NOV.
XVIII DE LENONIBUS. (439 Dec. 6) |
( Based upon the Latin text of Mommsen and Meyer's edition, Berlin, 1905 ). ~ Text submitted by Dr. Ingo Maier ~ |
Impp.
Theodosius et Valentinianus aa. Cyro praefecto praetorio. Fidem de exemplis
praesentibus mereantur historiae et omni dehinc ambiguitate liberetur
antiquitas, quae nobis summos viros praetulisse rem publicam facultatibus
indicavit, cum virum inlustrem Florentium praetorianae praefecturae
administratione subfultum cernamus non iam cum maiorum laudibus, sed
cum suis magnis in rem publicam meritis praeclari animi aemula virtute
certantem existimationem rei publicae non solum consilio suo ac providentia,
sed etiam devotione ac munificentia pudendae turpitudinis labe atque
ignominia liberasse. Nam cum lenonum calliditate damnabili circumventam
veterum videret incuriam, ut sub cuiusdam lustralis praestationis obtentu
corrumpendi pudoris liceret exercere commercium, nec iniuriam sui ipsam
quodammodo ignaram cohibere rem publicam, pio circa omnium verecundiam
proposito mansuetudini nostrae amore pudicitiae castitatisque suggessit
ad iniuriem nostrorum temporum pertinere, si aut lenones in hac liceret
urbe versari aut eorum turpissimo quaestu aerarium videretur augeri.
Ac licet nos illud adverteret execrari etiam cessante vicaria oblatione
vectigal, tamen, ne ullum ad aerarium incommodum perveniret, propriam
possessionem obtulit, ex cuius reditibus possit accedere, quod praedictum
pessimum genus consueverat pensitare. 1. Undo
providentiam et munificentiam eius libenter amplexi hac mansura in aevum
lege sancimus, ut, si quis posthac mancipia tam aliena quam propria
aut ingenua corpora qualibet taxatione conducta prostituere sacrilega
temeritate temptaverit, in libertatem prius miserrimis mancipiis vindicatis
vel ingenuis personis conductione inpia liberatis gravissime verberatus
huius urbis finibus, in qua vetitum nefas crediderit exercendum, ad
exemplum omnium emendationemque pellatur, Cyre parens karissime atque
amantissime. 2. Inlustris igitur auctoritas
tua ea, quae tuendae honestatis decrevimus gratia, veneratione debita
iubeat custodiri, officio amplitudinis tuae viginti librarum auri poenam,
si praecepta nostra neglexerit, luituro. Dat. VIII. id. dec. Constantinopoli,
Theodosio a. XVII. et Festo vc. conss. |
|