μ̣ατα τὸ πολλοὺ̣ς ἀπείρους ὄντα<ς> τῆς τοιαύ̣-|της πραγματείας ἀχθῆναι μετ’ ἀνάγκης ἐπιβληθ<έ>ντων αὐτοῖς τῶν τελῶν. διόπερ καὶ αὐτὸς οὔτε ἤ̣γαγόν τινα εἰς τελωνείαν ἢι μίσθωσιν οὔτε ἄξωι, <ε>ἰ̣δὼς τοῦτο | συμφέρειν καὶ ταῖς κυριακαῖς ψήφοις τὸ μετ̣ὰ προθυμίας ἑκόντας πραγματεύεσθαι τοὺς <δ>υνατούς. v πέπεισμαι δὲ ὅτι οὐδ’ εἰς τὸ μέλλον ἄκοντάς τις ἄξει τελώνας | ἢι μισθωτάς, ἀλλὰ διαμισθώσει τοῖς βουλομένοις ἑκουσίως προ<σ>έρχεσθαι, μᾶλλον τὴν τῶν προτέρων ἐπάρχων αἰώνιον συνήθειαν φυλάσσων ἢι τὴν πρόσκαιρόν τινος ἀδικίαν |15| μειμησάμενος· v ἐπειδὴι ἔνιοι προφάσει τῶν δημοσίων καὶ ἀλλότρια δάνεια παραχωρούμενοι εἴς τε τὸ πρακτόρειόν τινας παρέδοσαν καὶ εἰς ἄλλας φυλακάς, ἃς καὶ δι’ αὐτὸ τοῦτο | ἔγνων ἀναιρεθείσας, ἵνα αἱ πράξεις τῶν δανείων ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ὦσι καὶ μὴι ἐκ τῶν <σ>ωμάτων, ἑπόμενος τῆι τοῦ θεοῦ Σεβα<σ>τοῦ βουλήσει, v κελεύωι μηδένα τῆι τῶν <δ>ημοσίων προφά-|σει παραχωρεῖσθαι παρ’ ἄλλων <δ>άνεια ἃ μὴι αὐτὸς ἐξ ἀρχῆς ἐδάνεισεν μηιδ’ ὅλως κατακλείε<σ>θαί τινα<ς> ἐλευθέρους εἰς φυλακὴν ἡντινοῦν, εἰ μὴι κακοῦργον, μη<δ>’ εἰς τὸ πρακ-|τόρειον, ἔξωι <τ>ῶν ὀφειλόντων εἰς τὸν κυρι<α>κὸν λόγον. ἵνα <δ>ὲ μηι<δ>αμόθεν βαρύνηι τὰ<ς> πρὸ<ς> ἀλλήλου<ς> <σ>υναλλαγὰς τὸ τῶν δημοσίων ὄνομα μη<δ>ὲ συνέχωσι τὴν κοινὴν πίστιν | οἱ τῆι πρωτοπραξίᾳ πρὸς ἃ μὴ δεῖ καταχρώμενοι, καὶ περὶ ταύτης ἀναγκαίως προέγραψα· ἐδη<λ>ώθηι γάρ μοι πολλάκις ὅτι ἤδηι τινὲς καὶ ὑποθήκας ἐπείρασαν ἀφελέσθαι νομίμως |20| <γ>εγονυίας καὶ ἀποδεδομένα δάνεια παρὰ τῶν ἀπολαβόντων ἀναπράσσειν πρὸς βίαν καὶ ἀγορασμοὺς ἀνα<δ>άστους ποιεῖν ἀποσπῶντες τὰ κτήματα τῶν ὠνησαμένων ὡς | συμβεβληκότων τισὶν ἀναβολικὰ εἰληφόσ[ι] ἐκ τοῦ φίσκου ἢι στρατηγοῖς ἢι πραγματικοῖς ἢι ἄλλοις τῶν προσοφειλ̣ηκότων τῶι δημοσίωι λόγωι· v κελεύωι οὗν, ὅστις{ς} ἂν ἐνθά<δ>ε | ἐπίτροπος τοῦ κυρίου ἢι οἰκονόμος ὕποπτόν