[Αὐτοκράτωρ Καῖσαρ θεοῦ Μεγάλου Ἀντωνίνου Εὐσεβοῦς υἱὸς θεοῦ] | [Σεπτιμίου Σεουήρου Εὐσεβοῦς υἱωνὸς Μᾶρκος Αὐρήλιος Σεουῆρο]ς | [Ἀλέξανδρος Εὐσε]βὴς Εὐτυχ[ὴ]ς Σεβαστὸς [ἀρχιερεὺς μέγιστος   δ]ημαρ-|[χικῆς   ἐξουσίας   ὕ]π̣ατος   [πα]τὴρ   πατρίδο[ς  λέγει· . . . . . . . . . . . . | ὅπ̣[ω]ς̣ μὴ διὰ τὸ τῆς χαρᾶς τῆ[ς] ἑαυ̣τ̣ῶν δήλωσ<ιν> ποιήσασθαι ἐθέλειν, ἣν ἐπ᾽ ἐμοὶ παρελθόντι ἐπὶ τὴν ἀρχὴν | ἔ[χο]υ̣σ̣ιν, βιασθεῖεν μείζω ἢ δύνανται, ὅθεν μοι παρέστη τὸ βούλευμα τοῦτο οὐδὲ ἀποδέοντι παραδειγμάτων, | ἐν οἷς Τραιανόν τε καὶ Μᾶρκον, τοὺς ἐμαυτοῦ προγόνους αὐτοκράτορά<ς> <τ>ε μάλιστα δὴ θαυμάσαι ἀξίους | γεγενημένους. ομειμεῖσθ<αι> ἔμελλον, ὧν καὶ πρὸς τ<ὰ> ἄλλα <τ>ὴν προαίρησιν <ζ>η<λ>οῦν ἐγὼ γνώμην ποιοῦμαι, | ὡς εἴ γε μὴ τὸ τῆς π[α]ρὰ τ̣ο̣ὺς καιροὺς δημοσί<α>ς ἀπορίας ἐνποδὼν ᾖ πολὺ ἂν φανερωτέραν τὴν ἐμαυτοῦ | μεγαλοψυχίαν ἐπιδεικνύμενος οὐδ᾽ ἂν ἐμέλλησα, καὶ εἴ τι ἐκ τοῦ παρελθόντ<ο>ς χρόνου ἐκ τῆς τοιουτοτρό-|που{ς} συντελείας κατιὸν ὠφείλετο καὶ ὁπώσα πρὸς τὴν Καίσαρος προσηγορίαν ἐπὶ τὸ τῶν στεφάνων ὄνομα | ἐψηφισμέ<ν>α πρότερον καὶ ἔ̣τι <ποτ>ὲ ψηφισθησόμεν̣α κατα τὴν αὐτὴν αἰτίαν ὑπὸ τῶν̣ πόλεων εἴη, καὶ ταῦτα | ἀνεῖναι. ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὐκ οἴομαι, δι᾽ ἃ μικρὸν ἔνπροσθεν εἶπον ταῦτα δὲ μόνα ἐπ̣α̣ν̣α̣φέρε̣ι̣ν τὰς πόλεις, | ὡς ἐκ τῶν παρόντων ὁρῶ, δυναμένα<ς> οὐ παρεῖδον. διόπερ ἴστωσαν ἅπαντ<ε>ς ἐν ταῖς πόλεσιν ἁπάσαις | ταῖς τε κατ᾽ Εἰταλείαν κα[ὶ] ταῖς ἐν τοῖς ἄλλοις ἔθνεσιν· καὶ ἐπὶ τῇ προφάσει τῆς ἐμαυτοῦ ἀρχῆς αὐτοκράτορος, | ἐφ᾽ ἣν καὶ βουλομένων καὶ εὐχομένων ἁπάντων παρῆλθον, ἀντ᾽ ἑτ<έρ>ων χρυσῶν στεφάνων χρή με̣ τὰ ἀπα[ι]τ̣η-|θέντα ἀνεῖναι αὐταῖς, τ̣ο̣ῦ̣τ̣ο̣ δὲ ο̣ὐ̣ διὰ περιουσίαν πλούτου ποιοῦντα ἀλλὰ δι<ὰ> τὴν ἐμαυτοῦ προαίρεσιν, δε̣[ό]-|μ̣[ενον, ἐ]π̣[εὶ Κ̣α̣ῖ̣σα̣ρ̣ [εἶ]μι, καίπερ κεκμηκ<ότ>α, τὸ κλῖνον ἀναλήμψασθαι, οὐχ<ὶ> <φ>όρων ζητήσεσι ἀλλὰ σωφρο[σύνῃ] | μόνον, οὐ πρὸς τὸ [ἴ]διον γεινομένων ἀναλωμάτων, οὐδὲ γὰρ τοῦτό μοι σπουδαῖο<ν> <οὐδ᾽ ἄλλο τι ἔσ>ται [ἐ]ν ἐξ̣απ̣αι̣τ̣ή̣[σει τῶν] | χ̣ρ̣η̣μ̣ά̣των πλὴν μᾶλλον φιλανθρωπίᾳ τε καὶ εὐεργεσίαις συναυξῆσαι τὴν ἀρχήν, ἵνα μου <ἡ ἀγωγὴ> | καὶ τοῖς ἡγεμόσιν <τῶν ἐθνῶν τοῖς> καὶ κα<τ᾽> ἐπιτροπία<ς> παρ᾽ ἐμοῦ ἀπεσταλμένοις, οὓς ἐγὼ εἰς τὸ ἀκριβέστατον δοκιμ<ά>σας | καὶ προελόμενος ἀπέστειλα, καὶ ἐκείνοις συνβουλεύσ̣ασ̣α εἴη ὡς μετριωτάτους παρέχειν αὑτούς· μᾶλλον | γὰρ <δ>ὴ καὶ μᾶλλον [ο]ἱ τῶν ἐθνῶν ἡγεμόνες <οἱ ἐξία>σι καταμάθοιεν ἂν μεθ᾽ ὅσης αὐτοὺς προθυμίας φείδεσθαι καὶ | προορᾶσθαι τῶν ἐθν<ῶν> οἷς ἐφεστήκασι προσ<ή>κει <ὁ>πότε κ<αὶ> <ἐξέσ>ται τὸν αὐτοκράτορα ὁρᾶν πᾶσιν αὐτοῖς | μετὰ τοσαύτης κοσμιότητος κα̣ὶ σωφροσύνης καὶ ἐνκρατίας τὰ τῆς βασιλίας διοικοῦντα. τούτου τοῦ ἐμα[υτοῦ] | δόγματος ἀντίγραφα τοῖς κατ᾽ ἑκάστην π<ό>λιν ἄρχουσιν γενέσθω ἐπιμελὲς εἰς τὸ δημόσι<ο>ν <ἐκθεῖναι ὅπου> μάλιστα ἔστα̣[ι] | σύνοπτα τοῖς ἀναγινώσκουσ<ιν>. vac. | vac. (ἔτους) α, Παῦνι λ. vac.