~ APP.
III ~ IUSSIO IUSTINIANI IMPERATORIS PRO PRIVILEGIO CONCILII BYZACENI. ( AD 542 ) |
( Based upon the Latin text of Schoell and Kroll's edition ). ~ Text submitted by Dr. Ingo Maier ~ |
Imperator
Flavius Iustinianus Alamannicus Gothicus Francicus Germanicus Anticus
<Alanicus> Uuandalicus Africanus <pius> felix inclitus victor
ac triumphator semper Augustus Daciano metropolitano Byzacii. |
Semper
nostrae serenitati cura fuit servandae vetuatatis maxime disciplinae,
quam nunquam contempsimus, nisi et in melius augeremus; praesertim quotiens
de ecclesiasticis negotiis contingit quaestio, quae patrum constat regulis
definita, immo adventu superni numinis inspirata, quia constat esse
caelitus constituta quicquid apostolica decernit auctoritas. Hinc est
quod in Africanis quoque conciliis illa volumus reservari, quae antiquitas
statuit et sequentium oboedientia custodivit atque in nostrum usque
saeculum intemerata perduxit. Nullus inter primates illud sibi privilegium
vindicet quod accepisse non legitur, nullus adripiat quod habuisse iugiter
non probatur; nec de rescriptis ad unius suggestionem promeritis aut
de exemplis consuetudinem violantibus cuiuslibet sibi blandiatur ambitio.
Illud pro lege servandum est, quod conciliis definitum servavit devota
posteritas; nam quae quis in praeiudicium statutorum quibuslibet rebus
usurpavit, corrigenda potius quam imitanda censemus. Si quid igitur
metropolitano Karthaginis vel primatibus Numidiae vel Byzacii conciliorum
auctoritas praestitit et inoffensa consuetudo servavit, hoc sibi quisque
optet, hoc vindicet, hoc nostra speret sanctione firmari. Nos tutores
tantum sumus vetuatatis et vindices; nec deerit ecclesiastica vindicta
vel nostra in eos, qui aut ambitiosa superbia aut subrepticiis postulationibus
antiquitatem temerasse docebuntur, quondam ad divinitatis tendit iniuriam,
qui sanctorum patrum constituta contemnere ac violare non metuit, sancte
ac religiosissime pater. Beatitudo itaque tua, quae per hanc divinam pragmaticam sanctionem nostra statuit aeternitas, effectui mancipari observarique procuret. Divinitas te servet per multos annos, sancte ac religiosissime pater. |
Dat.
IIII. kal. Novemb. imp. dn. Iustiniani anno XVI. |
|