τινα ἔχηι τῶν ἐν τοῖς δημοσίοις πράγμασιν ὄντων, κατέχεσθαι αὐτοῦ τὸ ὄνο[μ̣]α ἢι προγράφειν, ἵν[α μηδ]<ε>ὶς τῶι τοιούτωι συνβάλληι, v | ἢι μέρηι τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ κατέχειν ἐν τοῖς δημοσίοις γραμματοφυλακίοις πρὸς ὀφείλημα. ἐὰν δέ τις μήιτε ὀνόματος κατεσχημένου̣ μ̣ήτε τῶν ὑπαρχόντων κρατου-|μένων δανίσηι νομίμως λαβὼν ὑποθήκην, ἢι φθάσηι ἃ ἐδάνισεν κομίσασθαι ἢι καὶ ὠνήσηταί τι, μὴι κατεχομένου τοῦ ὀνόματος μηδὲ τοῦ ὑπάρχοντος, οὐδὲν πρᾶγμα ἕξει. vvv |25| τὰς μὲν γὰρ προῖκας ἀλλοτρίας οὔσας καὶ οὐ τῶν εἰληφότων ἀνδρῶν καὶ ὁ θεὸς Σεβαστὸς ἐκέλευσεν καὶ οἱ ἔπαρχοι ἐκ τοῦ φίσκου ταῖς γυναιξὶ ἀποδίδοσθαι, ὧν βεβαίαν δεῖ v | τὴν πρωτοπραξίαν φυλάσσειν· v ἐνετεύχθην δὲ καὶ περὶ τῶν ἀτελειῶν καὶ κουφοτελειῶν, ἐν αἷς ἐστιν καὶ τὰ προσοδικά, ἀξιούντων αὐτὰς φυλαχθῆναι, ὡς ὁ θεὸς Κλαύδιος vv | ἔγραψεν Ποστόμωι ἀπολύων, καὶ λεγόντων ὕστερον κατακεκρίσθαι τὰ ὑπὸ ἰδιωτῶν πραχθέντα ἐν τῶι μέσωι χρόνωι μετὰ τὸ Φλάκκον κ<α>τ<α>κρεῖναι καὶ πρὸ τοῦ τὸν θεὸν vv | Κλαύδιον ἀπολῦσαι· v ἐπεὶ οὖν καὶ Βάλβιλλος καὶ Οὐηστεῖνος ταῦτα ἀπέλυσαν, ἀμφοτέρων τῶν ἐπάρχων ἐπικρίματα φυλάσσωι, καὶ ἐκείνων κατηκολουθηκότων τῆι v | τοῦ θεοῦ Κλαυδίου χάριτι, ὥστε ἀπολελύσθαι τὰ μηδέπωι ἐξ αὐτῶν εἰσπραχθέντα, δηλονότι εἰς τὸ λοιπὸν τηρουμένης αὐτοῖς τῆς ἀτελείας καὶ κουφοτελείας. ὑπὲρ <δ>ὲ v |30| τῶν ἐκ τοῦ Καίσαρος λόγου πρα{χ}θέντων {πραθέντων} ἐν τῶι μέσωι χρόνωι, περὶ ὧν ἐκφόρια κατεκρίθηι, ὡς Οὐηστεῖνος ἐκέλευσεν [τ̣]ὰ καθήκοντα τελεῖσθαι καὶ αὐ-|τὸς ἵστημι, ἀπολελυκὼς τὰ μηδέπωι εἰσπραχθέντα καὶ πρὸς τὸ μέλλον μένειν αὐτὰ ἐπὶ τοῖς κ̣αθήκουσι· ἄδικον γάρ [ἐ]στιν τοὺς ὠνησαμένους κτή-|ματα καὶ τιμὰς αὐτῶν ἀποδόντας ὡς δημοσίους γ<ε>ωργοὺς ἐκφόρια ἀπαιτεῖσθαι τῶν ἰδίων ἐδαφῶν. ἀκόλουθον δέ ἐ[σ̣]τιν ταῖς τῶν Σεβαστῶν v | χάρισι καὶ τὸ τοὺς ἐνγενεῖς Ἀλεξανδρεῖς καὶ ἐν τῆι [χώ̣]ρ̣ᾳ̣ διὰ φιλεργίαν