| ~ NOV.
CXI ~ HAEC CONSTITUTIO INNOVAT CONSTITUTIONEM QUAE PRAESCRIPTIONEM CENTUM ANNORUM LOCIS VENERABILIBUS DEDERAT. ( AD 541 ) |
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ). ~ Text submitted by Dr. Ingo Maier ~ |
| Idem Aug. Theodoto pp. |
<Praefatio> Quod
medicamenta morbis, hoc exhibent iura negotiis. Unde consequitur ut
nonnumquam a iudicio discordet effectus, et quod credebat coniectura
prodesse, experimento inveniatur inutile. Probat hoc praesentis etiam
necessitas sanctionis, in qua privilegium ex religioso proposito sanctis
ecclesiis et monasteriis aliisque religiosis locis constitutione nostra
nuper indultum necessaria correctione distinguimus. Dudum siquidem iusseramus
ad centum illis annos exceptionis propagari curricula, per cuius licentiam
sanctionis negotia quidem multa commota sunt et velut antiquorum vulnerum
obductae patuerunt iterum cicatrices, sed eorum sanitas provenire non
potuit probationum scilicet difficultatibus impedita, quoniam per tantum
saeculi magis quam temporis spatium nec documentis integritas nec actis
fides nec aetas valet testibus suffragari. |
| CAPUT I. |
Unde
quia largitati nostrae causarum non occurrit angustia, cum ratione simul
ac religione tractantes praedictum privilegium usque ad possibilem modum
ducere experimento retraximus, et iubemus, in negotiis, quae antehac
triginta annorum removebat exceptio, nunc venerabilibus ecclesiis <et>
monasteriis et xenonibus nec non orphanotrophiis ac brephotrophiis et
ptochiis quadraginta annorum protelatio conferatur, salva scilicet circa
alias personas et causas virtute quam semper tricennalis sibi praescriptio
vindicabat, quoniam hanc X annorum adiectionem solis ut dictum est religiosis
locis eorumque iuri vel contractibus indulgemus, ut sopitae hoc temporis
spatio tam personales quam hypothecariae actiones in perpetuum conquiescant:
nihil penitus aliis exceptionibus derogantes, sed tam annali quam triennii
..... vim roburque tenentibus. In illis namque, ut dictum est, tantum
negotiis religiosos contractus memorato quadraginta annorum privilegio
volumus perfrui, in quibus eis centum annorum praerogativam constitutio
nostra contulerat. Si quas plane causas ante hanc nostram constitutionem
ab ecclesiis ceterisque sacris locis ubicumque commotas iudicialis sententia
aut transactionum conventio terminavit, nolumus refricari, sed in reliquum
illis hanc obici sanctionem, quas antehac sopitas octo lustrorum silentio
moveri hactenus aut motas terminari non contigit. |
<Epilogus> Illustris
igitur et magnifica auctoritas tua, quae per hanc generalem legem nostra
statuit aeternitas, edictis propositis ad omnium notitiam faciat pervenire. Dat. kal. Iun. dn. Iustiniani pp. Aug. anno XV. Basilio vc. cons. |
| |