| ~ NOV. LVII ~ |
| UT
CLERICI QUI RECEDUNT ALIIS PRO EIS SUBROGATIS PRAEBERE SUBROGATIS EMOLUMENTA,
RECEDENTES AUTEM REMEARE VOLENTES NON SUSCIPI. ET UT SI QUIS AEDIFICANS
ECCLESIAM AUT ALITER IN EADEM SERVIENTIBUS MINISTRANS EMOLUMENTA VOLUERIT
ALIQUOS CLERICOS INSTITUERE, NON FORTUITE EOS SED PROBATIONE SANCTISSIMI
PATRIARCHAE SUSCIPIAT. |
| ( AD 537 ) |
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ). ~ Text submitted by Dr. Ingo Maier ~ |
| Imp. Iustinianus Aug. Menae archiepiscopo Constantinopoleos. |
<Praefatio>
Plurimi saepe clerici quibusdam oratoriis observantes domibus aut etiam
forte ab aliquibus prius instituti ministrantur eis [ab aliquibus] sollemnes
expensae, deinde separant semet ipsos divinis omnino sacramentis propter
quas ipsi noverunt causas, aut pro qualibet occasione recedant omnino
a sanctissima in qua constituti sunt ecclesia. |
| CAPUT I. |
Sancimus
igitur, non hoc fieri prohibitionem sacro ministerio, sed alios subrogari
a deo amantissimis episcopis sub quibus ipsae constitutae sunt ecclesiae,
et eos haec accipere. Non enim volumus aliquibus dari lucrari quae iam
[eis] per ipsos aut propter ipsos expendebantur sanctissimis ecclesiis
(quoniam nolumus per quamlibet occasionem lucrum aliquos facere ex aliorum
fraudatione), sed quae ab initio ministrabantur semper dari, et non
sacrum ex hoc ministerium corrumpi: non existente licentia, postquam
statuti fuerint aliqui pro prioribus clericis aut a sanctissimo patriarcha
aut a provincialibus episcopis, rursus recedentes denuo remeare velle
et expellere subrogatos, et cogi duplicia ministrare eos qui faciunt
talem expensam, dare et subrogatis et denuo remeare volentibus, sed
illos quidem revertentes non suscipi qui vero post discessum priorum
statuti sunt, eis dari emolumenta; nullo lucro hinc ministrantibus accessuro,
talia lucrari nitentibus ex sua substantia omnino praebentibus his qui
ab eis statuti sunt emolumenta et omnes expensas, heredibusque eorum
et successoribus, scientibus quia, si etiam post haec fraudaverint,
certa possessio deputabitur ex eorum substantia sacris nostris privatis,
ut hinc ministratio eis fiat. |
| CAPUT II. |
Illud
quoque ad honorem et cultum sedis tuae decernimus, ut si quis aedificans
ecclesiam aut etiam aliter expendens in ea ministrantibus alimenta voluerit
aliquos clericos statuere, non esse ei fiduciam ullam quos vult per
potestatem deducere tuae reverentiae ad ordinandos eos ..... examinari
a tua sanctitate, sententiaque tua et qui pontificalem sedem rexerit
semper hos suscipere ordinationem, qui et tuae beatitudini et qui postea
opportuni videbuntur existere et dei ministerio digni: ut non profanentur
sancta dei (hoc videlicet quod sacris sancitur eloquiis), sed intacta
haec et ineffabilia tremendaque constituta sancte et deo amabiliter
et venerande tractari. |
<Epilogus> Quae
igitur placuerunt nobis et per hanc sacram declarata sunt legem, beatitudinem
tuam servare perpetue sancimus, cognoscentes quia non minus nobis cura
est sanctarum ecclesiarum utilitatum quam ipsius animae. Dat.III. nonas Novembres CP.imp.dn. Iustiniani pp. Aug. anno XI., post cons. Belisarii v. c. anno secundo. |
| |