κ̣α̣τ̣ο̣ι̣κ̣ο̣ῦ̣ν̣τ̣α̣ς̣ ε̣ἰ̣ς̣ μ̣η̣δ̣ε̣μ̣ί̣α̣[ν̣ ἄ̣γ̣]ε̣σ̣[θα̣ι̣ χ̣ωρ̣ι̣κ̣ὴν λ̣]ε̣ι̣τ̣ο̣υ̣ρ̣[γ̣ίαν̣]· | πολλάκις μὲν ἐπεζητήσατε, καὐτὸς δὲ φυλάσσωι, ὥστε μηδένα τῶν ἐνγενῶν Ἀλεξανδρέων εἰς λειτουργίας χωρικὰς ἄγεσθαι. v μελήσει δέ |35| μοι καὶ τὰς στρατηγίας μετὰ διαλογισμὸν πρὸς τριετίαν ἐνχιρίζειν τοῖς κατασταθησομένοις. v καθόλου <δ>ὲ κελεύωι, ὁσάκις ἔπαρχος ἐπ’ αὐτὸν ἀχθέντα ἔφθα-|σεν κρείνας ἀπολῦσαι, μηκέτι εἰς διαλογισμὸν ἄγεσθαι. ἐὰν δὲ καὶ δύο ἔπαρχοι τὸ αὐτὸ πεφρονηκότες ὦσι, καὶ κολαστέος ἐσ̣τὶν ὁ ἐγλογιστὴς ὁ τὰ αὐτὰ εἰς διαλογισμὸν | ἄγων, κ̣[α]ὶ μηδὲν ἄλλο ποιῶν πλὴν ἀργυρισμοῦ πρόφασιν καταλείπων ἑαυτῶι καὶ τοῖς ἄλλοις πραγματικοῖς. πολλο[ὶ] <γ>οῦν ἠξίωσαν ἐκστῆναι μᾶλλον τῶν ἰδίων κτημάτων ὡς v | πλεῖον τῆς τιμῆς αὐτῶν ἀνηλωκότες διὰ τὸ καθ’ ἕκαστον διαλογισμὸν τὰ αὐτὰ πράγματα εἰς κρίσιν ἄγεσθαι. τὸ δ’ αὐτὸ καὶ περὶ τῶν ἐν ἰδίωι λό<γ>ωι πραγμάτων ἀγομένων ἵστημι, ὥσ-|τε εἴ τι κριθὲν ἀπελύθηι ἢι ἀπολυθήσεται ὑπὸ τοῦ πρὸς τῶι ἰδίωι λόγωι τεταγμένου, μηκέτι ἐξεῖναι τούτωι εἰσαγγέλλειν κατηγόρωι μη<δ>ὲ εἰς κρίσιν ἄγεσθαι, ἢι ὁ τοῦτο ποιήσας ἀπαραιτή-|40|τως ζημιωθήσεται. οὐδὲν γὰρ ἔσται πέρας τῶν συκοφαντημάτων, ἐὰν τὰ ἀπολελυμένα ἄγηται ἕως τις αὐτὰ κατακρείνηι. ἤδηι δὲ τῆς πόλεως σχεδὸν ἀοικήτου γενομένης διὰ τὸ | πλῆθος τῶν συκοφαντῶν καὶ πάσης οἰκίας συνταρασσομένης v ἀν<α>γκαίως κελεύωι, ἐὰν μέν τις τῶν ἐν ἰδίωι <λ>όγωι κατηγόρων ὡς ἑτέρωι συνηγορῶν εἰσάγηι ὑπόθεσιν, παρίστασθαι ὑπ’ | αὐτοῦ τὸν προσαγγεί<λ>αντα, ἵνα μηδὲ ἐκεῖνος ἀκίνδυνος ἦι. ἐὰν <δ>ὲ ἰ<δ>ίωι ὀνόματι κατενεγκὼν τρεῖς ὑποθέσεις μὴι ἀποδείξηι, μηκέτι ἐξεῖναι αὐτῶι κατηγορεῖν, ἀλλὰ τὸ ἥμισυ αὐτοῦ | τῆς οὐσίας ἀναλαμβάνεσθαι. ἀδικώτατον [γ̣ά̣]ρ ἐστιν πολλοῖς ἐπάγοντα κινδύνους ὑπὲρ οὐσιῶν καὶ τῆς ἐπ[ιτ̣]ιμίας αὐτὸν διὰ παντὸς ἀνεύθυνον εἶναι. v καὶ καθόλου δὲ | [κ]ε̣λ̣ε̣ύ̣σ̣ομαι τὸν γνώμονα τοῦ̣ ἰ̣[δ]ί̣ου λ̣ό̣γ̣ο̣υ̣ [κεῖσθ]αι, τὰ καινοποιηθέ̣ν̣τα παρὰ τὰς   τῶν   Σεβαστῶν   χάριτας   ἐ[π̣α̣]νο[ρ̣θ̣]ω̣σάμεν̣ο̣ς̣.   