~  NOV. CXLV  ~
  
UT DE CETERO NULLAM LICENTIAM HABEAT DUX AUT BIOCOLYTA LYDIAE
   
ET LYCAONIAE IN PHRYGIAM UTRAMQUE ET PISIDIAM ADVENIRE ET RELIQUA.
  
( AD 553 )
 

 
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ).

~   
Text submitted by Dr. Ingo Maier   ~
 

 
Idem Aug. Ariobindae gloriosissimo pp.
     <Praefatio> His quae semper incidunt competentem singulis medicinam invenientes, quia utilitates quaeret, iterum prioris efficimur ordinis, usque ad solum dolentem medicinam sistentes. Quod tale aliquid et praesens nostra sacra vult lex. Modice enim prius aliud quidem indisciplinationes populares aliud vero latronum incursus in Phrygiam atque Pisidiam fieri discentes, eo quod civilem gubernationem excedat rei sollicitudo, tam his quam Lycaoniae et Lydiae militarem administrationem praeposuimus, ducem <aut> biocolytam nominantes eum qui super hanc ordinatus est partem. Sed nunc adierunt nos qui Phrygiam utramque et Pisidiam habitant, ut ea quae pridem commissa sunt in eis compesceantur, dicentes neque latrocinia in locis illis compescita; neque enim in hominibus enutriri provincias, onus vero non ferri a nobis inventi cinguli, quod ministrant ei insolitorum dignitate et adprehendentium aliquos et damnis adficientium, et militarium turbarum repleta loca illa, et omnino inhabitabiles eis esse provincias: etenim et ipsis contra se civilibus iudicibus copiosis ad rei correctionem constitutis, et eorum qui provincias habitant multos aliarum quietem facientes cingulo isto abutantur ({**})et comprehendere innocentes, et quae non sunt dici in eis agi.
CAPUT I.
     Haec saepius dicentes eorum miserti ad praesentem sacram nostram venimus legem, per quam sancimus auferri de cetero quae dictae sunt a nobis provinciae (dicimus autem Phrygiam Salutarem et Phrygiam Pacatianam et Pisidiam) de cingulo illo, quod tam ipsis quam Lycaoniis et Lydis imposuimus olim, et nullam licentiam ex praesenti esse eis qui eam habent administrationem aut in eis fieri provinciis tamquam dignitatis habentes aliquod cum eis participium, aut transmittere aliquem de officio suo aut aliter eis competentibus et comprehendere aliquos, sed neque eis licentiam esse qui ex illis provinciis sunt currere ad unumquemque hanc habentem dignitatem et querelam insinuare adversus invicem, sive pro pecuniariis sive pro criminalibus fuerit quod movetur: poenam metuentibus triginta librarum auri, utpote nobis omnem transitum ad praedictas a nobis provincias excludentibus his qui per tempus habuerint dignitatem, aut his omnino qui in eorum ordinem relati fuerint, ut neque praecepta in illis provinciis aut contra eos qui in eis habitant faciant, neque aliter sibi aliquid vindicabunt eorum quae in eis feruntur, sed contenti sint tam Lycaoniorum quam Lydorum, in ipsis iubentes solis, tamquam si in principio istis duabus provinciis conclusimus dignitatem eorum nullum participium in Phrygiam utramque aut Pisidiam dantes ei. Omni enim ex hoc difficultate provincias liberamus illas, civilium iudicum dignas omnibus quae tam in pecuniariis quam in criminalibus respiciunt; scientibus his, quod si quodlibet factum latrocinium aut invasionem in ipsis locis aut ablationem rerum non vindicent et ablatum vindicaverint, ex ipsis suis facultatibus ex hoc datum dispendium curaturos necessitatem habentes tam in cingulo constitutos quam etiam post depositum eum. Quod vel si temptaverit post praesens tempus qui Lycaoniae et Lydiae militarem habet dignitatem aut ipse ire ad praedictas a nobis provincias aut dirigere aliquos de officio suo, fiduciam damus episcopis civitatum prohibere eum aut eos qui ab eo destinati fuerint irruere volentes, et expellere de locis eos, utpote semel per praesentem sacram prohibitos legem; super quod et poenam triginta librarum auri imponi tam ei qui pro tempore reget cingulum quam his qui oboedire ei deputati sunt, sive tale aliquid ille iubeat aut isti praesumpserint ministrare; et super haec cinguli amissione periclitabunt ipsiusque substantiae.
     Dat. id. Feb. CP. imp. dn. Iustiniani pp. Aug. anno <X>XV. pc. Basilii vc. anno XII.
 

  
►  
Sources : Auth. CXXIII ; Ep. Theod. 145 ; Ath. 4, 23
.