~  ED. IV  ~    DE MAGISTRATU PHOENICIAE LIBANICAE.    ( AD ? )

( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ). ~   Translated from the Greek   ~

Idem Imperator Iohanni gloriosissimo praefecto sacro Orientis praetorio iterum, exconsuli et patricio.

Praefatio. Gratuito creari oportere magistratus iam lex nostra praecipit, quam sane etiam in omnibus valere volumus.

I. Quoniam vero omnia circumspicientes et ad subditorum fidelitatem et ad locorum custodiam alios magistratus coniunximus, alios divisimus, alios in aliam atque aliam formam mutavimus, nonnullis eorum etiam sublimioribus factis nominibusque maioribus, quam quae nunc sunt, decoratis, et praetoribus et proconsulibus et moderatoribus et comitibus secundum pristinam consuetudinem in rempublicam introductis, omnibusque ad eius utilitatem actis, propterea putavimus oportere etiam magistratum Phoeniciae ad Libanum ex ordinariis in spectabilem transferre, et moderatoris formam ei dare et annonas ei usque ad decem auri libras assignare, ita ut ipse quidem propter hanc promotionem fisco nihil praebere debeat, sed Phoeniciae scrinii tractator decem tantum auri libras annuas det ex canone eiusdem provinciae spectabili pro tempore primicerio clarissimorum tribunorum notariorum pro munere nuper ei tributo, quod etiam beneficium nuncupatur, et illis solis contentus sit. Moderator autem a muneribus omnibus purum se conservet, atque etiam ceterorum militum ministerio utatur, quomodo ei sacra nostra constitutio permittit ;

II. verumtamen eximium illi damus fortissimorum Tertiodelmatorum numerum, qui in Phoenicum regione est, ut ei oboediant eumque sequantur et iussis eius pareant, quaecunque et de vectigalium exactionibus et de reipublicae disciplina et de civitatum incolumitate procedunt. Haec igitur omnia excellentiam tuam scientem, quoniam etiam praecepta a nobis fieri iussa sunt ad huius magistratus praefectum, sancimus decem illas pro annonis libras auri ex provinciae tributis constituere ita ut minime imminuantur, quae dari constituta sunt quotannis a publicarum rationum procuratore spectabili primicerio clarissimorum tribunorum notariorum, sed ne amplius quidem quicquam ei addatur. 1 Sit autem primum ei studium ut fisco prospiciat, alterum ut disciplinam curet civitatum, tertium ut iustitia erga privatos utatur ; cum omnia (ut dictum est) quae scripta sunt a nobis in sacra nostra constitutione de statu moderatorum reliquorumque magistratuum statu, etiam in illo locum habeant. 2 Si vero dictus devotorum tertiodelmatorum numerus ex iussione nostra in alia transferatur loca, nos in eius locum alterum illi substituendum curabimus, ut nihil eum omnino ex solito et sufficiente auxilio deficiat. Spectabilis autem dux nullam habeat partem in ea quam diximus ratione : neque enim communionem ei esse volumus aut cum militibus nominatim datis spectabili moderatori, aut cum privatorum ullo, neque in litibus illorum, si quas inter se habeant, neque si quis privatorum reus sit : in quibus nullam ei partem dedimus, quoniam multum interest inter militarem curam et civilem administrationem atque haec esse disiuncia oportet, quemadmodum patres reipublicae nobis ordinarunt et constituerunt. Sciantque spectabiles duces, si rebus civilibus se immiscere ausi sint, ne militares quidem se exercituros esse et huic magistratui subiectum iri. Volumus enim in nulla re inferiorem hunc magistratum ducis magistratu esse, sed operam dare sicut dictum est fiscalium exactioni cum omni severitate, operam dare etiam privatorum incolumitati, nec permittere aut spectabilibus ducibus aut clarissimis tribunis aut ulli ex domibus potentium, sed ne sacro quidem nostro patrimonio aut sacris nostris privatis aut sacrae nostrae domui, ut quicquam damni subiectis nostris inferant, nec flecti nec trepidare, sed fortiter subiectis praeesse omniaque facere, quaecumque in aliis moderatoribus valent. Atque ita quae ad rerum summam pertinent ab eo administrentur.

III. Illud tamen fieri et valere volumus, ut spectabilium ducum annonas inde ii percipiant undecumque spectabilis provinciae moderator iis delegaverit, cum manifestum sit, eos non cum tanta inertia res curaturos esse, ut ne proprias quidem annonas exigere possint ; qui si quid adversus haec fecerint, sciant se poenam viginti librarum auri soluturos esse.

Epilogus. Quae igitur nobis placuerunt et per hanc sacram declarantur legem tua sublimitas ad opus effectumque adducere studeat.