προγράψω[ι   δὲ   φ̣ανερῶς   ὅπως  τοὺς  ἤδηι ἐξ]-|45|ελε<γ>χθέντα[ς̣] συκοφάντας ὡς ἔδει ἐτιμωρησάμην. οὐκ ἀγνοῶι δ’ ὅτι πολλὴν πρόνοιαν ποιεῖσθε καὶ τοῦ τὴν Αἴγυπτον ἐν̣ εὐσταθείᾳ [δ̣]ι̣α̣μ̣[ένειν̣], ἐξ ἧς̣ [μεγάλως βαρύνεσθε· ἃς μὲν οὖν] | χορηγίας ἔχετε, ὅσα οἷόν τε ἦν ἐπηνωρθωσάμην. ἐνέτυχον γάρ μοι πολλάκις οἱ καθ’ ὅλην τὴν χώραν <γ>εωργοῦντες καὶ ἐδή<λ>ωσαν ὅτι πο<λλ>ὰ καιν̣[ῶ̣]ς̣ κατεκρίθησα[ν, οὐ διὰ κακουργήματα] | [ἀλλ̣ὰ̣] δι̣ὰ τελέσματα σιτικὰ καὶ ἀργυρικά, καὶ οὐκ ἐξὸν τοῖς βουλομένοις εὐχερῶς καθολικόν τι καινίζειν. ταῦτα δὲ καὶ τὰ τοιαῦτα κατακρίματ[α ο]ὐκ ἐπὶ τὴν Θηβαΐδα μόνη[ν̣ εὗρον ἐκτεινόμενα] | [οὐ]δὲ ἐπὶ τοὺς πόρρωι νομοὺς τῆς κάτωι χώρας, ἀλ<λ>ὰ καὶ τὰ προάστια τῆς πό<λ>εως ἔφθασεν τήν τε Ἀλεξανδρέων καλουμένην χ̣ώ̣ραν καὶ τὸν Μαρεώτην [λαβεῖν. διὸ κελεύωι] | [το]ῖς κατὰ̣ νομὸν στρατηγοῖς ἵνα εἴ τινα καινῶς τῆι ἔγγιστα πενταετίᾳ τὰ μὴι πρότερον τελούμενα καθολικῶς ἢι πληθικῶς νομῶν ἢι τοπα[ρχιῶν γεωργοῖς] |50| [κατ̣]εκρίθηι, ταῦτα εἰς τὴν προτέραν τάξιν ἀποκαταστήσωσιν, παρέντες αὐτῶν τὴν ἀπαίτησιν, ἃ καὶ ἐπὶ τὸν διαλογισμὸν ἀχθέντα ἐκ τῶν [ἀ̣γορῶν ἀπο]-|[λύωι]· ἐ̣κ̣ώ̣λ̣[υ]σα δ̣’ ἔτι καὶ πρότερον καὶ τὴν ἄμετρον ἐξουσίαν τῶν ἐ<γλ>ογιστῶν διὰ τὸ πάντας αὐτῶν καταβοᾶν ἐπὶ τῶι παραγράφειν αὐτοὺς πλεῖστα ἐκ τ[ῆ̣ς ὁ]-|[μοιώσεως̣] ἐξ οὗ συνέβαινεν αὐτοὺς μὲν ἀργυρίζεσθαι, τὴν δὲ Αἴγυπτον ἀνάστατον γείνεσθαι. καὶ νῦν τοῖς αὐτοῖς παραγγέλλωι μηδὲν ἐξ ὁμοιώμα[τος] | [παρα̣]γράφειν ἀλλὰ [μ̣]ηι[δ̣’] ἄλλο τι τῶι καθόλου χωρὶς τοῦ κρεῖναι τὸν ἔπαρχον· v κελεύωι δὲ καὶ τοῖς στρατηγοῖς μηδὲν παρὰ ἐγλογιστῶν μεταλαμβάνειν χωρὶς ὑ[π̣ο]-|[θήκ]ης ἐπάρχου. καὶ οἱ ἄλλοι δὲ πραγματικοί, ἐάν τι εὑρεθῶσι ψευ<δ>ὲς ἢι παρὰ τ[ὸ] δέον παραγεγραφότες, καὶ τοῖς ἰδιώταις ἀποδώσουσιν ὅ<σ>ον ἀπῃτήθησαν