EDICTUM
TOLERATIONIS Ending the Diocletian persecution of Christianity ( AD 311 ) |
Lactantius, Mort. Pers. ( Fritzsche, Lactantius, Opera, II, Leipzig, 1844, p. 273 ). |
XXXIII. 11.
... Et iam deficiens edictum misit huiusmodi. |
|
XXXIV. ‘ Inter
cetera quae pro rei publicae semper commodis atque utilitate disponimus,
nos quidem volueramus antehac iuxta leges veteres et publicam disciplinam
Romanorum cuncta corrigere atque id providere, ut etiam Christiani,
qui parentum suorum reliquerant sectam, ad bonas mentes redirent,
2. siquidem quadam ratione tanta
eosdem Christianos voluntas invasisset et tanta stulti tia occupasset,
ut non illa veterum instituta sequerentur, quae forsitan primum parentas
eorundem constituerant, sed pro arbitrio suo atque ut isdem erat libitum,
ita sibimet leges facerent quas observarent, et per diversa varios
populos congregarent. 3. Denique
cum eiusmodi nostra iussio extitisset, ut ad veterum se instituta
conferrent, multi periculo subiugati, multi etiam deturbati sunt.
4. Atque cum plurimi in proposito
perseverarent ac videremus nec diis eosdem cultum ac religionem debitam
exhibere nec Christianorum deum observare, contemplatione mitissimae
nostrae clementiae intuentes et consuetudinem sempiternam, qua solemus
cunctis hominibus veniam indulgere, promptissimam in his quoque indulgentiam
nostram credidimus porrigendam. Ut denuo sint Chrsitiani et conventicula
sua componant, ita ut ne quid contra disciplinam agant. 5. <Per>
aliam autem epistolam iudicibus significaturi sumus quid debeant observare.
Unde iuxta hanc indulgentiam nostram debebunt deum suum orare pro
salute nostra et rei publicae ac sua, ut undique versum res publica
praestetur incolumis et securi vivere in sedibus suis possint. ’ |
XXXV. Hoc
edictum proponitur Nicomediae pridie Kalendas Maias ipso octies et
Maximino iterum consulibus. |
|