~  NOV. CLXVI  ~
  
DE STERILIUM ADIECTIONE.
 
( AD ? )
 

    
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ).
 
~   
Translated from the Greek   ~

 
 

 
Flavius Theodorus Petrus Demosthenes. magnificentissimus praefectus sacrorum praetoriorum et expraefecto regiae urbis et ex consule, Flavius Faustus et Flavius Stephanus Flavio Ortalino
clarissimo consulari Lydiae.
     Praefatio. Cum oporteat legibus et praeceptis nostrarum sedium bene ordinata, si quando necesse sit, subditis manifestiora reddere, ne ulla eis nascatur quaestio cum de aliis tum de sterilium adiectionibus, quoniam alii censent eis, qui ex eadem substantia fertilia possederint, propioribus et contiguis eas adiciendas esse, alii vero ad superiores et antiquiores conservas possessiones redeundum esse urgent, alii denique ad cunctos simul, qui ante possederint, sine discrimine veniunt : ipsis nos rebus mon ad rectam et iustam eius rei decisionem pervenire voluimus, clara haec ac distincta subditis reddentes.
     I. Si quis igitur quando ex causa legibus cognita alienaverit agrum vel praedium vel terras vel complexum possessionum totum, et postea moriens substantiam suam ad extrancos vel liberos transmiserit, illique pari modo ex substantia, in quam successerunt, praedia vel terras vel agrum vel complexum possessionum aliquem alienaverint, et id, quod a successoribus alienatum est, ad sterilitatem delapsum sit ut sterilium adiectioni locus sit, neque simul omnibus qui ante possederunt, neque contra ordinem successionis onus sterilitatis conservorum praediorum imponi iubemus, sed prius eum qui id, quod nunc ad sterilitatem redactum est, ab illius liberis aut extraneis successoribus acquisiverat, et immobilem eius substantiam adiectionem suscipere ; si vero is inops appareat et quae ei est possessio, onus ad eos transferri, qui illud ad eum transmiserant ; sin autem ne horum quidem possessiones ad inlationem contributionis valeant, tunc eam ad primum dominum, qui illud initio ad liberos aut extraneos transmiserat, et immobilem possessionem, si hoc sustineat eius substantia, redire, et sic denique ex omnium inopia ad eum, qui a primo domino praedium vel agrum vel terras initio emit aut quavis legitima ratione accepit. Idem vero dicendum erit, etiamsi multae intercedant successiones. Quamdiu enim propinquior locuples est, ei qui anterioribus temporibus possessiones habuerunt vel illorum bona nulla molestia affici debent. Et haec quidem ita sint disposita. Adiectiones autem sterilium, quibuscunque imponuntur, sive multis eundemque ordinem obtinentibus sive paucis, pro portione fertilis possessionis, quae qualibet ratione apud eos ex eadem substantia est, fieri atque tum tributorum onus pro illis eis imponi, cum et sterilis iis possessio pro portione tradita sit, aut cum se eam accepturos negaverint ; antea iustum non est quemquam tributis pro illis pendendis gravari.
     Epilogus. Quare providere tuam claritatem decet, ut haec hoc modo examinentur et procedant. Si enim haec non observentur, sicut definivimus, scito te una cum cohorte, quae tibi paret, decem auri librarum poenam soluturum vel aliam fortasse maiorem poenam subiturum esse, ita ut quae a nobis sancita sunt etiam sic valere debeant. Ob hanc enim causam etiam Nicomedes ex cohorte nostra missus est.
 

  
►  
Sources :  Epit. anon. Bodl. in collectione edictorum eparchicorum I p. 266 Zach. ; Epit. Theod. 166.