καὶ τὸ <ἴ>σ[ο̣ν] |55| [ἀποτί̣σ̣]ο̣υ̣σ̣ι̣ [ε̣]ἰς τὸ δημόσιον. v τῆς δ’ αὐτῆς κακοτεχνίας ἐστὶν καὶ ἡι λεγομένηι κατὰ σύνοψιν ἀπαίτησι[ς], ο̣ὐ πρὸς τὴν οὖσαν ἀνάβα[σι]ν̣ [v] | [Νίλου, ἀ]λ̣λ̣ὰ πρὸς σύνκρισιν ἀρχαι<ο>τέρων τινῶν ἀναβάσε[ω̣ν, καίτοι] τῆς ἀληθείας αὐτῆς οὐδὲν δοκεῖ δικαιότερον εἶναι· θαρ-|[σεῖν δὲ βούλ]ο̣μ̣α̣ι καὶ προθύμως γεωργεῖν τοὺς ἀνθρώπου[ς̣, εἰδότα]ς ὅτι πρὸς τὸ ἀληθὲς τῆς οὔσης ἀναβάσεως καὶ τῆς βεβρ̣ε̣γ̣μ̣[έ]-|[νης γῆς, κα]ὶ̣ ο̣ὐ πρὸς σ[υ̣]κοφαντίαν τῶν κατὰ σύνοψιν παραγραφ[ο̣μ̣έ]νων ἡι ἀπαίτησις ἔσται. ἐὰν δέ τις ἐξελεγχθῆι ψευσάμ̣[ενος αὐτήν], | [τὸ κάθ]ε̣κ̣τον τριπλάσι[ο]ν ἀποδώσει. v ὅσοι μὲν γὰρ ἐφοβήθησαν ἀ[κ]ο̣ύσαντες περὶ ἀναμετρήσεως τῆς ἐν τῆι Ἀ[λε]ξανδρέω[ν̣ χώρᾳ καὶ] |60| [τῶι νομ̣ῷ̣] Μενελαΐτηι ἀρχαίας γῆς, [ε]ἰς ἣν οὐδέποτε σχοινίον κα[τ]ηνέχθηι, μὴι μάτην εὐλ[α̣β̣]είσθωσαν· οὔτε [γὰρ ἐ̣]τολμήσε [π̣οτέ τις ποι]-|[ήσασθα̣]ι τὴν ἀνα[μ]έτρησιν οὔτε [π̣ο̣]ιήσεται.  μένειν  γὰρ  ὀφεί[λ̣]ει  τ̣[ὸ]  ἐξ  αἰῶνος  αὐτῆς δίκ[α̣ιον. τ̣ὸ̣] δ’ αὐτὸ ἵστημι [καὶ π]ερὶ τῶν το[ύτοις προστε]-|[θέν̣τ̣]ων προσγενημάτων, ὥστε [μη]δὲν ἐπ’ αὐτῶν κ̣αινίζεσθαι. περὶ δὲ τῶν ἀρχαιοτ<έ>[ρ̣ων] ἐ̣κ̣[θ̣]έσεων, <ἐ>νκει[μένω]ν ὑμ[ῶ̣]ν, αἷς [τ̣ι̣νες ὥστε] | [ἐκπράσ]σ̣ε̣ι̣ν ἢ ὁ̣ρ̣ί̣σαι πολλάκις   ο[ὐδὲν]   πλέ[ο]ν   περιε[ποί]ησαν   πλὴν   ἀργυρισμοῦ   τῶν πραγμ[ατικ]ῶν καὶ τῆς τῶ[ν ἀνθρώ]π̣ω̣ν ἐπιτ̣[ρί̣ψ̣εως, Καί]-|[σαρι Σ]ε̣[β̣α]στῶ̣[ι] Α̣[ὐ]τοκράτορι γράψ[ωι μ̣]ετὰ τῶν ἄλλω[ν ὅ̣]σα αὐτῶι δήλωι τῶι μόνωι δυναμ[ένω̣]ι τὰ τοιαῦτα ὁλ[οσχερ]ῶς [ἐ̣]κκόπ̣τ[ε̣ιν, οὗ εἰσι] |65| [αἴτι]α̣ι τῆς πάντων ἡ[μ̣]ῶν σωτηρίας ἡι δι̣[η]ν̣εκὴς [εὐ]ε̣ργεσία καὶ πρόνοια. vvvv ἔ̣[το]υ̣ς v πρώτο[υ̣ Λουκ]ί̣ο̣υ̣ Λειβίο[υ vvv] | [Γάλ]βα Καί[σ]αρος Σεβαστοῦ Αὐτο̣κράτορος, Ἐ̣[π]ε̣ῖφ[ι̣] ιβʹ. {vac.}
 

 
►  Bibliography 
 
 
