~  NOV. XVI  ~
  
DE MENSURA ORDINANDORUM CLERICORUM.
  
( AD 535 )
 

 
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ).

~   
Text submitted by Dr. Ingo Maier   ~
 

 
Imp. Iustinianus Aug. Anthimo sanctissimo et beatissimo archiepiscopo et universali patriarchae.
     <Praefatio> Legem nuper scripsimus de mensura ordinationum, et ut non competeret effusas eas esse neque in sanctissima maiore ecclesia felicissimae huius urbis neque in aliis: quam etiam firmam esse et valere secundum omnem suam volumus virtutem. Quia vero intentio nobis est adbreviare quidem ordinationes, hinc autem sanctissimae maiori ecclesiae excellentem expensam ad mediocrem quandam atque portabilem statuere quantitatem, quatenus multitudo ei expensarum minuatur, propter hoc omnem circumeuntes viam et ad praesentem legem venimus, nihil quidem aliter existente priore, sed ex eius procedente voluntate, adhuc autem amplius sanctissimae maiori ecclesiae prodesse valentem.
CAPUT I.
     Sancimus enim, si in quibusdam sanctissimarum ecclesiarum, quarum ipsa sanctissima maior ecclesia gubernationem et expensas suscepit, contigerit presbyterum aut diaconum aut lectorem aut cantorem mori, non alium mox extrinsecus introduci, sed considerare. quanta est tunc mensura ibidem ministrantium reverentissimorum clericorum. Et si quidem nondum clericorum minuta mensura est, sed adhuc abundant, quantum ad id quod superius definivimus et eum qui vocatur statutus, nullam fieri pro eo ordinationem, donec numerus in semet ipso restituatur. Si vero deminuta multitudo est, ut necessitas sit, ne desit statutus, alium pro moriente introduci clericum, considerare beatitudinem tuam, si quis est in aliis ecclesiis citra sanctissimam maiorem ecclesiam ex abundanti eiusdem ordinis clericus, et exinde restituere alium, et non novam facere ordinationem. Sic enim, dum ex eo, quod plus est, semper hoc, quod defuit, impletur, bona et deo amabilis imponitur causae mensura, et sic sanctissima maior ecclesia paulatim debitis liberabitur. Alioquin si quod defuit quidem compleatur introductionibus extraneis, quod vero plus est non minuatur, et plurimum et indefinitum transiet tempus, donec omne quod plus est minuatur.
     <Epilogus> Tua igitur beatitudo ea, quae propter sanctissimarum ecclesiarum utilitatem recte nobis placuerunt, operi effectuique contradere festinet. Etenim si quid fiat praeter haec, scire necesse est eum qui contra hanc nostram legem suscipere ordinationem praesumpserit, nihil hinc utilitatis habiturum, neque reputabitur reverentissimis oeconomis in hac parte facta sanctissimae maiori ecclesiae expensa, sed ipsi ex hoc cognoscent damnum, a semet ipsis hunc suae neglegentiae recipientes fructum.
     Dat. id. Aug. CP. Belisario v. c. cons.
 

  
►  
Sources : Coll. III, tit. 3 ; Ep. Theod. 16 ; Ath. 1, 10 ; Iul. const. XII.