Cailliaud, Voyage à l'Oasis de Thèbes et dans les déserts situés à l'Orient et à l'Occident de la Thébaïde..., Paris, 1821, pp. 115 ss. ; Hyde, CJ, 23, 1821, pp. 156 ss. ; Letronne, JS, 1822, pp. 674 ss. ; Young in Edmondstone, Journey to Two of the Oases of Upper Egypt, London, 1822, pp. 75 ss., 85 ss. and 106 ss. ; Anonymous, CJ, 33, 1826, pp. 53 ss. ; Cailliaud, Voyage à Méroé, au Fleuve Blanc, au delà de Fâzoql dans le midi du royaume de Sennâr, à Syouah et dans cinq autres oasis..., III, Paris, 1826, pp. 394 ss. ; Rudorff, RhMus, 2, 1828, pp. 146 ss. ; Hoskins, Visit to the Great Oasis of the Libyan Desert, London, 1837, pp. 301 ss. ; Kennedy Bailie, Fasciculus inscriptionum, Graecarum potissimum, ex Galatia, Lycia, Syria et Aegypto III, Dublin, 1849, pp. 322 ss. ; Franz in Corpus Inscriptionum Graecarum, Berlin, 1853, n. 4957 ; Hänel, Corpus legum ab imperatoribus Romanis ante Iustinianum latarum..., Leipzig, 1857, pp. 268 ss. ; Denisse, RHD, 1893, pp. 21 ss. ; Girard, Textes de droit romain, 2nd ed., Paris, 1895, pp. 145-147, n. 4 ; Wilcken, Griechische Ostraka aus Aegypten und Nubien, I, Leipzig-Berlin, 1899, pp. 499 ss. ; von Bissing, BIE, 2, 1901, pp. 7 ss. ; Dittenberger, Orientis Graeci Inscriptiones Selectae, Leipzig, 1905, n. 669 ; Bruns, Fontes iuris Romani antiqui, I, Tübingen, 1909, pp. 243-245, n. 72 ; Cagnat, Inscriptiones graecae ad res romanas pertinentes, I, Paris, 1911, n. 1263 ; Mitteis, Grundzüge und Chrestomathie der Papyruskunde, Leipzig-Berlin, 1912, Chrest., n. 102 ; Wilcken, ZSS, 42, 1921, pp. 124 ss. ; Woess, ZSS, 43, 1922, p. 192 ; Vogt, Die alexandrinischen Münzen : Grundlegung einer alexandrinischen Kaisergeschichte, Stuttgart, 1924 ; Abbott & Johnson, Municipal Administration in the Roman Empire, Princeton, 1926, pp. 510-513, n. 165 ; Lepape, BSAA, 1934, pp. 331 ss. ; Reinmuth, TAPhA, 65, 1934, pp. 248 ss. ; Johnson in Frank, An Economic Survey of Ancient Rome, II, Baltimore, 1936, n. 440 ; Girard, Textes de droit romain, 6th ed., Paris, 1937, pp. 174 ss. ; Bell, JRS, 28, 1938, pp. 1 ss. ; Evelyn-White & Oliver, The Temple of Hibis in El Khārgeh Oasis, II, New York, 1938, n. 4 ; Reinmuth, Aegyptus, 18, 1938, pp. 3 ss. ; Riccobono, FIRA I, Firenze, 1941, p. 318-321, n. 58 ; Schubart, APF, 14, 1941, pp. 36 ss. ; Müller, Das Edikt des Tiberius Julius Alexander, Diss., Leipzig, 1950 ; Turner, JRS, 44, 1954, pp. 54 ss. ; Bilabel & Kiessling, Sammelbuch griechischer Urkunden aus Ägypten, V, Wiesbaden, 1955, n. 844 ; Lewis & Reinhold, Roman Civilization : Selected Readings, Edited with an Introduction and Notes, II, New York, 1955, pp. 375 ss. ; Raos, Epigraphica, 20, 1958, pp. 46 ss. / 22, 1960, pp. 37 ss. ; McCrum & Woodhead, Select Documents of the Principates of the Flavian Emperors Including the Year of Revolution, AD 68-96, Cambridge, 1961, n. 328 ; Chalon, L'Édit de Tiberius Julius Alexander : étude historique et exégétique, Olten-Lausanne, 1964 ; El Abbadi, BIFAO, 65, 1967, pp. 215-225 ; Girard & Senn, Les lois des Romains, Napoli, 1977, pp. 369-376, n. 7 ; Radan in Malkin & Hohlfelder, Mediterranean cities : Historical perspectives, London, 1988, p. 80 ; Brunt, Roman imperial themes, Oxford, 1990, p. 31 ; Levick, The Government of the Roman Empire : A Sourcebook, London-New York, 2002, p. 188 ; Rajak, The Jewish dialogue with Greece and Rome : Studies in cultural and social interaction, Leiden, 2002, p. 91 ; Adams in Swain & Edwards, Approaching late antiquity : The transformation from early to late empire, Oxford, 2006, pp. 93-94 ; Kraft, Exploring the scripturesque : Jewish texts and their Christian contexts, Leiden, 2009, p. 246.

 
►  Source : Inscription discovered by F. Cailliaud in El Khārgeh Oasis, Egypt, in 1818.
 

Traduction française